ΕE: Οι αγρότες να αγοράζουν σπόρους από πολυεθνικές

ΕE: Οι αγρότες να αγοράζουν σπόρους από πολυεθνικές

ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΟΥΛΙ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ!

Φωνές από Βορρά και Νότο προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν συναδέλφους τους στην Ευρωβουλή να καταψηφιστεί διακομματικά η νομοθετική πρόταση που υποχρεώνει τους αγρότες της Ε.Ε. να μην...αναπαράγουν τους σπόρους αλλά να τους αγοράζουν μόνο από πολυεθνικές.

Η εμπορική αξία της παγκόσμιας αγοράς σπόρων εκτιμάται σε περίπου 45 δισ. δολ.

Φραγμό στη μονοπώληση του ελέγχου της παραγωγής και εμπορίας των τροφίμων προσπαθούν να βάλουν ευρωβουλευτές από διαφορετικές πολιτικές ομάδες συμπαρατασσόμενοι απέναντι στην πρόταση κανονισμού που έχει καταθέσει η επιτροπή Υγείας της Ε.Ε. Βάσει της πρότασης, επιβάλλονται γραφειοκρατικά εμπόδια στους γεωργο-κτηνοτρόφους, αν δεν προσφεύγουν στις βιομηχανίες σπόρων.

Η αιτιολογία που προβάλλει η επιτροπή μέσω της γενικής γραμματείας της που έχει την αρμοδιότητα ελέγχου των φυτών είναι ότι απλοποιεί τη νομοθεσία και τις 12 σχετικές οδηγίες που συμπεριλαμβάνει στον προταθέντα κανονισμό!

Υπενθυμίζεται ότι η κανονική νομοθεσία που αφορά την εμπορία σπόρων ίσχυε από τη δεκαετία του 1960. Μέχρι σήμερα τα κράτη-μέλη στην Ε.Ε. των «27» είχαν (υποχρεωτικώς) ενσωματώσει το νομικό πλαίσιο της Ε.Ε. στην εθνική τους νομοθεσία.

Επί της ουσίας αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται σήμερα για τον έλεγχο της σποροπαραγωγής ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, με τη ραγδαία ανάπτυξη της γενετικής μηχανικής. Τότε έγινε η εισαγωγή του όρου της «βιομηχανικής πατέντας οργανισμών», αλλάζοντας τη φύση της ίδιας της γεωργίας.

Μόνο λίγες εταιρείες-κολοσσοί που δεν ξεπερνούν τη μία ντουζίνα (Syngenta-Dupont, Monsanto, Basf) ελέγχουν τα 2/3 της παγκόσμιας αγοράς.

Στο παιχνίδι συμμετέχει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου: Από τις αρχές του 2000 προώθησε συνθήκες και νομικές συμφωνίες όπως εκείνη για τα ζητήματα εμπορίου για τα δικαιώματα της πνευματικής ιδιοκτησίας που αφορά περισσότερα από 140 κράτη και επιτρέπει το πατεντάρισμα γονιδίων, φυτών, ζώων, βακτηρίων, ιών κ.λπ.
Αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης τονίζουν ότι με το νέο κανονισμό προβλέπονται:

Απλούστεροι και ευέλικτοι κανόνες για την εμπορία σπόρων και άλλου φυτικού-αναπαραγωγικού υλικού με σκοπό να διασφαλιστούν η παραγωγικότητα, η προσαρμοστικότητα και η ποικιλότητα των καλλιεργειών και των δασών της Ευρώπης. Επίσης εξασφαλίζεται η προστασία της βιοποικιλότητας και της βιώσιμης γεωργίας κ.ά.

Δεν είναι έτσι τα πράγματα, αντιλέγει ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης επισημαίνοντας ότι «με τη δικαιολογία της προστασίας της αγροτικής παραγωγής κλιμακώνεται ο πόλεμος για τον έλεγχο της τροφής από τις πολυεθνικές».

Με τροπολογία του ζητείται η «πλήρης απόρριψη της πρότασης». Προσπαθώ, λέει ο ευρωβουλευτής, να υποστηριχθεί από την πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου.
Η έγκριση του κανονισμού θα σημάνει και το τέλος των τοπικών ποικιλιών και την εξάρτηση του αγροτικού κόσμου από τους γίγαντες της γενετικής μηχανικής που προωθούν τα μεταλλαγμένα ως τη λύση-σωτηρία των προβλημάτων επισιτισμού παγκοσμίως.

Η νέα πραγματικότητα όμως θα διαμορφώσει ένα νέο νομικό, τεχνικά ασφυκτικό πλαίσιο, που θα απαγορεύει ακόμα και το μαρουλάκι στη γλάστρα...

Χρόνια στο defencenet γράφουμε ηια την απόπειρα ελέγχου της τροφής μας, και την επιχειρούμενη κυριαρχία εταιριών όπως η Monsanto.

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ελλάδα, η χώρα των 5.752 φυτών

Ελλάδα, η χώρα των 5.752 φυτών

Η Ελλάδα είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη βλάστηση, αποφάνθηκαν γερμανοί βοτανολόγοι, σύμφωνα με τους οποίους στη χώρα μας υπάρχουν 5.752 είδη φυτών.
Μάλιστα το ένα στα πέντε - για την ακρίβεια 1.278 είδη - δεν απαντώνται οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.
Οι γερμανοί ερευνητές σε συνεργασία με έλληνες και δανούς συναδέλφους τους μελετούσαν επί τρία χρόνια τα είδη βλάστησης της Ελλάδας στην προσπάθειά τους να πραγματοποιήσουν την πρώτη ολοκληρωμένη καταγραφή της ελληνικής χλωρίδας, καταγράφοντας με λεπτομέρειες ποιοι τύποι φυτών απαντώνται σε κάθε περιοχή.
Για παράδειγμα, η πορτοκαλί, κίτρινη ή κόκκινη τουλίπα του Ορφανίδη (Tulipa orphanidea) αναπτύσσεται μόνο στην Πελοπόννησο, σε υψόμετρα 700-1.600 μέτρων.
Το λείριο το μάρταγο (Lilium martagon) είναι ένα από τα πέντε είδη κρίνων στην Ελλάδα, ενώ απαντάται σε ορισμένες περιοχές της Αλβανίας. Επίσης, ενδημικό στη χώρα μας είναι και το ένα από τα μόλις δύο είδη φοινίκων της Ευρώπης, ο Κρητικός Φοίνικας (Phoenix theophrastii).
COMMONS.WIKIMEDIA.ORG/WOUTER HAGENS
Ο Κρητικός Φοίνικας (Phoenix theophrastii).
«Η Ελλάδα έχει βουνά ύψους σχεδόν 3.000 μέτρων, αλλά και πολλά νησιά με μακρά ιστορία απομόνωσης των εξαιρετικά ποικιλόμορφων βιοτόπων τους, καθένα από τα οποία έχει ένα πολύ διαφορετικό τοπικό κλίμα», γράφουν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους με τίτλο «Αγγειακά Φυτά της Ελλάδας περιγράφοντας ιδιαίτερα τα νησιά του Αιγαίου ως υπαίθρια εργαστήρια της εξελικτικής διαδικασίας.
(naftemporiki)

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ > 13 – 14 Δεκεμβρίου του 1803: Η ανατίναξη στο Κούγκι

Αφιέρωμα στο Κούγκι - Αυτά που θέλουν να ξεχάσεις οι αργυρώνητοι των μνημονίων και του νεοοθωμανισμού για να γίνεις πειθήνιος ραγιάς στα μισάνθρωπα αφεντικά.

Ποιός; Ποια; Εσύ που δίδαξες την λευτεριά, το δίκιο και την θυσία μέσα στους αιώνες…Στις 13 Δεκεμβρίου του 1803, το Σούλι ήταν υπό την πολιορκία του Αλή Πασά. Μετά από πολυήμερη άμυνα, οι Σουλιώτες λύγισαν από την πείνα και τις κακουχίες και αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Συμφώνησαν να παραδώσουν τα όπλα τους και να απομακρυνθούν από το Σούλι.

Ο κοσμοκαλόγερος Σαμουήλ έμεινε τελευταίος, μαζί με λίγους συντρόφους του, ηλικιωμένους και βαριά τραυματίες, για να παραδώσουν την μπαρουταποθήκη, που ήταν μέσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.

Πριν την ανατίναξη, ένας από τους ανθρώπους του Αλή Πασά προκάλεσε λεκτικά τον Σαμουήλ, λέγοντας του: «Πόσα κολαστήρια στοχάζεσαι καλόγερε, θα σε κάμη ο Βεζύρης οπόταν σε βάλει εις το χέρι, από το οποίο και δε γλιτώνεις;». Τότε εκείνος του απάντησε: «Δεν είναι άξιος ο Βεζύρης, να πιάση άνθρωπον, όστις εκτός οπού δε φοβάται, γνωρίζει και άλλον δρόμον: του θανάτου…».

Όταν οι άντρες του Αλή πασά έφτασαν στην αποθήκη, ο Σαμουήλ έβαλε φωτιά και μαζί με τους πέντε συντρόφους του ανατινάχθηκαν. Δεν παραδόθηκαν, παρά μόνο στον Θεό.

Η αυτοθυσία πέρασε στην ιστορία. Άλλωστε, οι Σουλιώτες, ήταν γνωστοί για τον ηρωισμό και τον πατριωτισμό τους.

Η σκηνή της ανατίναξης της αποθήκης στο Κούγκι, αποδίδεται με γλαφυρότητα στο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Παύλου Βρέλλη στα Γιάννενα.

Από το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Παύλου Βρέλλη. 

Στη σύνθεση του καλλιτέχνη δεσπόζει η μορφή του καλόγερου Σαμουήλ, λίγο πριν την ανατίναξη. Στο βάθος του χώρου διακρίνεται ένας από τους ανθρώπους του Αλή Πασά, να μεταφέρει ένα από τα βαρέλια που κατάσχεσαν από τους Σουλιώτες.

Κατά καιρούς, διάφοροι ιστορικοί έχουν εκθέσει σε μελέτες τους αμφιβολίες για τον λόγο που ο καλόγερος ανατίναξε την αποθήκη, χωρίς τίποτα να έχει αποδειχθεί ιστορικά.

✟ .✬·٠•●.ஜ۩✟۩ஜ.●•٠·✬ . ✟.

Βίντεο: Ο ιερομόναχος Σαμουήλ μαζί με πέντε Σουλιώτες για να αποφύγουν τη σύλληψη από τους Τούρκους, βάζει φωτιά στη μπαρουταποθήκη και ανατινάζονται. Από εκδήλωση της αδελφότητας Ρωμανιωτών Λάκκας Σουλίου. Αναπαράσταση της ανατίναξης στο Κούγκι!!!

✟ .✬·٠•●.ஜ۩✟۩ஜ.●•٠·✬ . ✟.

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Ο Σαμουήλ

-Καλόγερε, τι καρτερείς κλεισμένος μες στο Κούγκι;

Πέντε νομάτοι σόμειναν – κ’ εκείνοι λαβωμένοι!

Κ’είναι χιλιάδες οι εχθροί που σ’ έχουνε ζωσμένον!

Έλα να δώσης τα κλειδιά, πέσε να προσκυνήσης,

κι αφέντης ο Βελήπασας δεσπότη θα σε κάμη!

Έτζι ψηλά από το βουνό φωνάζει ο Πήλιο Γκούσης…

Κλεισμένος μες στην εκκλησά βρίσκετ’ ο Σαμουήλης,

κι αγέρας παίρνει τη φωνή του Πήλιου του προδότη.

Χωρίς ψαλμούς καί θυμιατά, χωρίς φωτοχυσία,

γονατισμένοι, σκυθρωποί, μπρος στην Ωραία Πύλη,

πέντε Σουλιώτες στέκονται με το κεφάλι κάτου.

Βουβοί – δέν ανασαίνουνε. και βλέπεις κάπου-κάπου

όπου ένα χέρι σκώνεται και κάνει το σταυρό του.

Ακίνητα στο μάρμαρο σέρνονται τα σπαθιά τους -

σπαθιά που τόσο εδούλεψαν γιά το γλυκό τους Σούλι!

Δε φαίνετ’ο καλόγερος. μόνος του στ’ άγιο Βήμα

προσεύχετο κ’ετοίμαζε τη μυστική θυσία.

Σφιχτά-σφιχτά στα χέρια του εβάστα το Ποτήρι

και μύρια λόγι’ απόκρυφα έλεγε του Θεού του.

Τα μάτια κατακόκκινα απ’ τες πολλές αγρύπνιες

εκοίταζαν ακίνητα το Σώμα και το Αίμα.

✞ ✞ ✞

Τι θάλασσα, που κύματα έχει κρυφές έλπίδες !..

Σιγάτε βρόντοι τουφεκιών, πάψτε φωνές πολέμου,

Κι ο Σαμουήλ την ύστερη την κοινωνιά θα πάρη!

Κ’ εκεί που κοίταζ’ ο παπάς τη Σάρκα τού Θεού του,

εκύλησ’ απ’ τα μάτια του στου ποτηριού τα σπλάχνα

σαν τη δροσούλα διάφανο κρυφά-κρυφά ένα δάκρυ.

- Θεέ μου και πατέρα μου, θαμμένος εδωμέσα

εδίψασα… Χωρίς νερό η θεία κοινωνιά σου

θα έμεν’ ατελείωτη… Δέξου, γλυκέ μου Πλάστη,

αυτό το μαύρο δάκρυ μου – μη το καταφρονέσης.

αμόλυντο και καθαρό βγαίν’ απ’ τα φυλλοκάρδια.

δέξου το, Πλάστη, δέξου το – άλλο νερό δεν έχω.

Ήτανε ήλιος κ’ έλαμψε το ιερό το σκεύος.

Το αίμα εζεστάθηκε, άχνισε, ζωντανεύει.

Αναγαλλιάζει ο Σαμουήλ που είδε τη Θεία Χάρη

και τρέμοντας αγκάλιασε το θεϊκό ποτήρι

και τόσφιξε στα χείλη του κι άκουσε που χτυπούσε

σαν νάτανε λαχταριστή καρδιά, ζωή γιομάτη.

Ανοίγ’ ή Πύλη του Ιερού, σκύφτουν τα παλληκάρια.

τ’ ανδρειωμένα μέτωπα το μάρμαρο χτυπάνε,

και καρτερούν ακίνητα του γέροντα τα λόγια.

Επρόβαλ’ ο καλόγερος. Το πρόσωπό του φέγγει

σα χιονισμένη κορυφή στου φεγγαριού τη λάμψη.

Στα λαβωμένα χέρια του βαστούσ’ ένα βαρέλι

πόκλειε μέσα θάνατο, φωτιά κι απελπισία.

Εκείνο μόνο τόμεινε..- εκείνο μόνο φθάνει!

Εμπρός στην Πύλη του Ιερού μονάχος του το στένει

και τρεις φορές το βλόγησε και τρεις φορές το φχέται.

Σάν νάταν Άγια Τράπεζα, σαν νάταν Αρτοφόρι

επίθωσ’ ο καλόγηρος επάνω το ποτήρι,

και σιωπηλός κι ατάραχος άναψε θειαφοκέρι…

Τα γόνατά του εχτύπησαν ορμητικά την πλάκα,

εσήκωσε τα χέρια του, το πρόσωπό του ανάφτει -

κ’ οι πέντε τον εκοίταζαν βουβοί μέσα στα μάτια:

Η δέησις

- Πατέρα μου, σ’εδούλεψα

πιστά σαράντα χρόνια,

καί τώρα στά γεράματα

μου δίνεις κατηφρόνια !

Το θέλημά σου ας γενή!

Λυπήσου μας, σπλαχνίσου

και πάψε την οργή σου !

✞

Σ’ εσένα, σαν ωρφάνεψα,

έδωκα την ψυχή μου -

το Σούλι μου τ’ αγκάλιασα

στον κόσμο για παιδί μου.

Τώρα το Σούλι τόχασα…

Ηλθ’ η στερνή μου μέρα -

θάλθω σ’ εσέ, Πατέρα…

✞

Μέτρησε πόσοι εμείναμε !

Οι άλλοι πεθαμένοι

μες στα λαγκάδια σέρνονται

νεκροί και λαβωμένοι!

Άταφ’ αμοιρολόητα

σέπονται τα κουφάρια

στου λόγγου τα χορτάρια.

✞

Όρνια και λύκοι εχόρτασαν

τα μαύρα κρέατά μας.

Συχώρεσε, συχώρεσε,

Πλάστη, τα κρίματά μας!

Και τώρα που θα νάλθωμε

κ’ ήμείς στην αγκαλιά σου,

δέξου μας σαν παιδιά σου!

✞

Και κοίταξε τα χέρια μας

τώρα σ’ εσέ σκωμένα

πώς είν’ από το άπιστο

το αίμα λερωμένα,

κ’ ευχαριστήσου, Πλάστη μου,

και πές: «- Εύλογημένοι,

πιστοί μου ανδρειωμένοι!»

✞

Τώρα το Σούλι απέθανε.

δεν έμειν’ ένα χέρι

που να μπορή στα δάχτυλα

να σφίξη το μαχαίρι…

Πατέρα παντοδύναμε,

γενού σ’ εμάς πατρίδα -

άλλη δεν έχω ελπίδα.

✞

Εκεί ψηλά στο θρόνο σου,

στην τόση βασιλεία,

δώσε σ’ εμάς τους δύστυχους

μικρή μια κατοικία,

να μοιάζη με το Σούλι μας -

και δώσε μου ένα βράχο

κ’ εκεί το Κούγκι νάχω.

Χώμα στο Σούλι ελεύθερο

για να ταφώ δε μένει.

ελέησον με, Πλάστη μου,

συχώρεσε να γένη

το Κούγκι μου η εκκλησιά,

το Ιερό σου Βήμα

του Σαμουήλ το μνήμα.

✞

Εδώ ποδάρι άπιστο

ποτέ δε θα τολμήση

(ποτέ ! το είπα, τ’ ώρκισα )

το Κούγκι να πατήση.

Μαζί μου παίρνω τα κλειδιά,

Πλάστη μου, δεν τ’ αφήνω -

ούτε σ’ εσέ τα δίνω!

Εκεί ψηλά στον ουρανό

να τα φορή στη μέση

ο Σαμουήλ ο δούλος σου

θα σε παρακαλέση…

Πατέρα μου, μη πειραχθής -

κάμε μου αυτή τη χάρη:

άλλος να μη τα πάρη!

✞

…Και τώρα, τώρα π’ άκουσες

τον πόνο, τον καημό μας,

δέξου μας και θ’αφήσωμε

το Σούλι το γλυκό μας…

Το Σούλι – αχ ! πως τόχασα! -

ψυχή μου, μη δακρύσης,

είν’ ώρα να τ’ αφήσης!

✞ ✞ ✞

Κι απλώνοντας τα χέρια του στους πέντε του συντρόφους:

Θεέ μου, πολυέλεε,

τώρα που θαν’ αφήσω

τον κόσμο και στον ίσκιο σου

θάλθ’ ο φτωχός να ζήσω,

μια χάρη θέλω, Πλάστη μου:

- τα πέντε τα παιδιά μου

να τάχω συντοοφιά μου!

Τ’ανάθρεψα στον κόρφο μου -

για ιδέ τα, τα καημένα,

άλλονε δέν άγάπησαν

παρά εσέ κ’ εμένα.

Παιδιά μου, μή δειλιάζετε-

νάχετε την ευχή μου,

Θά ζήσετε μαζί μου !

✞ ✞ ✞

Σταλαματιά-σταλαματιά τα δάκρυά τους πέφτουν

κ’ η πλάκα που τα δέχεται ραγίζεται και τρίζει.

Παράπονο τους έπιασεν, όχι θανάτου φόβος,

και κλαίοντας ο Σαμουήλ, εις τόνα του το χέρι

το ιερό ποτήρι του και στ’ άλλο τη λαβίδα,

αρχίνησε την κοινωνιά του Πλάστη να μεράζη…

Ο πρώτος εμετάλαβε – μεταλαβαίνει κι άλλος,

την έδωσε στον τρίτονε – κι ο τέταρτος την παίρνει,

και φθάνει ως τον ύστερο και τού τηνε προσφέρει.

Κ’ εκεί πού έψαλλ’ ο παπάς μέ τή γλυκειά φωνή του

του δείπνου σου του μυστικού / σήμερον Υιέ Θεού,..

φωνές ακούονται, χτυπιές, αλαλαγμός, αντάρα.

Πλακώσανε οι άπιστοι..- καλόγερε, τι κάνεις;..

Εσήκωσε τα μάτια του ο Σαμουήλ στον κρότο -

και στάζ’ απ’τή λαβίδα του επάνω στο βαρέλι

μια φλογερή σταλαματιά απ’ του Θεού το γαίμα…

Αστροπελέκια επέσανε, βροντάει ο κόσμος όλος -

λάμπει στα γνέφ’ η εκκλησιά, λάμπει το μαύρο Κούγκι!

Τι φοβερή κεροδοσά πόλαβε στη θανή του

το Σούλι το κακότυχο, και τι καπνό λιβάνι!..

Ανέβαινε στον ουρανό και του παπά το ράσο

κι απλώθηκε κι απλώθηκε σαν τρομερή μαυρίλα,

σα σύγνεφο κατάμαυρο κ’ εθόλωσε τον ήλιο.

Κ’ ενώ τ’ ανέβαζ’ ο καπνός, κ’ ενώ το συνεπαίρνη,

το ράσο πάντ’ αρμένιζε κ’ εδιάβαινε σά Χάρος.

κ’ εκείθεν οπού διάβηκε ο φλογερός του ίσκιος,

σαν νάταν μυστική φωτιά ερρόγισε το λόγγο.

Και με τες πρώτες αστραπές και με τα πρωτοβρόχια

χλωρό χορτάρι φύτρωσε, δάφνες, έλιές, μυρτούλες,

ελπίδες, νίκες και σφαγές – χαρές κ’ ελευθερία.

✟ .✬·٠•●.ஜ۩✟۩ஜ.●•٠·✬ . ✟.

 

Εκθέματα Προεπανάστασης – Η ανατίναξη στο Κούγκι

Στη νοτιοανατολική πλευρά της Παραμυθιάς, επάνω σε βραχότοπο, ήταν χτισμένα τα Σουλιοτοχώρια (το Σούλι, η Κιάφα, η Σαμονίβα και ο Αβαρίκος). Στα δυτικά της Σαμονίβας, υψώνεται ο βράχος του Κουγκίου.

Πολύ έμοιαζαν οι άνθρωποι αυτοί με τους Σπαρτιάτες, σε δύναμη, αντοχή και πολεμική αρετή. Εδώ έγινε η ανατίναξη -το ολοκαύτωμα- από τον κοσμοκαλόγερο Σαμουήλ, το Δεκέμβρη του 1803. Πολλές φορές νίκησαν τον Αλη-πασά. Τούτη όμως, ήταν η τελευταία, γιατί δε μπόρεσαν να αντισταθούν άλλο στην πείνα, τη δίψα και τις κακουχίες.Μετά από συνθηκολόγηση, αφού οι Τουρκαλβανοί είχαν βαρύτατες απώλειες και οι Σουλιώτες είχαν αρχίσει να εξασθενούν, χωρίζονται σε τρία τμήματα και φεύγουν απ’ το Κούγκι απείραχτοι, όπως είχε συμφωνηθεί. Ο πανούργος Αλη-πασάς, δεν κράτησε το λόγο του. Στέλνει στρατό να εξολοθρέψει και τα τρία τμήματα των Σουλιωτών.Το πρώτο, με επιτυχημένη άμυνα, έφτασε στην Πάργα. Το δεύτερο, περικυκλώθηκε στο Ζάλογγο, νοτιοανατολικά του Σουλίου. Για να μη γίνουν σκλάβες, 60 περίπου Σουλιώτισσες έριξαν πρώτα τα παιδιά τους στο γκρεμό και μετά έπεσαν κι αυτές. Τελικά, σώθηκαν γύρω στους 250, που ‘φτασαν στην Πάργα. Το τρίτο τμήμα, αποκλείστηκε στο Μοναστήρι του Σέλτσου, στην όχθη του Αχελώου, στο νομό Άρτας.

Τρεις περίπου μήνες άντεξαν και αναγκάστηκαν, τελικά, στις 20 Απρίλη του 1804, να επιχειρήσουν να διαφύγουν. Λίγες γυναίκες και παιδιά (ανάμεσά τους και ο Μάρκος Μπότσαρης, 13 χρονών τότε) γλίτωσαν.

Πίσω στο Σούλι, είχε μείνει ο καλόγερος Σαμουήλ και πέντε ακόμη Σουλιώτες (γέροι και βαριά τραυματίες), για να παραδώσουν τη μπαρουταποθήκη, που ήταν μέσα στην Εκκλησιά της Αγίας Παρασκευής. Μετά θα φεύγανε για Πάργα.

Όπως αναφέρει ο Περραιβός, κατά το τέλος της παράδοσης, ένας Τουρκαλβανός είπε στον Σαμουήλ: «πόσα κολαστήρια στοχάζεσαι καλόγερε, θα σε κάμη ο Βεζύρης οπόταν σε βάλει εις το χέρι, από το οποίο και δε γλιτώνεις;».

Και ο Σαμουήλ του απάντησε: «Δεν είναι άξιος ο Βεζύρης, να πιάση άνθρωπον, όστις εκτός οπού δε φοβάται, γνωρίζει και άλλον δρόμον: του θανάτου…».

Τότε άπλωσε το χέρι με τα λιανοκέρια αναμμένα, έβαλε φωτιά στο χυμένο από τα βαρέλια μπαρούτι και ανατινάχτηκαν όλοι στον αέρα.

Γυρίζουμε αριστερά από το διάδρομο των φυλακών και ανεβαίνομε. Βλέπομε βράχια να χάσκουν απειλητικά πάνω μας. Αριστερά μας, ψηλά, η εκκλησία τηςΑγίας Παρασκευής, που στηρίζεται σε πετρώματα ασβεστολιθικά, παράλληλα μεταξύ τους.

Έχει, εξωτερικά, δυο μονόλοβα μικρά τοξωτά παράθυρα και μια πέτρινη τοξωτή πόρτα. Προσπάθησα να χτίσω και να πελεκήσω την καμάρα, με μονοκόμματες πέτρες. Καθώς ανεβαίνουμε, δημιουργώ παύση με μεγάλο πλατύσκαλο, για να παρατηρήσει ο επισκέπτης ό,τι τον ενδιαφέρει.

Στο Κούγκι και στο Σούλι, το 1957, αποτύπωσα, σχεδίασα και φωτογράφησα, ερειπωμένα σπίτια, εκκλησιές και πολεμίστρες. Ειδικά ενδιαφέρθηκα, για το χώρο της Αγίας Παρασκευής. Μελέτησα ό,τι στοιχείο μου χρειάζονταν, με ανάλογες λεπτομέρειες -πάντα- στα χαλάσματα.

Ξαναγύρισα μετά από χρόνια, που ‘γινε ο δρόμος, πολλές φορές. Στις γιορτές του Σουλιού, στις αρχές του Μάη, πήγαινα προσκυνητής με την οικογένειά μου και τα δυο παιδιά μου, για να τους γνωρίσω τον τόπο αυτό.

Το 1962, ανασκάφτηκε ο χώρος της Αγίας Παρασκευής και βρήκαν πάρα πολλά αντικείμενα της εποχής εκείνης. Kατεστραμμένα, φυλάγονται σήμερα σε Σουλιώτικο σπίτι-μουσείο. Μετά τις ανασκαφές, ξαναχτίστηκε η σημερινή μονόκλιτη εκκλησιά της Αγίας Παρασκευής.

Εδώ, είναι το πίσω μέρος της Εκκλησιάς, με το χωνευτήρι, όπου κάθεται ένας Σουλιώτης, ενώ ο άλλος ακουμπά. Η ανοιχτή ξύλινη πόρτα απέναντι, που τη γεμίζει ο Τουρκαλβανός με το βαρέλι που κουβαλά, οδηγεί στο μικρό κατώγι. Πατινάρισα με διάφορα χρώματα και τρόπους τα καινούργια σχιστόξυλα και τα μεγάλα ξύλα για τα παραθυρόφυλλα, για να δώσω ανάλογη ατμόσφαιρα. Τα εικονίσματα, μικρά και μεγάλα, τα έφτιασα από ξύλο και κολλημένο χαρτί με ανάλογη πατίνα, για να φαίνονται παλιά.

Τα λίγα στασίδια, είναι από το χωριό Κωστάνιανη, της περιοχής Δωδώνης, που βρήκα πεταμένα και σαπισμένα στα χόρτα, έξω από την παλιά Εκκλησιά. Έδωσα κάτι για την Εκκλησιά και τα πήρα (μιας και δε χρειάζονταν μέσα γιατί έκαναν μελέτη και συντήρηση οι ειδικοί…!). Είναι ανάλογα για την εποχή που ήθελα, τα συμπλήρωσα όσο μπορούσα. Τα βαρέλια, είναι από ξύλο πεύκου (λυγισμένα σε φωτιά), δεμένα με αγριόκλημα γύρω-γύρω και πατιναρισμένα ανάλογα.

Το πρόσωπο του Σαμουήλ, το τόσο δυνατό, που κυριαρχεί με τη στάση και την αποφασιστικότητα του, το έφτιασα από περιγραφές που βρήκα σε βιβλία και ειδικά στο βιβλίο «Βίοι Παράλληλοι», του Γραμμενοχωρίτη Αναστάσιου Γούδα (1816-1882).

Αν και γιατρός σπουδαίος, ασχολήθηκε με βιογραφίες Ελλήνων που ετοίμασαν την ανεξαρτησία του Γένους. Πολλούς απ’ αυτούς, τους γνώρισε ο ίδιος προσωπικά. Αναφέρει για τον Σαμουήλ πάρα πολλά φυσιογνωμικά στοιχεία, όπως χρώμα ματιών, γένια, βλέμμα, κ.α.

 

Η σύνθεση είναι δική μου. Εδώ, ο καλόγερος είναι έτοιμος και αποφασισμένος, μετά τη λογομαχία, να βάλει φωτιά στο βαρέλι με τη χυμένη μπαρούτη. Γέροντες ανήμποροι και σακάτηδες, από τον πόλεμο που ‘χαν πριν λίγο, μαζί με ένα νέο πληγωμένο, δένουν την υπόλοιπη σύνθεση.

Είναι χειμώνας και τα ρούχα τους, οι κάπες τους, οι γιδίσιες τσέργες τους και διάφορα άλλα μικροπράγματα, είναι ανάλογα με την εποχή του έτους, όπως και την ηλικία που έχει ο καθένας τους. Μου τα ‘δωσαν Παρασουλιώτες συγγενείς και φίλοι.

Οι ψυχικές καταστάσεις τους, μελετήθηκαν φυσιογνωμικά και χαρακτηρολογικά, για τον καθένα. Το ίδιο και οι θέσεις και στάσεις τους.

Αγέρωχοι καθώς ήταν, όλοι τους λεβέντες, στη ζωή και στο θάνατο. 

✟ .✬·٠•●.ஜ۩✟۩ஜ.●•٠·✬ . ✟.

Μία σκηνή από την ταινία ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ, παραγωγής ΤΖΕΗΜΣ ΠΑΡΙΣ (1972), με τον ΛΑΥΡΕΝΤΗ ΔΙΑΝΕΛΛΟ στον ρόλο του καλόγερου ΣΑΜΟΥΗΛ.

Πηγές: 
www.mixanitouxronou.gr
myriobiblos.gr
http://www.vrellis.gr
www.youtube.com

Επιμέλεια: Αέναη επΑνάσταση

«Νερό με βιτριόλι θα δηλητηριάσει όλη την περιοχή για πολλούς αιώνες»

«Είναι σκάνδαλο η αδειοδότηση και πολιτικές οι διώξεις των κατοίκων».
Σύμφωνα με το Μεταλλευτικό Κώδικα (Νόμος 210/1973), οποιοδήποτε μεταλλευτικό αντικείμενο μπορεί να τύχει εκμετάλλευσης με κερδοφόρο αποτέλεσμα αποτελεί «κοίτασμα». Οι εμφανίσεις αλουμινίου (Φωκίδα) είναι κοιτάσματα, αλλά και του χρυσού στη Μακεδονία και τη Θράκη.
Υπάρχει γεωλογική βεβαιότητα ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ορεινών όγκων της Μακεδονίας - Θράκης (ίσως πάνω από το 80%) είναι εν δυνάμει κοιτάσματα χρυσού. Περιέχουν το μέταλλο αυτό σε γραμμάρια ανά τόνο μητρικού πετρώματος, αλλά και μια ποικιλία άλλων μετάλλων εναλλάξιμων στο βρόχινο νερό.Τα βουνά είναι ποτισμένα με μέταλλα, όπως το αλάτι του αλατόνερου εμποτίζει ένα σφουγγάρι. Εμπλουτίζουν με την αέναη διαλυτοποίησή τους το νερό και αποτελούν έτσι σημαντικό παράγοντα γι' αυτό που λέγεται ποιότητα ζωής.
Σύμφωνα με τον κύκλο του νερού (Google, «Υδρολογικός Κύκλος»), τα βρόχινα νερά κατεισδύουν σε βάθη ώς 200 με 300 μέτρα στα πετρώματα των ορεινών, κυρίως, όγκων. Ακολούθως κατέρχονται, εμπλουτιζόμενα προοδευτικά σε μέταλλα, προς τις υπόγειες υδροφορίες των κάμπων, απ' όπου αντλούνται και χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο (άρδευση). Η εικόνα αυτή γεωμορφολογικά είναι κυρίαρχη στις νότιες παρυφές της Ροδόπης, ώς τη θάλασσα (Μακεδονία - Θράκη).
Για να πάρουν το χρυσό, τα πετρώματα επιβάλλεται να διαλυτοποιηθούν σε κάποιο διαλύτη. Για να ανακτηθεί το αλάτι, από το ξερό σφουγγάρι, πρέπει να διαλυθεί πάλι σε νερό. Ετσι και τα μέταλλα. Θα διαλυτοποιηθούν (θα μετακινηθούν προς ένα υγρό, εκχύλιση) και από το διάλυμα θα αποληφθούν με κατακρήμνιση. Ο απαιτούμενος για τη δουλειά αυτή διαλύτης είναι το υδατικό διάλυμα κυανιούχου νατρίου. Η μέθοδος ονομάζεται «κυάνωση». Για να δράσει όμως το κυανιούχο διάλυμα σε εύλογο χρόνο απαιτείται κατάτμηση (λειοτρίβηση) των πετρωμάτων.
Εχουμε λοιπόν αρχικά επιφανειακές εξορύξεις, πολύ μεγάλης κλίμακας, σε βάθη ώς 300 μ. Τα πετρώματα θα λειοτριβούνται και θα υφίστανται κυάνωση. Η γη θα καθίσταται αυτόματα απόβλητο του κυανίου. Τα πετρώματα συνήθως περιέχουν θείο (πυρίτες ή αλουνίτης), άρα θα ενταθεί απρόβλεπτα η όξινη απορροή στα νερά, δηλαδή η δημιουργία θειικού οξέος (βιτριόλι) στα φυσικά νερά. Και όλα αυτά με ανάλωση (ή ανέκκλητο δηλητηριασμό) γιγαντιαίων ποσοτήτων φυσικών (υπόγειων και επιφανειακών) νερών, διότι η κυάνωση είναι υδρομεταλλουργία.
Ο,τι αναφέρεται για την αποτοξικοποίηση του κυανίου είναι κάποια υποβάθμιση της απαράδεκτης τοξικότητας των κυανιούχων νερών. Αλλά από το άζωτο του κυανίου (το κυάνιο είναι ένωση άνθρακα - αζώτου) ΔΕΝ θα απαλλαγούμε. Θα κυκλοφορεί δημόσιος κίνδυνος για αιώνες στην περιοχή. Ενώ η αλεσμένη γη θα περιέχει σε προσροφημένη μορφή ανεξέλεγκτες ποσότητες κυανίου. Είναι η Βέλτιστη Διατιθέμενη Τεχνική (ΒΑΤ) της Ε.Ε. για απόληψη χρυσού. Η μεταλλουργία του χρυσού σήμερα ζητεί να πάρει ΟΛΑ τα υπάρχοντα μέταλλα στα πετρώματα με την κυάνωση. Αυτό είναι το προϊόν της, ο χρυσός Dore. Η περιοχή θα απογυμνωθεί από τα εναλλάξιμα στο νερό μέταλλά της... Το υπόγειο νερό θα καταντήσει, με απλά λόγια, από πόσιμο υψηλής ποιότητας, σε νερό για ηλεκτρικά σίδερα (ή απλώς βρόχινο). Χώρια τα προσροφημένα δηλητήρια. Η κυάνωση απογυμνώνει τα πετρώματα από τα συνοδά τους μέταλλα. Το ίδιο θα κάνει και η πολυδιαφημισμένη μέθοδος Flash-smelting (χωρίς κυάνιο!...) για τις Σκουριές. Πλήρης και ανέκκλητη ανατροπή του ισοζυγίου μετάλλων στα υπόγεια νερά. Αλήθεια, δόθηκε τέτοια άδεια από το υπουργείο Ανάπτυξης;
Δεν υπάρχει μέθοδος απόληψης χρυσού που να αφήνει τα υπόλοιπα μέταλλα στα κατάλοιπα σε εναλλάξιμη μορφή για το νερό. Αν υπάρχει τέτοια μέθοδος, ας μας πληροφορήσουν οι αδειοδοτικές αρχές για να μας φύγει η σημερινή πλάνη.Ενημερώθηκαν και αντιλήφθηκαν λοιπόν οι κάτοικοι της Ιερισσού ότι ο σημερινός υδροφορέας της περιοχής τους, το όρος Κάκαβος, θα καταστραφεί ανέκκλητα από τις διεργασίες αυτές, με αρχή τις Σκουριές. Και αντέδρασαν. Το αδειοδοτικό σύστημα τους έκλεισε στη φυλακή, κατηγορώντας τους ως τρομοκράτες. Μήπως πρόκειται για πολιτική δίωξη;Αν οι σημερινοί πολιτικοί θέλουν ωμά να αφαιρέσουν τα μέταλλα από τη γη, καταστρέφοντάς την αιώνια στο βωμό του κέρδους (Ν. 210/1973) και βαπτίζοντάς την «ανάπτυξη», απλώς είναι απάνθρωποι. Και αυτό το ανέδειξαν ταπεινά οι κάτοικοι της Χαλκιδικής με τον αγώνα τους.
ΠΗΓΗ

Ο αφανισμός των αρχαίων ελαιώνων συνεχίζεται… Το μνημόνιο διαγράφει και την ζωντανή ιστορία της πατρίδας.

Ο αφανισμός των αρχαίων ελαιώνων συνεχίζεται… Το μνημόνιο διαγράφει και την ζωντανή ιστορία της πατρίδας.

ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ ΥΒΡΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ.

Mεγαλύτερες διαστάσεις παίρνει το θέμα του αφανισμού των μνημειακών ελαιοδέντρων στην Κρήτη και ιδιαίτερα στην περιοχή του Αμαρίου, καθώς με εντονότερους ρυθμούς συνεχίζεται η κοπή δέντρων χιλιετιών από ελαιώνες της επαρχίας ενώ οι θερμοκρασίες στην «καρδιά» του χειμώνα πέφτουν αισθητά. Οι κερδοσκόποι, ωστόσο, εξακολουθούν να δρουν ανεξέλεγκτα και οργανωμένα και μεγάλα φορτηγά με τόνους ξυλείας μεταφέρουν τα φορτία για πώληση σε αγορές της Κρήτης και των Αθηνών…

Το έγκλημα που συντελείται φέτος από τους πρώτους μήνες του περασμένου φθινοπώρου, δείχνει να περνά …απαρατήρητο από τους τοπικούς φορείς και περισσότερο από τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, που υποδέχεται το πελώριο πρόβλημα ως… μικρού μεγέθους, αδιαφορώντας για τις συναισθηματικές και πολιτισμικές αξίες που οδηγούνται μαζί με τα δέντρα στην πυρά!

Στην ανάδειξη του θέματος κινούνται τις τελευταίες μέρες πολλά εθνικής εμβέλειας μέσα ενημέρωσης των Αθηνών και ήδη προχθές η «Καθημερινή» φιλοξένησε εκτενές ρεπορτάζ, ενώ μεγάλα τηλεοπτικά μέσα και εφημερίδες ζητούσαν πληροφορίες για την έκταση που έχει λάβει το πρόβλημα στην περιοχή του Αμαρίου.

Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Το ΜadeinCreta, πρώτο είχε αναρτήσει το θέμα στις 24 του περασμένου Οκτωβρίου (δείτε εδώ), επισημαίνοντας την έκταση του προβλήματος με τον αφανισμό χιλιάδων δέντρων ηλικίας χιλιετιών που έθρεψαν γενιές και γενιές, έζησαν και σπούδασαν οικογένειες και αποτελούσαν με τους αδελφούς κλώνους εξαιρετικά γλυπτά που οδηγήθηκαν από τους κερδοσκόπους στη φωτιά…

Το ρεπορτάζ του MadeinCreta την ίδια περίοδο αναρτήθηκε και από δεκάδες πόρταλ σε όλη την Ελλάδα και σ’ αυτό φιλοξενούνταν και οι απόψεις του Σταύρου Πατεράκη από τις Λαμπιώτες που εξέφραζε την αγωνία του ως εξής: «Δεν αποκλείεται», έλεγε, «να έλθουν να ξεριζώσουν τις ελιές μου και να μην πάρουμε χαμπάρι».

Ο Άρης Κουτάκης, στο ίδιο ρεπορτάζ, από τους υποστηρικτές της διατήρησης των μνημειακών ελαιοδέντρων στην περιοχή διατυπώνοντας την ανησυχία του για την έκταση που είχε λάβει το φαινόμενο είχε πει: «Ζω και εγώ την αγωνία των συνεπαρχιωτών μου ότι θα σηκωθούν ένα πρωινό και δε θα βρουν τα ελαιόδεντρα στα χωράφια τους. Και μόνο σαν σκέψη με ταράζει!»

Ο κ. Κουτάκης αποκαλύπτει ότι το φαινόμενο με τα τριαξονικά φορτηγά, πλήρη με ξυλεία από τα δέντρα-μνημεία, το παρακολουθεί καθημερινά τα τελευταία έξι χρόνια στην περιοχή, διαπιστώνει την δράση οργανωμένων ομάδων με άρτιο εξοπλισμό εκρίζωσης, κοπής και μεταφοράς των ποσοτήτων και εκφράζει την διαπίστωση ότι «αν η κατάσταση συνεχιστεί, σε πολύ λίγο χρόνο το ανάγλυφο της περιοχής του Αμαρίου θα έχει παντελώς αλλοιωθεί και τα πανάρχαια ελαιόδεντρα που για χιλιάδες χρόνια κοσμούσαν τον τόπο θα πάψουν να υφίστανται…»

Διαδώστε το!

Aγριολούλουδα με φαρμακευτικές ιδιότητες και εύκολη χρήση

Aγριολούλουδα με φαρμακευτικές ιδιότητες και εύκολη χρήση

Εκατό αγριολούλουδα της περιοχής της Νότιας Πίνδου και των Μετεώρων, ίσως τα πιο εντυπωσιακά αλλά συνάμα και τα πλέον ωφέλιμα, αφού απ' αυτά παρασκευάζονται εκατοντάδες βιομηχανικά φάρμακα «έκλεισε» στις σελίδες ενός λευκώματος ο πρώην δασάρχης Καλαμπάκας Ηλίας Ζαλαβράς, ύστερα από πολυετή έρευνα.
Το λεύκωμα αυτό, όπως αναφέρει, προλογίζοντας την έκδοση, ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ Σπύρος Ντάφης, "θα είναι μια αρχή, πολύ χρήσιμη για τους φίλους της φύσης, τους φυσιολάτρες και όχι μόνο, καθώς και μια πρώτη γνωριμία με την ομορφιά της φύσης για όλους".
Κάθε Γενάρη, αναφέρει ο συγγραφέας, με το πρώτο λιώσιμο του χιονιού, μέχρι το Φεβρουάριο ή το πολύ μέχρι τις αρχές Μαρτίου, γίνεται ένα θαύμα: «Μέσα σε λίγες ημέρες, τ' αγριολούλουδα, αψηφώντας κάθε εδαφική δυσκολία, αρχίζουν να στολίζουν με τη μεθυστική τους άνθηση τα βράχια των Μετεώρων. Προχωράνε προς τα πάνω στις δασωμένες με δρυς, ελάτια, πεύκα και οξιές βουνοπλαγιές, μέχρι στις χιλιοτραγουδισμένες κορυφές του Κόζιακα, του Ζυγού του Ασπροποτάμου και των Αγράφων», γράφει.
Στο λεύκωμα αναγράφεται το επιστημονικό όνομα του κάθε φυτού καθώς και η κοινή του ονομασία. Παράλληλα, μέσα σε παρένθεση, αναφέρεται και η ονομασία του στη βλάχικη γλώσσα, για όσα φυτά- όπως εξηγεί ο κ. Ζαλαβράς -δεν έχει λησμονηθεί ακόμη.
Κατά την περιγραφή της εικόνας και της οικολογίας του φυτού, γίνεται αναφορά ιδιαίτερη στις φαρμακευτικές του ιδιότητες, σαν απάνθισμα της σχετικής βιβλιογραφίας και της τοπικής παράδοσης.
Ορισμένα παραδείγματα παρουσιάζονται παρακάτω:
Αγιόκλημα
Είναι γνωστό από την αρχαιότητα ως κλύμενο του Θεόφραστου ή περικλύμενο του Διοσκουρίδη. Χαρακτηριστικά τα κιτρινόασπρα εύοσμα άνθη του, που σχηματίζουν μια επάκρια φόβη με στήμονες που προεξέχουν εμφανώς. Απαντάται σ' όλη την περιοχή και μέχρι του υψομέτρου των 1000 μέτρων σε προς νότιες ασβεστολιθικές θέσεις. Τα άνθη του περιέχουν αιθέριο έλαιο και χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία, ενώ θεωρούνται αντιασθματικά. Τα φύλλα είναι κατάλληλα για γαργάρες και οι καρποί ως διουρητικοί και αντικαταρροϊκοί.
Χελιδονόχορτο, λυσσοβότανο
Απαντάται σ' όλη την ορεινή υπό εξέταση περιοχή, σε διάκενα δασών ελάτης, μαύρης πεύκης και οξιάς. Ανθίζει τον Ιούνιο-Αύγουστο. Τα φύλα περιέχουν γλυκοζίδια, τα οποία επιδρούν απευθείας στους καρδιακούς μύες. Είναι, όμως, και φυτό δηλητηριώδες, γι' αυτό αποφεύγουν την βόσκηση του τα ζώα και οι μέλισσες σπάνια επισκέπτονται τα άνθη του.
Τάτουλα, αγριοκαρυά
Αυτοφύεται σ' όλη την πεδινή περιοχή σε "μεσαριές" καλλιεργειών, σε εδάφη φτωχά, ξερικά αλλά και σε ποτιστικά. Ανθίζει τον Ιούλιο με Οκτώβριο. Παλαιότερα οι Ινδοί, οι Άραβες και οι Τούρκοι παρασκεύαζαν από αυτό διάφορα ερωτικά φίλτρα. Φυτό φαρμακευτικό και δηλητηριώδες. Τα φύλλα και τα άνθη χρησιμοποιούνται, υπό μορφή τσιγάρων, κατά των κρίσεων του άσθματος. Τα αλκαλοειδή που περιέχει όλο το φυτό, παραλύουν το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, γι' αυτό και γίνεται ανάλογη χρησιμοποίηση του και σήμερα από την ιατρική.
Μελισσόχορτο, μελισσοβότανο
Παλαιότερα, χρησιμοποιούνταν από τους μελισσοκόμους, αφού η μυρωδιά που αναδύεται στον αέρα από το τρίψιμο του στα τοιχώματα της κυψέλης, συγκέντρωνε μέσα σ' αυτό τα διαφεύγοντα απ' αυτή σμήνη των μελισσών. Όλο το υπέργειο τμήμα του φυτού, περιέχει πτητικά έλαια, που του προσδίδουν πολύτιμες φαρμακευτικές ιδιότητες. Ως αφέψημα ενδείκνυται κατά της δυσπεψίας, της αϋπνίας, της κατάθλιψης και του σύγχρονου στρες. Χρησιμοποιείται, επίσης, στην αρωματοποιία και την ποτοποιία.
Πρίμουλα
Απαντάται μόνο στην ορεινή (υπό εξέταση) περιοχή και σε υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων. Είναι από τα πρώτα άνθη που εμφανίζονται στην περιοχή αυτή αμέσως μετά το λιώσιμο του χιονιού. Φυτό με ευρύ φάσμα χρήσεων. Σε άλλες χώρες, τα άνθη του χρησιμοποιούνται για το "κρασί πρίμουλας". Ενώ η περιεκτικότητα της ρίζας σε άλατα σαλικυλικού οξέως του προσδίδουν φαρμακευτικές ιδιότητες κατά του κοκίτη και κατά της αρθρίτιδας. Παλαιότερα πωλούνταν οι ρίζες ως φάρμακο με την ονομασία radix arthritika.
Κουφοξυλιά
Κοινός στην περιοχή θάμνος, ύψους μέχρι 4 μέτρα. Ανθίζει την άνοιξη και τα λευκόχρωα άνθη του σε μεγάλα σκιάδια, καλύπτουν μεγάλο ποσοστό της κόμης του.Οι καρποί του είναι μικρές μαύρες ράγες,πλούσιες σε βιταμίνες C,A και βιοχρωστικές. Από μόνο του είναι ένα "φαρμακείο της φύσης". Τα άνθη του έχουν γλυκαντικούς παράγοντες και σαν έκχυμα αυξάνει την αντίσταση του οργανισμού,εμποδίζει το στρες,το διαβήτη,την αϋπνία και την αρτηριοσκλήρυνση.
Η περιοχή των Μετεώρων και της Ν. Πίνδου, λόγω της ποικιλότητας των εδαφοκλιματικών συνθηκών έχει μια από της πλουσιότερες χλωρίδες της χώρας αλλά και της Ευρώπης, ιδίως σ' ό,τι αφορά στα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά πολλά από τα οποία είναι μελισσοτροφικά, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζαλαβράς.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Μια ομάδα νεων ανθρώπων προσφέρει..

Με την φτώχεια να ανεβαίνει πια σε επικίνδυνα επίπεδα όλοι μας ποια
ψάχνουμε νέους και οικονομικούς τρόπους για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την
ζωή μας. Πόσο μάλλον ένας φοιτητής που μόλις μπαίνει σε αυτό το χώρο της
αγοράς εργασίας που..... καταρρέει.
Οπότε σκεφτήκαμε να κάνουμε μια αλλαγή....να αλλάξουμε το στόχο από χρήμα σε
σχέσης μεταξύ ανθρώπων. Είμαστε μια μικρή ομάδα αποφοίτων της πληροφορικής
και προσφέρουμε της υπηρεσίες μας στον χώρο της διαφήμισης και της παρουσίας των πελατών μας και των επιχειρήσεων του στο
Internet σε πολύ οικονομικές τιμές.
Κατασκευές δη μανικών ιστοσελίδων
Κατασκευές Ηλεκτρονικών καταστημάτων.
Διαφήμιση στα social media
Graphic design.
Logos.
Flash banners.
Online advertising & Search engine optimization
Προσφέρουμε ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΞΗΠΗΡΕΤΗΣΗ σε όποια τεχνικά θέματα προκήψουν και
εμείς και οι συνεργάτες μας.
https://www.facebook.com/MiniYpiresiesonline
Ευχαριστούμε το Κατοχικά Νέα που προωθεί την προσπάθεια μας αφιλοκερδώς.!