Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016

Ας κανουμε οτι μπορει ο καθένας μας.

Πάτρα: Μια τετραμελής οικογένεια με ένα ξανθό αγγελούδι 1,5 ετών και άλλο ένα 3,5 ζει εξαθλιωμένη, σε ένα χαρτοκουτόσπιτο!

Το αρθρο ειναι αναδημοσιευση απο το παρακατω συνδεσμο:
 
  Λένε στα μικρά παιδιά τους, πως πρόκειται για παιχνίδι. Οτι όπως κάποιοι παίζουν στο δεντρόσπιτο, αυτοί ζουν σε ένα.. χαρτοκουτόσπιτο! Μια τετραμελής οικογένεια από την Πάτρα που εξαιτίας εργατικού ατυχήματος του συζύγου, βρέθηκε ανήμπορη να βγάλει έστω και σύνταξη αναπηρίας και κατέληξε στον δρόμο.
Εχουν δυο μωρά παιδιά κι εδώ και 8 μήνες ζούν σε μια ημιτελή οικοδομή, μέσα στα χαρτοκούτια, σε μια γωνία του κτιρίου. Eχουν στοιβάξει ότι έχουν και δεν έχουν. Και οπως θα δείτε και στις εικόνες του thebest.gr.. έχουν ελάχιστα!

  Είναι μια ολόκληρη οικογένεια και από τότε που ο πατέρας της οικογένειας, κ. Ανδρέας Μακρής, έχασε τη δουλειά του δηλώνοντας ανήμπορος να εργαστεί εξαιτίας του ατυχήματος, περιφέρονται στους δρόμους. Αναπηρική σύνταξη δεν του έβγαλαν. Συγγενείς δεν μπορούν να τους βοηθήσουν. Τα βγάζουν πέρα και εκείνοι πολύ δύσκολα. Και κατέληξαν σε ένα γιαπί, στην Ακτή Δυμαίων, απέναντι από τις Εργατικές Κατοικίες Ιτεών.

Μια στοίβα από χαρτοκούτια, καλύπτει το νοικοκυριό της οικογένειας με τις συνθήκες να είναι τραγικές. Η οσμή.. της κατάστασης κάτω από την οποία διαβιούν αυτοί οι άνθρωποι, είναι ενδεικτική των ανύπαρκτων, στοιχειωδών συνθήκών υγιεινής.
Τουλάχιστον η τοπική Εκκλησία τους δίνει ένα πιάτο φαγητό και επίσης μια γειτόνισσα στην οικοδομή και το χαρτοσπιτόκουτο που ζουν, τους παρέχει κάποιες φορές τον χώρο της για να κάνουν ένα μπάνιο.

Ο πατέρας, άνεργος εδώ και 3,5 χρόνια, μετά από εργατικό ατύχημα που είχε και όταν έκοψε άσχημα το πόδι του με αλυσοπρίονο. Από τότε ξεκίνησαν τα ισχυρά οικονομικά προβλήματα.
Τα δύο μωρά παιδιά είναι ηλικίας 1, 5 και 3, 5 ετών και επίσης υπάρχει και ένα μικρότερο κορίτσι το οποίο διαμένει με τον πατέρα του και προέρχεται από προηγούμενο γάμο του.
Ο πατέρας μιλώντας στο thebest.gr ζήτησε έναν χώρο, ένα οικόπεδο για να βάλει μια σκηνούλα και δύο κότες για να έχει κάτι να ταΐσει τα παιδιά του. Το καλύτερο θα ήταν μια δουλειά, οτιδήποτε, για να μπορέσει να ορθοποδήσει.

 
Όπως μας εξηγεί ο ίδιος η οικογένεια δεν λαμβάνει κάποιο κρατικό επίδομα.
Ζητήσαμε το τηλέφωνο του κ. Ανδρέα Μακρή ώστε όποιος θέλει και μπορεί, να επικοινωνήσει μαζί του και να τον βοηθήσει. Το τηλέφωνό του είναι 6973 586384.
 Γιάννης Πομώνης




Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ

ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
-ΣΤΟ ΠΕΝΤΑΜΗΝΟ ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΔΥΟ ΔΙΑΠΡΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ.
1. Η ΠΡΩΤΗ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ.
2. Η ΔΕΥΤΕΡΗ Η ΚΡΥΦΗ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ.
ΑΥΤΗ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΑ ΕΞΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
-Η ΜΟΣΧΑ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΕΥΡΩ.
-Η ΜΟΣΧΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΔΝΤ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
-Η ΜΟΣΧΑ ΘΕΛΕΙ ΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ. ΤΗΣ ΔΙΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΝ ΣΥΡΟ.
-Η ΜΟΣΧΑ ΔΙΝΕΙ 30 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΠΕΡΙΠΟΥ ΩΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΟ ΕΜΑΘΑΝ ΑΥΤΟ.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΔΝΤ.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΡΟΣΦΕΡΘΗΚΑΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ.
Η ΤΕΛΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015 ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ.
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΒΑΛΕ ΩΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΝΑΙ ΜΕΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΚΟΥΡΕΜΑ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ.
ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ.
-Ο ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΥΦΗ ΑΥΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ.
ΑΝ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ Ο ΕΞΗΣ:
-ΘΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ. ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΘΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΤΩ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΡΙΟ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΩΝ.
ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΑΚΕΛΕΙΟ.
ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΑΜΟΛΥΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ.
ΑΝ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΟΧΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ.
ΑΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ…………………………………………
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ.

ΠΗΓΗ:http://katohika.gr/2015/07/%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83/.html

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Φυσικό φάρμακο κατά της αυπνίας η βυσσινάδα

Φυσικό φάρμακο κατά της αυπνίας η βυσσινάδα

Φυσικό φάρμακο κατά της αυπνίας η βυσσινάδα
Πιείτε δυο ποτήρια χυμό κεράσι μέσα στο 24ωρο και κοιμηθείτε ήσυχα το βράδυ… χωρίς να έρθετε αντιμέτωποι με την αϋπνία! Πρόσφατη έρευνα του Louisiana State University στις ΗΠΑ διαπίστωσε ότι ο χυμός από βύσσινο αυξάνει τη διάρκεια του ύπνου των ηλικιωμένων κατά περίπου 90 λεπτά, «κλείνοντας» έτσι την πόρτα στα υπνωτικά χάπια.

Οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα ανθρώπων, με μέσο όρο ηλικίας τα 68, που ταλαιπωρούνταν από προβλήματα αϋπνίας, να καταναλώνουν δυο ποτήρια χυμό κεράσι (πρωί – βράδυ) για δυο εβδομάδες. Οι συμμετέχοντες είχαν συμπληρώσει ερωτηματολόγιο που σχετιζόταν με τον ύπνο, την κόπωση, την κατάθλιψη, το άγχος κ.α. και είχαν κάνει αιματολογικές εξετάσεις. Αποτέλεσμα της μελέτης δεν ήταν άλλο από την απόδειξη ότι ο ύπνος τους αυξήθηκε κατά μία ώρα περισσότερο κάθε βράδυ… σε σύγκριση με όσους έπαιρναν υπνωτικά χάπια!

Αξίζει να αναφερθεί ότι η αϋπνία αποτελεί επηρεάζει κατ’ εκτίμηση το 23-34% των ατόμων από 65 χρονών και άνω, δημιουργώντας δυσκολία στον ύπνο για περισσότερες από τρεις νύχτες την εβδομάδα. Ένα τέτοιο γεγονός, βέβαια, όταν μετατρέπεται σε μακροχρόνιο, επηρεάζει σοβαρά την υγεία των ηλικιωμένων και συνδέεται με την υψηλή αρτηριακή πίεση, τον διαβήτη τύπου 2 και την άνοια.

«Τα υπνωτικά χάπια αποτελούν μια επιλογή για τους νέους με προβλήματα αϋπνίας, αλλά για τους ηλικιωμένους τετραπλασιάζουν την πιθανότητα για σπασμένα ισχία ή πρόωρο θάνατο. Ο χυμός κεράσι δεν βελτίωσε μόνο την ποσότητα του ύπνου, αλλά και την ποιότητά του», εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας Frank L. Greenway.

Πιο συγκεκριμένα, τα ξινά κεράσια αποτελούν μια φυσική πηγή μελατονίνης, μιας ορμόνης που ελαττώνει τα προβλήματα αϋπνίας, και περιέχουν ενώσεις ενισχύουν την τρυπτοφάνη στο σώμα, ουσίας με θετική επίδραση στον ύπνο. Μια από αυτές τις ενώσεις φέρουν το όνομα «προανθοκυανιδίνες» και είναι υπεύθυνες για το βαθύ κόκκινο χρώμα του φρούτου.

«Τα θρεπτικά στοιχεία των ξινών κερασιών εμποδίζουν την εμφάνιση χαμηλής τρυπτοφάνης και οδηγούν το σώμα στην αποτελεσματική λειτουργία και τη σύνθεση σεροτονίνης. Η τελευταία βελτιώνει τη διάθεση και μειώνει τη φλεγμονή», αναφέρει ο Greenway από το Louisiana State University.

Συντάκτης: Λιάνα Γεωργουλοπούλου - Πηγή: http://www.flowmagazine.gr

Λουίζα: καλλιέργεια

Λουίζα: καλλιέργεια
Είναι θάμνος σαν δενδράκι πολύ όμορφο και με κανονικό σχήμα και ύψος 1-2 μέτρων. Άρχισε να καλλιεργείται ως ανθοκομικό από διετίας. Τα φύλλα του είναι μικρόσχημα, μυτερά με πλάγιες νευρώσεις, αλλά πολύ μυρωδάτα. Τα λουλούδια της είναι μικρά, σχεδόν άσπρα, αλλά και αυτά αρωματικά. Η άνθηση της αρχίζει από τον Ιούλιο μήνα. Είναι επίσης φαρμακευτικό φυτό. Το επιστημονικό του όνομα είναι Λιππία η Κίτροσμος διότι λουλούδια και φύλλα, όταν τριφτούν με το χέρι αναδίδουν ευχάριστη δυνατή και διαπεραστική μυρωδιά που μοιάζει σαν του λεμονιού και του κίτρου.
Πολλαπλασιασμός
Δεν υπάρχει πιο εύκολος πολλαπλασιασμός από της Λουΐζας.
Όταν πάρουμε μερικά κλαδιά μοσχεύματα κατ£ προτίμηση από την βάση του κορμού και τα φυτεύσουμε αμέσως πιάνουν. 2-3 νερά κάθε μήνα αρκούν για να φουντώσουν και να αποτελέσουν ιδιαίτερα φυτά. Μόνον τα μοσχεύματα πρέπει νάνε κάπως τραχιά, ξυλώδη. Η δουλειά αυτή γίνεται από τον Μάρτιο, οπότε το φθινόπωρο θα χουμε έριζα μοσχεύματα, τα όποια θα φυτεύσουμε στο μέρος του κήπου μας που θέλουμε.
Λουίζα: καλλιέργεια
Καλλιέργεια
Στον τόπο μας καλλιεργείται μόνο ως ανθοκομικό φυτό. Στην Αμερική, Τύνιδα, Αλγερία, Γαλλία καλλιεργείται αποκλειστικώς για το αιθέριο έλαιο των λουλουδιών και των φύλλων του. Στα βόρεια μέρη, την Γερμανία και Νορβηγία, καλλιεργείται μέσα σε θερμοκήπια για τον ίδιο σκοπό.

Μια καλή φυτεία λουΐζας είναι δυνατόν να διαρκέσει πολλά χρόνια και να αποδώσει πολλά στον καλλιεργητή.
Για να ευδοκιμήσει το φυτό θέλει χώματα γερά και κοπρισμένα του κήπου, γόνιμα και δροσερά. Θέλει μέρος ηλιόλουστο, ώστε να δώσει 2-3 συγκομιδές από άνθη και φύλλα.

Προτού φυτευτεί το ριζωμένο μόσχευμα, είναι απαραίτητο το χώμα να σκαφτεί βαθιά δυο και τρεις φορές. Η καλύτερη δε διάταξη είναι σε γραμμές με αποστάσεις αναμεταξύ των κατά πλάτος ένα μέτρο. Φυτό από φυτό θα πρέπει να απέχει 60 πόντους.
Κατά το φύτεμα κόβουμε το πάνω μέρος του μοσχεύματος και κονταίνουμε τις ρίζες. Το φύτεμα γίνεται με φυτευτήρι και κατόπιν πιέζουμε το χώμα ώστε να έρθει σε επαφή με τις ρίζες καλά και κατόπιν ποτίζουμε.

Η παραπέρα καλλιέργεια δεν είναι δύσκολη. Σκαλίζουμε τακτικά για να αφαιρούμε τα αγριόχορτα και λιπαίνουμε με κοπριά ή με λίπασμα 6-8-8 την φυτεία μας με 20-80 οκάδες στο στρέμμα σκορπιστό και πριν το πότισμα, ή το σκάλίσμα, όταν πάρουμε τα άνθη και τα φύλλα. Τα τελευταία, κόβονται τέλος Αυγούστου ή και τον Ιούλιο, όταν πάντως είναι ανθισμένα και εάν δεν δοθούν, όπως είναι χλωρά, είναι δυνατόν να αποξηρανθούν, διότι δεν χάνουν το άρωμά τους.
Χρήσεις
Η Λουΐζα είναι χρήσιμο φυτό στην βιομηχανία και εδικός στην αρωματοποιία, την ποτοποιία, την ζαχαροπλαστική και φαρμακευτική. Με απόσταξη των φύλλων και ανθέων παράγεται αιθέριο έλαιο, το οποίο ανακατεύεται με διάφορα άλλα αρώματα. Με τις κορυφές των βλαστών παρασκευάζονται ποτά. Με τα φύλλα αρωματίζονται μερικά γλυκίσματα.
Έκτος δε όλων αυτών των χρήσεων τα φύλλα είναι εφιδρωτικά, τονωτικά, αντιπυρετικά, αντισπασμωδικά, στομαχικά και χωνευτικά.
Πηγή: Πρακτική ανθοκομία

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Ακρίδες

Ακρίδες: Χημική και βιολογική καταπολέμηση

Ακρίδες: Χημική και βιολογική καταπολέμησηι
Η κυριότερη χημική ουσία που χρησιμοποιούμε για την ακρίδα είναι το πετρέλαιο ή άλλες σχετικές ουσίες, που σαν γαλάκτωμα το σκορπάμε πρωί-πρωί μ’ ένα ποτιστήρι ή ψεκαστήρα στα νεαρά κοπάδια των ακριδών. Θα δώσουμε τρεις αναλογίες για ένα τέτοιο γαλάκτωμα, που και οι τρεις έχουνε δώσει καλά αποτελέσματα:
1) Βραστό νερό 1 ½ οκά, μαύρο σαπούνι πρόστυχο 150 δράμια, πετρέλαιο ακάθαρτο 1 οκά.
Το μείγμα αυτό το αναλύουμε σε 8-15 μέρη νερό. Όσο πιο μεγάλες οι ακρίδες τόσο πιο πυκνό το γαλάκτωμα.

2) Βραστό νερό 1 ½ οκά, μαύρο σαπούνι 150 δράμια, νάφθα ακάθαρτη 350 δράμια.

3) Νερό 94 οκάδες, μαύρο σαπούνι 1 οκά, ακάθαρτο ορυκτέλαιο φωταερίου 5 οκάδες.
Πρώτα λιώνουμε το σαπούνι σε 3 οκάδες βραστό νερά ανακατεύοντας διαρκώς. Ύστερα προσθέτουμε λίγο- λίγο το ορυκτέλαιο ανακατεύοντας κι άμα γίνει το γαλάκτωμα προσθέτουμε κι άλλο νερό. Η νάφθα της Ζακύνθου νομίζουμε, πως θα είναι πολύ καλή για τη δουλειά αυτή.

Εκτός όμως το πετρέλαιο και τα ορυκτέλαια και άλλες ουσίες χρησιμοποιούνται για ράντισμα, καθώς ο θειικός χαλκός, το κατακαθισμένο θειάφι Σλέσσιγκ, το υδραυλικό ασβέστη (τσιμέντο) και το μονοθειούχο νάτριο.

Στην Αυστραλία μεταχειρίσθηκαν κατζνόζουμο 1 ½ - 2% και σαπούνι 2% με καλά αποτελέσματα. Επίσης το ακάθαρτο φαινικό οξύ 98-99 σε νερό 3-4 % έδωσε στην Ελλάδα καλά αποτελέσματα.
Τέλος μια διάλυση 4-5 % κοινού σαπουνιού σκοτώνει με ασφυξία τις νέες ακρίδες.

Επίσης χρησιμοποιούν διάφορα δηλητηριασμένα δολώματα, μα χρειάζεται μεγάλη προσοχή για αυτά, γιατί μπορεί να φάνε απ’ αυτά διάφορα κατοικίδια ζώα.

Ένα από τα δολώματα αυτά είναι το ακόλουθο:
Αρσενικώδες νάτριο ½ οκά, μελάσα 2,5 οκάδες, νερό 50 οκάδες
Χόρτα ή θάμνοι ραντίζονται από εκεί πού περνάν οι ακρίδες. Τη μέθοδο αυτή χρησιμοποίησε ο κ. Δεκάζος στα 1907 στη Λειβαδιά με πολύ καλά αποτελέσματα. Έκτος αυτής της μεθόδου ο κ. Δεκάζος χρησιμοποίησε κι απ’ ευθείας ραντίσματα με αρσενικώδες νάτριο 1 ως 2 οκάδες σε 100 νερό. Ραντίζουμε με ψεκαστήρα τις ακρίδες όσον είναι μικρές (μαύρες) ακόμα, πριν κάνουν φτερά ψοφούν αμέσως, πρέπει μόνον να προσέχουν οι εργάτες πού ραντίζουν να μη δηλητηριαστούν.

Άλλο δόλωμα: Λιώνουμε σε 100 οκάδες νερό 3 οκάδες αρσενικώδες νάτριο και με την διάλυση αυτή μουσκεύουμε πίτυρα πού τα βάζουμε σωρούς από κει που περνάν ακρίδες.

Στον Καναδά και στις Ην. Πολιτείες της Αμερικής μεταχειρίζονται πολύ το «μίγμα Criddle». Η βάση τού μίγματος αυτού είναι η κοπριά τού άλογου, που παρατήρησαν πώς τραβάει πολύ τις ακρίδες. Σ’ ένα βαρέλι ανακατεύουν καλά 27 χιλιόγραμμα κοπριά αχώνευτη αλόγου με 0,453 χιλιόγρ, πράσινο τού Παρισιού και 0,906 χιλιόγραμμα αλάτι λιωμένο σε λίγο νερό. Από το μίγμα αυτό σκορπάμε με φτυάρια λίγο στο έδαφος που έχει ακρίδες, ή στο χωράφι που θέλουμε να το προφυλάξουμε. Η δουλειά αυτή γίνεται επί αρκετές ημέρες σκορπώντας κάθε μέρα λίγο μίγμα. Το μίγμα αυτό στις αναλογίες 1 χιλιόγρ. πράσινο Παρισιού, 4 λίτρες νερό, 2 χιλιόγρ. αλάτι, και 60 χιλ. κοπριά το χρησιμοποιούν και στη Βουλγαρία με τ’ όνομα «μίγμα Γκρίλωφ.

Βιολογικά μέσα καταπολέμηση ακρίδων

Οι ακρίδες έχουνε πολλούς εχθρούς, πού και μόνοι τους τις αποδεκατίζουν, μα που μερικούς μπορούμε να τους βοηθήσουμε και να τους έχουμε συνεργάτες πολύτιμους για την καταστροφή των ακριδών.

Για ν’ αρχίσουμε από τους πιο μικροσκοπικούς εχθρούς αναφέρουμε ένα βάκιλο, τον «Κοκκοβάκιλλο των ακριδών», που προκαλεί μια θανατηφόρο αρρώστια στις ακρίδες.
Καλλιέργεια του βακίλου αυτού σκορπίζουμε στα χόρτα, απ’ όπου περνάν οι ακρίδες, και προκαλούμε την αρρώστια και τον θάνατο στα κοπάδια των ακριδών. Το μέσο αυτό είναι καλό για μικρές επιδρομές ακριδών, δεν είναι τόσο αποτελεσματικό για τις μεγάλες επιδρομές.

Έκτος του βακίλου αυτού και άλλα παράσιτα προσβάλουν τις ακρίδες και τ’ αυγά τους.

Θα αναφέρουμε το φυτικό παράσιτο Laclinodium acridiorum που προσβάλει τα’ αυγά και τις μεγάλες μαροκινές ακρίδες. Την Entomoplitore grylli, που όταν ο καιρός είναι υγρός προσβάλλει τις ακρίδες.

Από τα έντομα ένα δίπτερο, μια μεγάλη μύγα, o Άνθραξ, αναπτύσσεται από κάμπια ανάμεσα στ’ αυγά των ακριδών και τα καταστρέφει.

Άλλη μύγα, η Idia fasciata παρακολουθεί τις ακρίδες και γέννα τ’ αυγά της ανάμεσα στ’ αυγά των ακριδών.

Τις μεγαλύτερες όμως καταστροφές στις ακρίδες φέρνουνε διάφορα πουλιά

Θα αναφέρουμε πρώτα πρώτα τα γαλιά (διάνους) που με πολλή όρεξη καταβροχθίζουν τις ακρίδες. Τα χρησιμοποιούν συχνά με καλά αποτελέσματα για το κυνήγημα των ακριδών.
Τα ψαρόνια (μαυροπούλια, τσερκόνια (sturnus vulgaris) στο τόπο μας στην αρχή του χειμώνα, βρίσκουν τ’ αυγά των ακριδών και τα τρώνε. Κι αν δεν τα φάνε όλα, καταστρέφοντας τη θήκη τους φέρνουνε το θάνατό τους με την υγρασία και τον ήλιο που τα χτυπάνε ύστερα. Στη δουλειά αυτή βοηθάνε τα σπουργίτια, οι σπίνοι, οι κοκκινόλαιμοι, οι κορυδαλλοί, οι κουκουβάγιες, οι πέρδικες, οι τσίχλες, τα χελιδόνια κ.λ.π.

Από τα περαστικά πουλιά τα αγιοπούλια (Pastor roseus). Από την Ελλάδα περνάνε τον Μάη και μένουνε 4 μήνες. Στο διάστημα αυτό κάνουν άγριο πόλεμο των ακριδών. Με τη μύτη, με τα νύχια, με τα φτερά ρίχνονται στα κοπάδια των ακριδών και τις αποδεκατίζουν. Δεν αρκούνται μόνον σ’ αυτές που τρώνε, μα σκοτώνουν όλη την ημέρα, όσες μπορέσουν, σα να πρόκειται για πατροπαράδοτους εχθρούς τους. τα πουλιά αυτά είναι οι καλύτεροι φίλοι και σύμμαχοι των γεωργών, γι’ αυτό σε πολλά μέρη τα θεωρούν ιερά.

Από τα οικιακά ζώα oι χοίροι τρώνε με μεγάλη όρεξη τα αυγά των ακριδών, που με δεξιοσύνη μεγάλη τα βρίσκουν και σκάβοντας τα ξεθάβουν. Σε πολλά μέρη μεταχειρίζονται τους χοίρους για την δουλειά αυτή και φέρνουνε τα κοπάδια τους να βοσκήσουν στις ακαλλιέργητες πλαγιές, που συνήθως γεννάν οι ακρίδες. Τα αυγά αυτά έχουνε μεγάλη θρεπτική άξια για τούς χοίρους, όπως και για τα γαλιά. Και όχι μόνο τ’ αυγά, μα και τις μεγάλες ακρίδες, πρωί πρωί και τη νύχτα, που είναι ναρκωμένες απ’ τη δροσιά και μαζεμένες σε κοπάδια, τις τρώνε με μεγάλη ευχαρίστηση οι χοίροι.

Τέλος στην Αυστραλία με πολύ καλά αποτελέσματα, συνηθίζουν γύρω στα χωράφια που θέλουνε να τα προφυλάξουν από τις ακρίδες να φυτεύουν κρότωνα (ρετσινολαδιά) ή δελφίνια (ψειροβότανο, λιναρίσα, αγριοσταφίδα, καπουτσίνο). Τα φύλλα των φυτών αυτών δηλητηριάζουν τις ακρίδες και προφυλάνε τα χωράφια.
Πηγή: Ακρίδες, αρουραίοι και ποντίκια-Ν. Η. Αναγνωστόπουλου-Αθήναι 1928

Πεστίλι ή πέτσα

Πως να φτιάξεις πέτσα ή πεστίλι ή αλλιώς Fruit Leather

Πεστίλι ή πέτσα
Είναι μια διαδικασία φυσικής αποξήρανσης φρούτων και αποθήκευσης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αφού πλύνουμε τα φρούτα αφαιρούμε το κουκούτσι και πολτοποιούμε την σάρκα με τον πολτοποιητή μας ηλεκτρικό ή χειροκίνητο. Ο πολτός που θα προκύψει σε ορισμένα φρούτα αποτελείται από πολύ νερό οπότε καλό θα ήταν να το βάλουμε να πάρει μια καλή βράσει έτσι ώστε να εξατμιστεί μεγάλη ποσότητα νερού, αν κάποια φρούτα είναι ξινά μπορούμε να προσθέσουμε λίγη στέβια ή ζάχαρη ή γλυκόριζα.
Πεστίλι ή πέτσα
Κατόπιν το μείγμα το απλώνουμε σε λαδόκολλα με πάχος μείγματος μέχρι 3 χιλ. για να μπορέσει να στεγνώσει, αν βάλουμε μεγαλύτερο πάχος το τελικό αποτέλεσμα ή θα μουχλιάσει ή θα ξινίσει. Σε αυτό το στάδιο μπορούμε να βάλουμε μέσα στο μείγμα διάφορα (τριμμένο καρύδι, σησάμι, …κλπ).
Πεστίλι ή πέτσα
Τοποθετούμε τις λαδόκολλες σε εξωτερικό χώρο σκεπασμένες με τούλι έτσι ώστε να αποφύγουμε την επαφή του μείγματος απ τα έντομα και αφήνουμε την αυξημένη εξωτερική θερμοκρασία (καλοκαίρι) να αφυδατώσει το μείγμα μας, τόσες ημέρες ώστε να γίνει μια μαλακιά πέτσα.
Πεστίλι ή πέτσα
Μετά το πέρας της αποξήρανσης κόβουμε την πέτσα μαζί με την λαδόκολλα με το ψαλίδι σε ότι μέγεθος θέλουμε και τοποθετούμε τα κομμάτια σε κουτιά καλά κλεισμένα για ένα μήνα ή στην κατάψυξή για όσο χρόνο θέλουμε.
Έτσι μπορούμε να έχουμε όλο τον χρόνο αποξηραμένα φυσικά φρούτα!
Πηγή: Μίλτος Σουλιώτης

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Ποτό και γλυκό με βερίκοκο

Ποτό και γλυκό με βερίκοκο
Βερίκοκα με οινόπνευμα
Για 2 κιλά φρούτων καθαρίζουμε 500 γραμμάρια ζάχαρη και προσθέτουμε 3 λίτρα οινόπνευμα, δεν πρέπει δε τα βερίκοκα να είναι πολύ ώριμα. Αφού τα τρυπήσουμε τα ρίχνουμε σε βραστό νερό, έπειτα τα βγάζουμε ρίχνοντάς τα σε κρύο νερό. Τα στεγνώνουμε σε σουρωτήρι, τα βάζουμε σε γυάλινο δοχείο και 2 ½ κιλά σιρόπι από καθαρισμένη ζάχαρη και αρκετό οινόπνευμα για να πλεύσουν τα βερίκοκα. Κλείνουμε αεροστεγώς το δοχείο και μετά από 6 ημέρες μπορούν να φαγωθούν.
Πυρήνες βερίκοκου
Σπάζουμε 50 κουκούτσια βερίκοκων και δαμάσκηνων και τα αφήνουμε για 4 μήνες να μουσκέψουν σε μία φιάλη με οινόπνευμα. Προσθέτουμε 4 γραμμάρια άνθη πορτοκαλιάς, 3 γραμμάρια κανέλα, 125 γραμμάρια ζάχαρη την οποία λιώνουμε σε λίγο νερό.
Βερίκοκα ολόκληρα κρυσταλλωτά
Διαλέγομε του ιδίου μεγέθους βερίκοκα και τα σχίζουμε από το ένα μέρος, από το οποίο βγάζουμε τον πυρήνα τους (κουκούτσι). Βάζουμε κατόπιν στη φωτιά μια λεκάνη με νερό κρύο και ρίχνουμε τα βερίκοκα, ευθύς δε άμα αρχίζουν να μαλακώνουν, τα παίρνουμε με μια τρυπητή κουτάλα και τα ρίχνουμε σε κρύο νερό.
Στραγγίζουμε κατόπιν αυτά και τα ρίχνουμε μέσα σε μια λεκάνη όπου έχουμε αρκετό βραστό σιρόπι για να πλέουν καλά μέσα. Αφήνουμε αυτά ένα λεπτό και χύνουμε όλα μαζί μέσα σε μεγάλη λεκάνη. Τα σκεπάζουμε με ένα στρογγυλό χαρτί και την αφήνουμε να κρυώσει.
Την άλλη ημέρα το πρωί στραγγίζουμε το σιρόπι στη λεκάνη, προσθέτουμε λίγη ζάχαρη, και το βάζουμε να βράσει καλά έως ότου γίνει 13 βαθμών, το χύνουμε δε βραστό επάνω στα βερίκοκα.
Μετά από δώδεκα ώρες ξαναρχίζουμε την ίδια πράξη, δίνοντας την φορά αυτή 16 βαθμούς στο σιρόπι. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο ακόμη 4 φορές κάθε 24 ώρες, και κάθε φορά αυξάνουμε κατά 4 βαθμούς το ψήσιμο της ζάχαρης, την χύνουμε δε κάθε φορά βραστή επάνω στα βερίκοκα.
Την τελευταία φορά το σιρόπι πρέπει να έχει 32 βαθμούς. Αφήνουμε τα βερίκοκα να βράσουν εντός επί δύο δευτερόλεπτα, και το χύνουμε όλο σε μπουκάλια ή σε αγγεία (βάζα), τα οποία φυλάσσουμε.
Πηγή:Μεγάλη μαγειρική ζαχαροπλαστική & ποτοποιία-Σαράντος, Βασιλάκης-Εν Αθήναις 1876