Πεντάνευρο-Plantago

Πεντάνευρο-Plantago

Επιστημονική ονομασία: Plantago major-Πλαντάγινον το μείζον
Οικογένεια: Πλανταγινίδες-Plantaginaceae
Άλλα ονόματα: Πεντάνευρο, αρνόγλωσσο, κοινό πλαντάγινο, ψυλλόχορτο, βούπρηστις.
Συγγενή είδη: πεντάνευρο το λογχοειδές (Ρ. lanceolata), πεντάνευρο το ψύλλιο(P. psyllium).




ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Φυτό που έχει ύψος 15-30 εκατοστά. Έχει μεγάλα πλατιά σκουροπράσινα φύλλα με πέντε νεύρα που διακρίνονται πολύ εύκολα αν σπάσουμε το κοτσάνι των φύλλων του. Το λογχοειδές διαφέρει από το πεντάνευρο το μεγάλο στα φύλλα που είναι πιο μακρόστενά και λογχοειδή, ενώ τα στάχεια του είναι πιο κοντά. Έχει τις ίδιες φαρμακευτικές ιδιότητες με το πεντάνευρο το μεγάλο.
Τα φύλλα του είναι φαγώσιμα αλλά λίγο σκληρά, για αυτό μαζεύουμε κυρίως τα νεαρά, τρυφερά, φρέσκα φύλλα και αφαιρούμε τα κοτσάνια. Η γεύση τους είναι πικρή σαν του σπανακιού. Τα φύλλα όταν ξεραθούν γίνονται ένα καλό τσάι.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Το πεντάνευρο φυτρώνει στην Ευρώπη και σε όλες τις εύκρατες περιοχές. Δεν καλλιεργείται γιατί φυτρώνει από μόνο του παντού, στους αγρούς και σε κατοικημένες περιοχές, στις άκρες των δρόμων. Ανθίζει από την άνοιξη ως το καλοκαίρι. Το πεντάνευρο το λογχοειδές είναι επίσης κοινό στην Ελλάδα. Τα φύλλα του συλλέγονται το καλοκαίρι και τα σπόρια του στο τέλος του φθινοπώρου.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιείτε όλο το φυτό.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Το πεντάνευρο περιέχει ιριδοειδή γλυκοσίδια (αουκουβίνη- Acubin), φλαβονοειδή (απιγενίνη-Apigenin), ταννίνες, οξέα φυτών, φυτική κόλλα και διοξείδιο του πυριτίου. Η Acubin έχει αναφερθεί στο περιοδικό της τοξικολογίας ως ισχυρή αντί-τοξίνη. Υπάρχουν πολλά περισσότερα, ιδιαίτερα αποτελεσματικά συστατικά σε αυτά τα φυτά όπως αντί σκορβουτικό οξύ, βενζοϊκό οξύ, κιτρικό οξύ, σαλικυλικό οξύ. Είναι πολύ πλούσιο σε βιταμίνη B1 και ριβοφλαβίνη.

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Το πεντάνευρο ήταν γνωστό και διαδεδομένο φυτό από την αρχαιότητα, ως επουλωτικό φυτό και χρησιμοποιούταν από παλιά για να θεραπεύει πληγές και μώλωπες. Χρησιμοποιούταν ως πανάκεια (ιατρική για όλα) σε μερικούς πολιτισμούς. Παραδοσιακά χρησιμοποιούταν και για να αποτρέψει τη μητρική αιμορραγία μετά από τον τοκετό. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες αναφέρονται από το Διοσκουρίδη, το Γαληνό και άλλους διάσημους γιατρούς.
Παλαιότερα στην Ευρώπη το χρησιμοποιούσαν στη θεραπεία από τα δαγκώματα των τρελλών σκυλιών, του ίκτερου, της επιληψίας, της λέπρας και της φυματίωσης.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ
Το πεντάνευρο σταματά γρήγορα την αιμορραγία και βοηθά την αποκατάσταση των κατεστραμμένων ιστών. Μπορεί να επουλώσει χρόνιες πληγές που δεν κλείνουν και να χρησιμοποιηθεί αντί για το σύμφυτο στη θεραπεία των μωλώπων και των σπασμένων οστών.
Το πεντάνευρο είναι αντικαταρροϊκό και αποχρεμπτικό, δηλαδή ωφέλιμο σε παθήσεις του αναπνευστικού (βήχα, κοκίτη, βρογχικό άσθμα, βρογχίτιδα, φυματίωση, αναπνευστική καταρροή).
Είναι διουρητικό, δηλαδή ωφέλιμο σε παθήσεις του ήπατος, των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, αλλά και την αιμορραγία του ουροποιητικού συστήματος.
Είναι στυπτικό και ωφέλιμο στη διάρροια, δυσκοιλιότητα, κυστίτιδα, γαστρίτιδα, κολίτιδα, τα πεπτικά έλκη, τη δυσεντερία, το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου.
Για εξωτερική χρήση τα φρέσκα κοπανισμένα φύλλα του πεντάνευρου χρησιμοποιούνται σαν κατάπλασμα σε αιμορραγίες, πληγές, τσιμπήματα εντόμων, δαγκώματα σκύλων ή φιδιών. Ακόμα στη θεραπεία των αιμορροΐδων, των συριγγίων και των ελκών.
Η ρίζα είναι μια θεραπεία για το δάγκωμα των κροταλιών, χρησιμοποιείται στις ίσες μερίδες με το Marrubium vulgare.
Για τη βρογχοκήλη χρησιμοποιούνται επιθέματα στο λαιμό με φρέσκα φύλλα πεντάνευρου κοπανισμένα και ανακατεμένα με λίγο αλάτι.
Το αφέψημα του φυτού ή το υγρό που λαμβάνεται με απόσταξη θεωρείται καλό κολλύριο γιατί περιέχει ιριδοειδή.
Τα φύλλα του πεντάνευρου περιέχουν ουσίες που έχουν επίδραση στη μείωση των συνολικών λιπιδίων, των τριγλυκεριδίων, της χοληστερόλης, και των λιποπρωτεϊνών στο αίμα και ενδείκνυνται ως προληπτικό για καρδιακές παθήσεις. Βοηθούν να καθαρίσει το σώμα από την περίσσεια της χοληστερόλης, ανεβάζουν τα επίπεδα της καλής χοληστερίνης, στο αίμα και δυναμώνουν τα τριχοειδή αγγεία.
Οι σπόροι περιέχουν mucilage μέχρι 30% (πηχτή φυσική ουσία σαν κόλλα) που φουσκώνει στο έντερο, ενεργώντας σαν καθαρτικό και κατευναστικό στις ερεθισμένες μεμβράνες. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται και στην θεραπεία των παρασιτικών σκουληκιών.
Οι σπόροι του σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, είναι μια από τις υψηλότερες πηγές ινών που υπάρχουν στις τροφές.

ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Προσελκύει άγρια ζωή στον κήπο μας. Προσφέρει τροφή στις κάμπιες πολλών ειδών πεταλούδων.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Για τις παθήσεις του αναπνευστικού αλλά και για το κρυολόγημα χρησιμοποιούμε έγχυμα από πεντάνευρο 1-3 φορές την ημέρα.
Αφέψημα της ρίζας του χρησιμοποιείτε κατά του ζαχαρώδους διαβήτη.
Για τις φουσκάλες που δημιουργούνται στα πόδια μας από το περπάτημα, βάζουμε λίγα φύλλα πεντάνευρου μέσα στα παπούτσια μας.
Μπορούμε να φτιάξουμε αλοιφή και να τη χρησιμοποιήσουμε ως κρέμα νυκτός για τις ρυτίδες.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Γενικός το πεντάνευρο είναι ασφαλής στη χρήση του.
Υπάρχει όμως μια αντένδειξη που φαίνεται ότι λείπει από την μεγαλύτερο μέρος της τρέχουσας βιβλιογραφίας. Το πεντάνευρο είναι ένα ισχυρό πηκτικό. Αυτό μπορεί να εξεταστεί εύκολα αν ανακατέψουμε νερομπογιά με νερό και προσθέσουμε τσάι από πεντάνευρο. Τα μέρη του χρώματος θα χωριστούν αμέσως μόνιμα από το νερό.
Λόγω αυτής της μοναδικής ιδιότητας, το πεντάνευρο χρησιμοποιήθηκε σαν αλοιφή πληγών στο πεδίο της μάχης, για αυτό λεγόταν και «χορτάρι του στρατιώτη». Λόγω αυτών των ιδιοτήτων, οι άνθρωποι που παίρνουν αντιπηκτικά αίματος ή εκείνοι που είναι επιρρεπείς σε θρόμβους αίματος δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιήσουν πεντάνευρο εσωτερικά.

Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ειδικά όταν λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ακόμα και συμπληρώματα.

Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.

Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum

Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum

Επιστημονική ονομασία: Σίλυβο το μαριανό- Silybum marianum/Cardus marianus
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae).
Άλλα ονόματα: Γαϊδουράγκαθο, κουφάγκαθο, κάρδος, σίλυβο.
Συγγενή είδη: Cnicus benedictus-αγιάγκαθο

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Διετές ακανθώδες φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, ευδοκιμεί σε χερσότοπους αλλά και σε καλλιεργημένες εκτάσεις. Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη και τα καλά στραγκιζόμενα εδάφη. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από μόνο του με τους σπόρους του και αντέχει μέχρι και τους -15 βαθμούς κελσίου.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται κυρίως οι σπόροι από τα άνθη του, που μαζεύονται προς το τέλος του καλοκαιριού όταν ξεραθούν πλήρως. Και τα άλλα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται φαρμακευτικά αλλά έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε δραστικές ουσίες.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Σιλυμαρίνη, τυραμίνη, ισταμίμη, κινικίνη, φλαβονικά γλυκοσίδια, άλατα νιτρικού οξέος, νιτρικό κάλιο και αιθέριο έλαιο.

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Σύμφωνα με την παράδοση τα λευκά σημάδια σαν φλέβες στα πράσινα φύλλα του, προκλήθηκαν όταν έπεσαν πάνω στο φυτό σταγόνες από το γάλα της Παρθένου Μαρίας και για αυτό πήρε το αγγλικό του όνομα milk thistle (γαλατοαγκάθι) ή Mary thistle (αγκάθι της Μαρίας).
Ο Διοσκουρίδης συνιστά το μέγα κενταύριον, ή σίλυβον για την επούλωση των πληγών.Τα κεφάλια από τα άνθη του τρώγονταν βραστά την άνοιξη πριν ανθίσουν όπως οι αγκινάρες και βοηθούσαν στη τόνωση του οργανισμού, το καθάρισμα του αίματος, την αποτοξίνωση του οργανισμού, αλλά και στην αύξηση της παραγωγής γάλακτος των γυναικών. Ακόμα χρησιμοποιούταν και για όλες τις ασθένειες της μελαγχολίας.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπευτική, το γαϊδουράγκαθο είναι το κύριο γιατρικό που χρησιμοποιείται στη προστασία του συκωτιού από λοιμώξεις, κατανάλωση αλκοόλ ή χημειοθεραπείες. Μπορεί να βοηθήσει στο να περιοριστούν οι βλάβες στο συκώτι αλλά και στην ανανέωση των κυττάρων του. Χρησιμοποιείται ακόμα στη θεραπεία της ηπατίτιδας, του ίκτερου και της κύρωσης του ύπατος.
Χορηγείται σε όλα τα προβλήματα της χοληδόχου κύστης καθώς αυξάνει την έκκριση και την ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου κύστης.
Είναι αντίδοτο σε δηλητηριάσεις από μύκητες του γένους Amanita καθώς και από άλλες τοξίνες του περιβάλλοντος.
Χρησιμοποιείτε ακόμα σαν δυναμωτικό του εγκεφάλου και της μνήμης, σαν καταπραϋντικό στη καταρροή και στη πλευρίτιδα, αλλά και στη ψωρίαση.
Πρόσφατα ανακαλύφθηκε η αντικαρκινική, η νευροπροστατευτική αλλά και η καρδιοπροστατευτική του δράση λόγο της μείωση της χοληστερόλης που προκαλεί.
Επιστημονικές αποδείξεις της σημαντικής αντικαρκινικής ιδιότητας του γαϊδουράγκαθου μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.sciencedaily.com/releases/2007/11/071114111149.htm

ΦΑΓΩΣΙΜΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
 H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.
Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά είναι πολύ πιο μικρά. Οι ξεφλουδισμένοι μίσχοι του τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι, είναι εύγευστοι και θρεπτικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως το σπαράγγι ή το ρεβέντι ή να προστεθούν σε σαλάτες. Τρώγονται καλύτερα την άνοιξη όταν είναι νέοι πριν σκληρύνουν. Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 κουταλάκι ξηρούς σπόρους 3 φορές την ημέρα.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Το γαϊδουράγκαθο, δεν παρουσιάζει τοξικότητα. Σε υψηλές και μακροχρόνιες δόσεις ίσως χρειαστεί συμπληρωματικά κάποιο σκεύασμα πλούσιο σε φυτικές ίνες, γιατί λόγω της χολαιρετικής δράσης του φυτού, μπορεί να ερεθιστεί ο εντερικός βλεννογόνος και να προκληθεί μικρή μάζα κοπράνων.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.

Πηγές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Silybum_marianum
http://www.pfaf.org/database/plants.php?Silybum+marianum
http://www.botanical.com/botanical/mgmh/t/thistl11.html

Δενδρολίβανο-Rosmarinus officinalis

Δενδρολίβανο-Rosmarinus officinalis

Επιστημονική ονομασία: Rosmarinus officinalis-Ροσμαρίνος ο φαρμακευτικός.
Οικογένεια: Χειλανθή (Labiatae).
Άλλα ονόματα: δεντρολίβανο, λιβανόδενδρο, διοσμαρίνι, λασμαρί, αρισμαρί, δουσμαρίνι, λεσμαρί, λιβανωτίς.



ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Πολυετές αειθαλής θάμνος που φθάνει, μέχρι το ενάμισυ μέτρο ύψος. Τα φύλλα του είναι βελονοειδή στενά σκουροπράσινα και τα άνθη του μικρά ελαφρώς γαλάζια-μωβ.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Το δεντρολίβανο είναι αυτοφυές στη νότια Ευρώπη και καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε όλο τον κόσμο. Πολλαπλασιάζετε με σπόρους αλλά πιο εύκολα με μοσχεύματα. Προτιμά τα θερμά, ξηρά κλίματα. Αντέχει εύκολα μέχρι -10 βαθμούς Κελσίου και είναι ανθεκτικό στη ζέστη και στους ανέμους.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα ανθισμένα μέρη του και συλλέγεται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Πτητικό έλαιο, φλαβονοειδή, ταννίνες, ροζμαρινικό οξύ, ροζμαρικίνη, διτερπένια.

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Σύμφωνα με τη λαογραφία, πήρε το όνομά του από τη Παναγία, η οποία άφησε το μανδύα της πάνω στο θάμνο. Μέχρι το επόμενο πρωί, τα λουλούδια του θάμνου είχαν γίνει μπλε και από τότε ονομάστηκε rose of Mary.
Οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν δώρο της Αφροδίτης. Οι μαθητές φορούσαν στεφάνια από δεντρολίβανο όταν είχαν εξετάσεις, γιατί βοηθούσε την συγκέντρωση και την μνήμη.
Το δεντρολίβανο το χρησιμοποιούσαν παλιότερα ως λιβάνι γι αυτό λεγόταν και λιβανόδενδρο.
Αναφέρεται ότι αφέψημα δενδρολίβανου, κέδρου και τερβινθίνης ήταν ένα ελιξίριο νεότητας, που ονομαζόταν το νερό της βασίλισσας της Ουγγαρίας.
Στα νοσοκομεία παλιά έκαιγαν δεντρολίβανο για να απολυμάνουν τον αέρα.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ
Το δεντρολίβανο είναι θερμαντικό και διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος προς τον εγκέφαλο και βελτιώνει τη συγκέντρωση και τη μνήμη.
Είναι χρήσιμο για τους νευρικούς πονοκεφάλους και τις ημικρανίες.
Ενισχύει την ανάπτυξη της τριχοφυΐας, ενισχύοντας την κυκλοφορία του αίματος στο τριχωτό της κεφαλής.Τα φύλλα του δεντρολίβανου, μαζί με ρίζες τσουκνίδας και ρίζες λάπατου, μουσκεμένες σε οινόπνευμα, βοηθούν να προκαλούν τριχοφυΐα κάνοντας εντριβές στο τριχωτό μέρος του κεφαλιού.
Ανεβάζει τη διάθεση και είναι χρήσιμο σε περιπτώσεις κατάθλιψης ήπιας έως μετρίως σοβαρής μορφής.
Τα μπάνια που γίνονται με αφέψημα δεντρολίβανου βοηθούν αυτούς που υποφέρουν από ρευματισμούς στις αρθρώσεις.
Είναι αποχρεμπτικό και βοηθάει στο βήχα στο άσμα σε βρογχίτιδες και στη γρίπη.
Η σκόνη από τα κονιοποιημένα φύλλα του δεντρολίβανου επουλώνει τις πληγές.
Το αφέψημα του δεντρολίβανου είναι και κατά της λιποθυμίας και των ζαλάδων.
Κοπανισμένο φρέσκο δεντρολίβανο κάνοντάς το κατάπλασμα ξεραίνει τις αιμορροΐδες.
Βοηθάει στην υπερκόπωση και στην αδυναμία.
Βρασμένο δεντρολίβανο με κρασί βοηθάει στον ύπνο.
Γενικά θεωρείται αντιβακτηριδιακό, αντιμυκητιακό και αντιρρευματικό, τονωτικό της καρδιάς και της όρασης αλλά και κατά του διαβήτη.

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ
Το ενεργό συστατικό στο δεντρολίβανο, γνωστό ως carnosic acid (CA), μπορεί να προστατεύσει τον εγκέφαλο από το εγκεφαλικό και τη νευροεκφύλιση, που οφείλεται στα επιβλαβή χημικά και τους ελεύθερους ριζοσπάστες. Αυτοί οι ριζοσπάστες θεωρούνται ότι συμβάλουν όχι μόνο στα εγκεφαλικά αλλά και στις καταστάσεις νευροεκφύλισης όπως του Alzheimer, αλλά και στα άρρωστα συμπτώματα της κανονικής γήρανσης του εγκεφάλου.
http://www.sciencedaily.com/releases/2007/10/071030102210.htm
Επίσης έχει τα οφέλη σαν μέσο πρόληψης του καρκίνου. Χρησιμοποιώντας δεντρολίβανο στα ψητά μπορεί να μπλοκάρει τις ενδεχομένως καρκινογόνες (HCAs) ενώσεις που μπορούν να σχηματιστούν, όταν μαγειρεύεται το κρέας σε υψηλές θερμοκρασίες.
Η αντιοξειδωτική περιεκτικότητα σε δεντρολίβανο καθιστά αυτήν την μέθοδο πιθανή, λόγου της παρουσίας των φαινολικών ενώσεων. Οι ενώσεις rosmarinic οξύ, carnosic οξύ και carnosol μπλοκάρουν και εμποδίζουν τα HCAs προτού να μπορέσουν να διαμορφωθούν κατά τη διάρκεια της θέρμανσης.
http://www.sciencedaily.com/releases/2008/05/080521184129.htm

ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Το δεντρολίβανο το χρησιμοποιούσαν παλιά στο κρασί για να μην χαλάσει και να του δώσει άρωμα. Το ίδιο και στη φέτα αλλά και στο κάπνισμα των κρεάτων τον χρησιμοποιούσαν για μυρωδιά αλλά και για τις αντί μικροβιακές του ιδιότητες.
Το δεντρολίβανο διώχνει και αυτό τους σκόρους και τα διάφορα έντομα από τα διπλανά φυτά.
Το δεντρολίβανο χρησιμοποιείται και στη μαγειρική για το αρωματισμό των ψαριών και του κρέατος ιδίως του αρνιού και του χοιρινού από τα παλιά χρόνια.

Ο Αγάπιος ο μοναχός γράφει-Πόσες χάρες έχει το δενδρολίβανο:
-Βράσε τα άνθη δενδρολίβανου με νερό, έως να μείνει το μισό και πίνε το νερό εκείνο να σου γιατρεύσει ότι ασθένεια έχεις στα εντόσθια.
-Κάψε το ξύλο του και κάνε τα κάρβουνα σκόνη, την οποία βάλε σε ένα κομμάτι ψιλό λινό πανί και τρίβε καλά τα δόντια σου να γίνουν άσπρα και να γιατρευτεί κάθε τους ασθένεια και αν έχουν σκώληκες ψοφάνε.
-Βάλε τα φύλλα του στο στρώμα σου, να μην δεις κακό όνειρο.
-Στούμπισε τα φύλλα του και βάλτο στην πληγή να την θεραπεύσεις.
-Κάνε το ξύλο του αγγείο να τρως από αυτό, να μην σε βλάψει πράμα εναντίον σου.
-Αν κάνεις φλασκί από αυτό , δεν χαλά ποτέ το κρασί, αλλά το φυλάει όπως το έβαλες, ούτε σε βλάπτει κανένα φάρμακο πίνοντας από το κρασί εκείνο.
-Έτσι να βάλεις στο βαρέλι τα φύλλα του, δεν φοβάσαι να χαλάσει το κρασί.
-Αν τα βάλεις στην πόρτα και μέσα σε δύο τρεις μεριές του σπιτιού σου, δεν σε βλάπτει φίδι, σκορπιός, ούτε άλλο ζώο θανάσιμο.
-Μάλιστα αν είναι κανένα φίδι σε καμιά τρύπα , κάψε κομμάτι από αυτό εκεί δίπλα και νιώθοντας την μυρωδιά του ή βγαίνει να φύγει ή πεθαίνει.
-Όποιος έχει καύση πολλή στο στομάχι και πολλή δίψα, ας το βράσει σε νερό, να το πίνει με χυμό του ρογδιού και άλλες πολλές ασθένειες θεραπεύει θαυμασιώτατα.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Σαν έγχυμα ένα κουταλάκι δεντρολίβανο σε ζεστό νερό.
50 γρ. περίπου σε 1 κιλό βραστό νερό είναι καλό για μπάνια για τους ρευματισμούς.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Δεν λαμβάνετε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Σε πολύ μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.

Links:
http://en.wikipedia.org/wiki/Rosemary
http://www.pfaf.org/database/plants.php?Rosmarinus+officinalis
http://www.botanical.com/botanical/mgmh/r/rosema17.html

Αψιθιά-Artemisia Absinthium

Αψιθιά-Artemisia Absinthium

Επιστημονική ονομασία: Artemisia Absinthium-Αρτεμισία το αψίνθιο
Οικογένεια: Σύνθετα(Compositae)
Άλλα ονόματα: Αψιθιά, αγριαψιθιά, πέλινο, απιστιά, πισιδία, λεβιθόχορτο, τραχούρι, δρακόντιο, μελιτίνη, μυρμηγκοβότανο

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Πολυετές φυτό που φθάνει μέχρι ένα μέτρο ύψος με γκριζοπράσινους μίσχους και φύλλα. Το στέλεχος και τα φύλλα καλύπτονται από άσπρο αρργυρόχρωμο χνούδι.Τα άνθη σχηματίζουν μικρά κίτρινα κεφάλια.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Η αψιθιά φύεται στις περιοχές της Μεσογείου και σε όλα τα εύκρατα μέρη. Καλλιεργείται επίσης σαν καλλωπιστικό και προστατευτικό φυτό των κήπων αλλά και ως φαρμακευτικό φυτό. Τα υπέργεια μέρη συλλέγονται το καλοκαίρι. Η αψιθιά φυτρώνει από σπόρους την άνοιξη αλλά πιο εύκολο είναι να κόψουμε ένα κλωνάρι με τη ρίζα της και το μεταφυτέψουμε το φθινόπωρο.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται τα φύλλα, οι ανθισμένες κορυφές που συλλέγονται το καλοκαίρι και οι ρίζες το φθινόπωρο.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Πτητικό έλαιο που περιέχει σεσκιτερπενικές λακτόνες (αρταβισίνη, αναψινθίνη), θυϊόνη, αζουλένια, φλαβονοειδή, φαινολικά οξέα, λιγνάνες

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Το όνομά της Artemisia το πήρε από τη θεά Άρτεμη, σε αναγνώριση των πολύτιμων ιδιοτήτων της.
Ο Διοσκουρίδης την ονόμαζε βαθύπικρον και τη σύστηνε κατά της ανορεξίας και των ίκτερων, σε αφέψημα και σε έγχυμα. Έλεγε ακόμα ότι ανακατεύοντας το μελάνι με έγχυμα αψιθιάς τα ποντίκια δεν αγγίζουν τους πάπυρους.
O Θεσσαλός (1ος αι. μ.Χ.) και ο Γαληνός (130-199), χρησιμοποιούσαν από τότε την Αρτεμισία για τη θεραπεία του τριταίου και του τεταρταίου πυρετού, δηλ. της ελονοσίας.
Από την αψιθιά παράγονταν το αψέντι, ένα δημοφιλές ποτό στη Γαλλία το 19ο αιώνα.
Το αψέντι είναι τοξικό του κεντρικού νευρικού συστήματος και η παρατεταμένη χρήση του προκαλεί εκφυλισμό των νεύρων (αψεντισμό), για αυτό και το ποτό αυτό έχει απαγορευτεί σε πολλές χώρες. Ο αψεντισμός προκαλείτε από ένα αιθέριο έλαιο του αψινθίου, το θούιον, που είναι δηλητηριώδες.
Κατά το παρελθόν, η αψιθιά ήταν ένα από τα κύρια αρωματικά συστατικά του βερμούτ (το wermut προέρχεται από τη γερμανική λέξη για την αψιθιά.
Σαν λαϊκό φάρμακο, η αψιθιά έχει μεγάλη φήμη ως τονωτικό, εναντίον της φυματίωσης, της αναιμίας, της αρθρίτιδας και των σκωλήκων των εντέρων και από αυτό πήρε το αγγλικό όνομα wormwood (σκουληκόξυλο).
Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιήθηκε κατά της χολικής ανεπάρκειας και κατά του σακχαρώδη διαβήτη.
Σήμερα από την αρτεμισίνη παράγουν το φάρμακο κατά της ελονοσίας. http://www.msf.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1042&Itemid=235

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ
Είναι διεγερτικό του πεπτικού, δηλαδή εξαιρετικά χρήσιμο φάρμακο για αυτούς που έχουν κακή πέψη. Αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και την παραγωγή της χολής και βελτιώνει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθώντας έτσι σε άλλες παθήσεις
Γενικά, το φυτό, σε μέτριες δόσεις, ερεθίζει το στομάχι, αυξάνει την όρεξη, διευκολύνει την πέψη, επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί εκκρίσεις, συντελεί στο αδυνάτισμα και χωνεύει τα λίπη.

ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Οι φρέσκοι ή αποξηραμένοι βλαστοί αποκρούουν τα έντομα και τα ποντίκια.
Τα ξεραμένα φύλλα τους όταν τοποθετηθούν στα ρούχα αποκρούουν τους σκώρους. Αποθαρρύνει τους γυμνοσάλιαγκες και τα έντομα και για αυτό σήμερα χρησιμοποιείται στην παρασκευή εντομοαπωθητικών.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Έγχυμα με 1-2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά.
Εσωτερικά, χρησιμοποιείται σε μορφή σκόνης 0,5-2 γρ. ως στομαχικό και 4-10 γρ. ως σκωληκοκτόνο.
Σε περιπτώσεις επιληψίας και σπασμών χρησιμοποιείται σκόνη από τις θρυμματισμένες ρίζες της αψιθιάς, από 1- 3 κουταλάκια του καφέ την ημέρα, μόνη της ή με λίγη ζάχαρη.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Να λαμβάνετε σε μικρές δόσεις, και όχι για πάνω από 2 εβδομάδες κάθε φορά. Να μη λαμβάνετε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.


Links:
http://en.wikipedia.org/wiki/Absinth_Wormwood
http://www.botanical.com/botanical/mgmh/w/wormwo37.html
http://www.articlesbase.com/alternative-medicine-articles/artemisia-absinthum-health-benefits-379534.html
http://www.absinthe.gr/
http://www.in2life.gr/delight/bonviveur/articles/141043/article.aspx?singlepage=1

Οι καυτερές πιπεριές

Οι καυτερές πιπεριές

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Capsicum Frutescens(Solanaceae)
Άλλα ονόματα: Καγιέν, τσίλι, καψικό, πιπέρι

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Οι καυτερές πιπεριές έχουν χρησιμοποιηθεί στην ιατρική για αιώνες. Θεωρούταν χρήσιμες για τις διάφορες ασθένειες του γαστρεντερικού κομματιού, συμπεριλαμβανομένων των στομαχόπονων, περιορίζοντας τους πόνους και τα αέρια. Το Cayenne χρησιμοποιούταν συχνά για να θεραπεύσει τις ασθένειες του κυκλοφοριακού συστήματος. Τριμμένο στο δέρμα, το Cayenne είναι μια παραδοσιακή, καθώς επίσης και σύγχρονη θεραπεία, για τους ρευματικούς πόνους και την αρθρίτιδα.


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το πιπέρι του Cayenne, επίσης γνωστό ως καψικό, γίνεται από τα ξηρά πιπέρια τσίλι. Είναι το ίδιο τσίλι που περιέχουν τα διάφορα πικάντικα, νοτιοδυτικά πιάτα. Μαγειρεύοντας με πιπέρι Cayenne στα φαγητά σας προσθέτεται μια πικάντικη γεύση και ταυτόχρονα και ταυτόχρονα παίρνεται και τις ευεργετικές τους ιδιότητες..

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Οι ώριμοι καρποί

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Οι θεραπευτικές ουσίες του πιπεριού προέρχονται από φλαβανοειδή και τα καρωτινοειδή, καθώς επίσης και τις βιταμίνες Α και C, την καψαϊκίνη και άλλες καψαϊκινοειδείς ενώσεις. Αυτές οι θρεπτικές ουσίες βοηθούν το σώμα να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα και να παλέψει τους ελεύθερους ριζοσπάστες.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ-ΧΡΗΣΕΙΣ-ΕΡΕΥΝΕΣ
Η καψαϊκίνη δρα και σαν τοπικό αναισθητικό για αυτό χρησιμοποιείτε και σε πολλά έμπλαστρα και αλοιφές για την ανακούφιση των πόνων. Τελευταίες έρευνες έδειξαν σε πειράματα στα εργαστήρια, ότι καταπολεμά τους καρκίνους στο πάγκρεας και στον προστάτη αλλά αυτό σε πειραματικό στάδιο ακόμα..
Οι καυτερές πιπεριές μπορούν να βοηθήσουν στο να ρυθμίζουν την πίεση, να αυξάνουν την κυκλοφορία, να κατεβάζουν την χοληστερίνη, να εμποδίζουν την αρτηριοσκλήρυνση και να σταματάνε την αιμορραγία
Ακόμα μπορούν να ανακουφίζουν και να βοηθούν, σε πόνους στην πλάτη ή σε εξαρθρώματα , στο πονόδοντο, στο πονοκέφαλο, σε κρυολογήματα, σε γαστρεντερικά προβλήματα, στην ψωρίαση και στην αρθρίτιδα.
Διευκολύνουν την πέψη, βοηθούν στην ισορροπία του μεταβολισμού και στην απώλεια βάρους.
Εμποδίζουν και βοηθούν στα εγκεφαλικά και τις καρδιακές προσβολές.
Εδώ μπορείτε να δείτε τις συνταγές του Dr. Richard Schulze's για τις χρήσεις του cayenne σε επείγουσες καταστάσεις.
http://healingtools.tripod.com/cayemerg.html

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Φοράτε γάντια όταν τις αγγίζεται και ποτέ μην πιάνετε με τα χέρια σας τα μάτια ή το πρόσωπο σας. Το Cayenne δεν διαλύεται εύκολα στο νερό για αυτό αν καίγεστε στο δέρμα ξεπλύνετε με ξύδι ή κρασί. Ποτέ μη χρησιμοποιείτε βάμμα καυτερών πιπεριών, κατευθείαν πάνω στο δέρμα.
Οι άνθρωποι με έλκη και καούρες θα πρέπει να το αποφεύγουν γιατί η καψακίνη μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό. Πάντα ρωτάτε το γιατρό σας πριν πάρετε Cayenne.
Το Cayenne μπορεί να έχει τις αρνητικές παρενέργειες σε μερικούς ανθρώπους. Εάν έχετε αλλεργία στις μπανάνες, το λατέξ, το ακτινίδιο, τα κάστανα ή το αβοκάντο μπορεί επίσης να έχετε αλλεργία και στο πιπέρι Cayenne.
Οι γυναίκες θα πρέπει να το αποφεύγουν κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Μια λίστα με πιθανές αλληλεπιδράσεις με φάρμακα ή βότανα μπορείτε να βρείτε εδώ
http://www.umm.edu/altmed/articles/cayenne-000230.htm#Possible%20Interactions
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.

Δείτε το ακόλουθο βίντεο και διαβάστε το εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο
Πιπεριές Chili: Το Auschwitz στο στόμα σου!

Αναφορές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Capsaicin
http://members.tripod.com/healingtools/cayemerg.html
http://www.dominionherbal.com/Herb_of_the_Month/cayenne_pepper2.htm
http://www.xanga.com/What_does_God_look_like/616933516/ceyanne-pepper---so-strong-it-can-stop-a-heart-attack-and-yet-gentle-enough-for-ulcers.html
http://ushotstuff.com/medical.htm
http://www.shirleys-wellness-cafe.com/cayenne.htm
http://www.earthclinic.com/Remedies/cayenne.html
http://www.jkd-center.dk/index.asp?sid=550
http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_capsaicin.htm
http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=127363

Απήγανος-Ruta graveolens

Απήγανος-Ruta graveolens

Επιστημονική ονομασία: Ruta graveolens-Ρούτα η βαρύοσμη
Οικογένεια: Ρουτίδες (Routaceae)
Αλλα ονόματα: Πήγανος, σιδερόχορτο, βρωμοπήγανος, πεγάνι, πηγάνι.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Έντονα βαρύοσμο αρωματικό, αειθαλές, πολυετές φυτό, που φθάνει σε ύψος το 1 μέτρο.Τα φύλλα του είναι σαρκώδη και έχουν τρεις λοβούς.Τα άνθη του είναι κιτρινοπράσινα με πέντε πέταλα και στρογγυλές κάψες σπόρων όπως εύκολα διακρίνουμε στη φωτογραφία.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Ο απήγανος φύεται στις περιοχές της Μεσογείου και της βόρειας Αφρικής προτιμώντας ηλιόλουστες τοποθεσίες. Καλλιεργείται επίσης σαν καλλωπιστικό προστατευτικό φυτό των κήπων και ως φαρμακευτικό φυτό. Τα υπέργεια μέρη συλλέγονται το καλοκαίρι από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο πριν ανοίξουν τα άνθη. Ο απήγανος φυτρώνει εύκολα από σπόρους και το ίδιο εύκολα αν κόψουμε ένα κλωνάρι και το μεταφυτέψουμε την Άνοιξη.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Υπέργεια μέρη δηλ. όλο το φυτό, εκτός από τις ρίζες δηλαδή τα φύλλα και οι σπόροι.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Ο απήγανος περιέχει κυρίως πτητικά έλαια, φλαβονοειδή, αλκαλοειδή και ρουτίνη.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Ο απήγανος είναι γνωστός από τα αρχαία χρόνια, αναφέρεται ακόμη και στην Αγία Γραφή.
Στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιείτο ως εμμηναγωγό, αμβλωτικό ως αντίδοτο δηλητηρίων και για τη καλυτέρευση της όρασης ενώ στην Παλαιστίνη, το χρησιμοποιούσαν κατά των επιδημικών νόσων.Είναι γνωστό ως αντίδοτο για τα δαγκώματα των φιδιών και άλλων δηλητηριάσεων. Ο Ιπποκράτης ειδικά το συνιστούσε, και ήταν το κύριο συστατικό του περίφημου αντίδοτου στο δηλητήριο του Μιθριδάτη. Όπως γράφει ο Αθήναιος, στα αρχαία χρόνια, ο Κλέαρχος, τύραννος της Ηράκλειας του Πόντου, καλούσε για να διασκεδάζει, τους ευγενείς και αξιωματούχους του στα ανάκτορα και τους έδινε να πίνουν δηλητήρια που παρασκεύαζε ο ίδιος. Όταν τα θύματα του υπέφεραν από την ενέργεια του δηλητηρίου, αυτός το διασκέδαζε. Οι υπήκοοι του όμως, γνωρίζοντας τη τρέλα του, έτρωγαν από πριν απήγανο, σαν αντίδοτο και προφυλακτικό των δηλητηρίων του, υποκρίνονταν ότι δηλητηριάστηκαν και όταν αυτός τους νόμιζε νεκρούς, γύριζαν σπίτι τους ζωντανοί.
Η λαϊκή ιατρική έχει χρησιμοποιήσει κατά καιρούς τον απήγανο για τις πιο απίθανες περιπτώσεις: Φυματίωση, σίφυλη, λύσσα, φαρυγγίτιδα, ψώρα, σπερματόρροια κ.α.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ
Ο απήγανος χρησιμοποιείται κυρίως ως εμμηναγωγό. Διεγείρει τους μυς της μήτρας και προκαλεί την έμμηνη ροή. Στην ευρωπαϊκή βοτανοθεραπευτική, ο απήγανος χρησιμοποιείται επίσης στη θεραπεία παθήσεων πολύ διαφορετικών μεταξύ τους, όπως η υστερία, η επιληψία, ο ίλιγγος, οι κολικοί, οι σκώληκες των εντέρων, η δηλητηρίαση και τα προβλήματα των ματιών. Το έγχυμά του χρησιμοποιούμενο ως οφθαλμόλουτρο επιφέρει γρήγορη ανακούφιση στα κουρασμένα μάτια και βελτιώνει την όραση, για αυτό οι αγιογράφοι και ζωγράφοι του μεσαίωνα τον εκτιμούσαν ιδιαίτερα. Ο απήγανος έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία πολλών άλλων παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων της σκλήρυνσης κατά πλάκας και της παράλυσης του Bell. Η ανακούφιση από τους σπασμούς το κάνει χρήσιμο στο σταμάτημα του σπασμωδικού βήχα. Η ρετσίνη που περιέχει το φυτό, χρησιμοποιείται στη θεραπεία αγγειακών παθήσεων, ως σπασμολυτικό, καθώς και για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Ο απήγανος, με δαφνόφυλλα κοπανισμένα, χρησιμοποιείται ως κατάπλασμα εναντίον του πρηξίματος των αντρικών γεννητικών οργάνων, ενώ σε μικρές δόσεις, εσωτερικά, είναι αιμοστατικός.
Το αφέψημα του είναι κατά των αμοιβάδων και παρασιτοκτόνο των εντέρων (1 φλιτζάνι πρωί και βράδυ νηστικοί για 3 ως 4 μέρες, όχι περισσότερο).
Βαμβάκι με λίγο ζουμί απήγανου, αραιωμένου με νερό, έχει χρησιμοποιηθεί στο αφτί γερόντων για την θεραπεία βαρηκοΐας. Επίσης είναι φάρμακο κατά της υστερίας, της επιληψίας, καθαρίζει πληγές και έλκη (σαν έμπλαστρο) και εξοντώνει διάφορα παράσιτα, σκώρο, ψείρες, κλπ.


ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Στη βιολογική γεωργία μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις συγκαλλιέργειες, σαν εντομοαπωθητικό αλλά και σαν ελκυστικό στις κάμπιες. Φυτεύοντας σε διάφορα σημεία στο περιβόλι μας προειδοποιεί για την ύπαρξη καμπιών, αφού ο απήγανος τις ελκύει και προστατεύει έτσι περισσότερο τα άλλα φυτά μας.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Έγχυμα γίνεται με 1-2 κουταλάκια ξερού απήγανου σε 1 φλιτζανάκι ζεστό νερό. Το αφήνουμε 10-15 λεπτά και πίνουμε 2-3 φορές τη μέρα για κιρσούς, ρευματισμούς, αρθρίτιδα.

Προσοχή δεν πρέπει να πίνουμε απήγανο περισσότερες από 4 μέρες γιατί φέρνει αδυναμία και λιποθυμίες, ίσως και δηλητηρίαση.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Ο απήγανος είναι τοξικός σε υπερβολικές δόσεις.
Ποτέ μην τον χρησιμοποιήσετε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Το χλωρό φυτό συχνά, προκαλεί δερματίτιδα, γι' αυτό να είστε προσεκτικοί όταν το πιάνετε.
Αν φάμε χλωρά φύλλα απήγανου μπορεί να πάθουμε διάρροια, σίγουρα όμως θα πρησθεί η γλωσσά μας.
Αν οι γυναίκες χρησιμοποιήσουν απήγανο χωρίς να συμβουλευθούν γιατρό, μπορεί να πάθουν μητρορραγία.
Όταν λαμβάνεται εσωτερικά, μπορεί να προκαλέσει δερματική αλλεργική αντίδραση στο ηλιακό φως.
Ο χυμός των φύλλων, σε ποσότητα 25 γρ. περίπου, μπορεί να προκαλέσει διόγκωση της γλώσσας, άφθονη σιελόρροια, αραίωση των σφυγμών, ψύξη του σώματος, οσφυαλγία και θάνατο.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.

Links:
http://en.wikipedia.org/wiki/Rue
http://www.botanical.com/botanical/mgmh/r/rue---20.html
http://www.englishplants.co.uk/rue.html

Εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ

Εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Grapefruit Seed Extract (GSE)

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Πρόκειται για ένα εκχύλισμα το οποίο παράγετε από τους σπόρους, του γνωστού σε όλους μας γκρέιπφρουτ. Οι σπόροι αποξηραίνονται θρυμματίζονται και αναμειγνύονται με αποσταγμένο νερό και φυτική γλυκερίνη και ειδική επεξεργασία. Πρόκειται για μια διαφανή παχύρρευστη ουσία με έντονη πικρή γεύση.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ-ΧΡΗΣΕΙΣ-ΕΡΕΥΝΕΣ
Το εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ είναι ένα ευρέως φάσματος, βακτηριοκτόνο, μυκητοκτόνο, μικροβιοκτόνο και αντιπαρασιτικό. Είναι αποτελεσματικό σε 800 είδη βακτηριδίων και ιών και σε 100 είδη παθογόνων μυκήτων, παρασίτων και ζυμών. Σε τεχνητά πειράματα in vitro, έχει αποδειχθεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό ενάντια σε ένα ευρύ φάσμα των βακτηριδίων, συμπεριλαμβανομένου του χρυσίζων σταφυλόκοκκου, στρεπτόκοκκου πυογόνου (Streptococcus pyogenes), τυφικής σαλμονέλας (Salmonella typhi), κολοβάκιλλο (Escherichia coli), pseudomonas aeruginosa, klebsiella pneumoniae, pneumoniae shigella dysenteriae, πνευμονία legionella, τετάνου (tetani clostridium), πνευμονόκοκκου (pneumoniae Diploccus) και πολλών άλλων.
Το ινστιτούτο Pasteur της Γαλλίας , διεξάγει έρευνες σχετικά με την δραστικότητα του ως προφυλακτικό μέσο έναντι του ιού HIV, καθώς επίσης και ορισμένων δευτερευόντων λοιμώξεων συσχετιζόμενων με την ασθένεια του AIDS . Ενώ παράλληλα η χρήση του επεκτείνεται όλο και περισσότερο για την αντιμετώπιση παθογόνων μικροοργανισμών.
Είναι ένα από τα καλύτερα φυσικά αντιβιοτικά της φύσης.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Μελέτες έχουν δείξει πως η συστηματική χρήση του σκευάσματος, συνήθως 3 σταγόνες, 3 φορές τη μέρα πριν το φαγητό, ενισχύει σημαντικά την άμυνα του οργανισμού. Βοηθά σημαντικά στις αλλεργίες και στην καλή κατάσταση του εντέρου. Για την αντιμετώπιση της διάρροιας των ταξιδιωτών, συστήνεται η προληπτική χορήγηση 1-2 σταγόνων σε ένα ποτήρι νερό. Είναι πολύ αποτελεσματικό σε μυκητιάσεις νυχιών και δέρματος, μετά από συστηματική τοπική εφαρμογή για διάστημα περίπου ενός μήνα. Είναι ποιο δυνατό στην απολύμανση από την κοινή χλωρίνη. Απολυμαίνει το νερό από μύκητες και βακτήρια, στρεπτόκοκκο, σταφυλόκοκκο, σαλμονέλα.
Στις μέρες μας χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο, από εναλλακτικούς κυρίως γιατρούς, ως ένα φυσικό αντιβιοτικό, αντισηπτικό, απολυμαντικό και συντηρητικό τροφίμων και καλλυντικών.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Το εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ έχει παρουσιαστεί να μην είναι τοξικό σε περισσότερο χρόνο εφαρμογής του ή σε υψηλότερες δόσεις. Ακόμα και όταν ληφθεί καθημερινά, σπάνια παράγει μια σημαντική αλλεργική αντίδραση. Εντούτοις, οι άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στα εσπεριδοειδή πρέπει να προσέξουν τη χρήση του εκχυλίσματος σπόρων γκρέιπφρουτ.

Εκχύλισμα από σπόρους γκρέιπ-φρούτ (GSE):

Ένα ευρέως  φάσματος φυσικό αντιμικροβιακό!

ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΡΟΥΤΑ

Φοιτήτρια Φαρμακευτικής Α.Π.Θ.

       Το γκρέιπ-φρούτ αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στις μέρες μας εσπεριδοειδή όσον αφορά τις θεραπευτικές του ιδιότητες .Το δέντρο του γκρειπφρούτ πρωτοανακαλύφθηκε τον 17ο αιώνα στο νησί Barbados.Από πολλούς συγκαταλέγεται στις ποικιλίες Shaddock ή Pomelo tree , τα οποία φύονται κυρίως στην Ν. Ασία .Το ύψος του μπορεί να φτάσει από 4 έως 25μ και η ετήσια παραγωγή του κυμαίνεται από 500 έως 700 φρούτα.

       Το 1825 μεταφέρθηκε καλλιέργεια γκρέιπ-φρούτ από το Barbados στη Φλόριντα όπου σήμερα γίνεται το μεγαλύτερο μέρος της καλλιέργειάς του με ετήσια παραγωγή 2,5εκατομμύρια τόνους . Άλλες χώρες παραγωγής γκρέιπ-φρούτ είναι η Ισπανία , το Μαρόκο , το Ισραήλ , η Ιορδανία , η Ν.Αφρική , η Βραζιλία , το Μεξικό , η Τζαμάικα και η ΝΑ.Ασία , ενώ μικρές ποσότητες αρχίζουν να καλλιεργούνται τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα .

       Το έλαιο από την συμπίεση των σπόρων του γκρέιπ-φρούτ , γνωστό διεθνώς ως Grapefruit Seed Extract (GSE) , αρχικά προήλθε από την πρώτη συμπίεση των σπόρων του γκρέιπ-φρούτ . Αργότερα , όμως , ανακαλύφθηκε ότι τα ίδια ενεργά συστατικά μπορούσαν να ληφθούν και από την συμπίεση της ψύχας (πούλπας) του γκρειπφρούτ . Συνοπτικά λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το  έλαιο που εξάγεται από την συμπίεση των σπόρων και της πούλπας του γκρειπφρούτ σε όξινο διάλυμα . Το τελικό προϊόν  είναι ένα παχύρρευστο , κιτρινωπού χρώματος διάλυμα με χαρακτηριστική πικρή και όξινη γεύση . Φυτική γλυκερίνη προστίθεται για να μειώσει την πικρή και όξινη γεύση , όπως επίσης και για να μειώσει την πιθανότητα πρόκλησης ερεθισμού στο δέρμα και στην στοματική κοιλότητα από την απευθείας εφαρμογή του ελαίου .

        Τα βασικά χημικά συστατικά του GSE είναι βιοφλαβονοειδή , όπως ναρινγκίνη , εσπεριδίνη , νεοεσπεριδίνη , γλυκοσίδης της διυδροκαμφερόλης , τεταρτοταγής γλυκοσίδης , γλυκοσίδης της καμφερόλης , απιγενίνη , ρουτινοσίδης .

         

Η διαδικασία παραγωγής του GSE περιλαμβάνει τα ακόλουθα  στάδια

1.Τα σπόρια και η πούλπα του γκρειπφρούτ έπειτα από συμπίεση ξεραίνονται και αλέθονται σε λεπτή σκόνη .

2.Η σκόνη διαλύεται σε απεσταγμένο νερό και εκχυλίζεται για να απομακρυνθούν οι ίνες και η πηκτίνη .

3.Το εκχύλισμα υφίσταται αφυδάτωση με τεχνική ψεκασμού σε χαμηλές θερμοκρασίες δημιουργώντας μία εμπλουτισμένη με βιοφλαβονοειδή του γκρειπφρούτ σκόνη .

4.Διάλυση της εμπλουτισμένης σκόνης σε φυτική γλυκερίνη και θέρμανση .

5.Προσθήκη χλωριούχου αμμωνίου και ασκορβικού οξέος και θέρμανση κάτω από πίεση .

6.Καταλυτική μετατροπή με φυσικούς καταλύτες (HCL οξύ , φυσικά ένζυμα )

7.Ψύξη , φιλτράρισμα , επεξεργασία με UV .

Το τελικό προϊών περιέχει χλωριούχο αμμώνιο σε ποσοστό μεταξύ 15% και 19% , ασκορβικό οξύ σε ποσοστό μεταξύ 25mg/g και 30mg/g , ενώ δεν περιέχονται ποσότητες HCL οξέος .

     Οι θεραπευτικές ιδιότητες του GSE πρωτοεξετάστηκαν από τον γερμανό γιατρό και ανοσολόγο Dr.Jacob Harish . Το 1963 ο Dr. Harish ξεκίνησε τις έρευνες του στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα σχετικά με τις αντιπαρασιτικές ιδιότητες του γκρέιπ-φρούτ και τη χρήση του–ως εναλλακτικό των ήδη χρησιμοποιούμενων χημικών-για την προστασία από μικροοργανισμούς φρούτων και λαχανικών . Ακολουθούν πλήθος ερευνητικών μελετών , ώσπου φτάνουμε στις αρχές του 1990 , όταν πλέον οι ολιστικοί γιατροί των Η.Π.Α αρχίζουν να αντιμετωπίζουν με ενδιαφέρον τις ποικίλες θεραπευτικές ιδιότητες του GSE και να το χρησιμοποιούν στις θεραπείες τους . Το 1995 ο Dr. Harish δέχεται επίσημη πρόσκληση από το ινστιτούτο Pasteur της Γαλλίας , το οποίο διεξάγει έρευνες σχετικά με την δραστικότητα του GSE ως προφυλακτικό μέσο έναντι του ιού HIV καθώς επίσης και ορισμένων δευτερευόντων λοιμώξεων συσχετιζόμενων με την ασθένεια τουAIDS . Ενώ παράλληλα η χρήση του GSE επεκτείνεται όλο και περισσότερο για την αντιμετώπιση παθογόνων μικροοργανισμών .

     Στις μέρες μας το GSE χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο , από εναλλακτικούς κυρίως γιατρούς , ως ένα φυσικό αντιβιοτικό , αντισηπτικό, απολυμαντικό και συντηρητικό τροφίμων και καλλυντικών . Η ευρεία χρήση του βρίσκει εφαρμογή σε ανθρώπους , ζώα και φυτά με εντυπωσιακά αποτελέσματα , ως ένα ευρέως φάσματος αντιμικροβιακό στερούμενο των παρενεργειών που συνοδεύουν τα περισσότερα χημικά θεραπευτικά. Πολλοί ερευνητές , οι FDA , USDAκαι το ινστιτούτο Pasteur της Γαλλίας , μετά από μελέτες χρόνων , πιστοποίησαν την αποτελεσματικότητά του , γεγονός που καθιστά έγκυρη και ασφαλή την κυκλοφορία του .

     Τα ενεργά συστατικά του γκρέιπ-φρούτ είναι μη τοξικά και φιλικά προς το περιβάλλον .Όπως αναφέρθηκε παραπάνω η κατεργασία των σπόρων και της πούλπας μετατρέπει τα βιοφλαβονοειδή (πολυφαινολικά) σε ένα εξαιρετικά ισχυρό μίγμα ικανό να σκοτώσει στρεπτόκοκκο , σταφυλόκοκκο , σαλμονέλα , E. Coli , κάντιντα , έρπη , ινφλουένζα , μύκητες , βακτήρια και πολλούς άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς .

       Οι πρώτες εφαρμογές του GSE εντοπίζονται στον τομέα της γεωργίας . Διάλυμα από 1 κουταλάκι GSE σε 1lt νερό χρησιμοποιείται αρχικά για το ξέπλυμα των σπόρων που πρόκειται να καλλιεργηθούν και στη συνέχεια για το πότισμα των νεαρών βλαστών αποτρέποντας έτσι την εμφάνιση βλαβερών μικροοργανισμών. Παράλληλα από το 1980 , το U.S. Dept of Agriculture , διεξάγει έρευνες όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του GSE στην μείωση της εμφάνισης ιικών στελεχών στα αιγοπρόβατα με θετικά αποτελέσματα .

        Ας δούμε όμως τώρα πιο αναλυτικά τις δυνατότητες εφαρμογής του GSE βάση των ιδιοτήτων που το χαρακτηρίζουν :

Ως απολυμαντικό

Εργαστηριακά τεστ έχουν αποδείξει ότι το GSE είναι 10 έως 100 φορές πιο δραστικό απολυμαντικό απ’ ότι η χλωρίνη , κολλοειδείς ενώσεις του αργύρου και το ιώδιο . Κατά συνέπεια χρησιμοποιείται με επιτυχία :

- Σε νοσοκομεία και κλινικές των Η.Π.Α για την απολύμανση σεντονιών και κουβερτών από μύκητες και βακτήρια , στρεπτόκοκκο , σταφυλόκοκκο , ασπέργιλο , σαλμονέλα κ.α . 10-15 σταγόνες προστίθενται στο τελικό νερό ξεπλύματος προσφέροντας άριστη απολύμανση .

-  Σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις χρησιμοποιείται για την αποστείρωση και απολύμανση χειρουργείων και δωματίων . Η συνήθης χρησιμοποιούμενη συγκέντρωση σ’ αυτές τις περιπτώσεις φτάνει στο 1%.

-   Για καθαρισμό επωαστικών κλιβάνων και την  αποστείρωση σκευών εργαστηρίου . Χρησιμοποιώντας 3-4σταγόνες GSE ανά λίτρο νερού εμποδίζεται η ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών.

-  Ως ένα εξαιρετικό απολυμαντικό ξύλινων επιφανειών . Λίγες σταγόνες σε υγρή επιφάνεια ξύλου για μισή ώρα αρκούν για το επιθυμητό αποτέλεσμα .

-  Για τον καθαρισμό πόσιμου ύδατος στις διακοπές , σε κάμπινγκ ή σε όποια άλλη περίπτωση κριθεί απαραίτητο .Χρησιμοποιούνται 10-25 σταγόνες για κάθε λίτρο νερού , ακολουθεί ανακίνηση και παραμονή του διαλύματος για λίγα λεπτά .Ας σημειώσουμε ότι στην περίπτωση αυτή μπορεί να παρατηρηθεί μια  ελαφρά πικρή γεύση οφειλόμενη στο GSE .

-  Για την απολύμανση πισινών σε δόσεις που διαφοροποιούνται ανάλογα με το μέγεθος τους.

Ως αντισηπτικό 

¨      Έρευνες στο πανεπιστήμιο του Sao Paulo της Βραζιλίας βρήκαν το GSE 100% αποτελεσματικό ως αντισηπτικό του δέρματος κατά την προχειρουργική προετοιμασία συγκρινόμενο με την κατά 72% αναλογία αποτελεσματικότητας που παρουσιάζει η αλκοόλη .

¨      Πρόσθεση 10-15 σταγόνων GSE σε ένα φιαλίδιο κρεμοσάπουνου χεριών μας προσφέρει ένα ανώτερο αντισηπτικό σαπούνι .Με παρόμοιο τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντισηπτικό σε διάφορα σαπούνια και σαμπουάν .

¨      Για τον καθαρισμό του ευαίσθητου δέρματος των μωρών μετά το τάισμα .Υπολείμματα γάλακτος ή οποιασδήποτε άλλης τροφής μετά το τάισμα των μωρών μπορούν να αποτελέσουν μια εύκολη εστία ανάπτυξης βακτηρίων και πρόκλησης ερεθισμών . Ο καθαρισμός μπορεί να γίνει με ένα πανάκι που το έχουμε βουτήξει σε ένα μπολ ζεστού νερού στο οποίο έχουμε προσθέσει λίγες σταγόνες GSE .

  Ως αντιμικροβιακό , αντιβακτηριακό , αντιικό , αντιπαρασιτικό

-  Για εξωτερική χρήση , σε περιπτώσεις δερματικών μυκητιάσεων ή βακτηριακών ασθενειών του δέρματος προσθέστε 30 με 40 σταγόνες του διαλύματος του GSE σε ¼ λίτρου νερού και ψεκάστε στην μολυσμένη περιοχή .Αν για τον ίδιο σκοπό χρησιμοποιηθεί σαν σαμπουάν μετά την εφαρμογή του , για λίγα  λεπτά , ξεπλύνετε καλά το δέρμα .Το ίδιο διάλυμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως ένα γενικότερο αντισηπτικό χώρων .

-  Για εσωτερική χρήση σε διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος οφειλόμενες σε βακτήρια , μύκητες , παράσιτα ή ιούς , χρησιμοποιείται 1 σταγόνα διαλύματος GSE ανά 5 κιλά/βάρους σώματος. Μάλιστα , μελέτη του FDA το 1990 σε 200 ασθενείς με παρασιτικές λοιμώξεις των εσωτερικών οργάνων απέδειξε ότι η χρήση του GSE πρόσφερε την μεγαλύτερη συμπτωματική ανακούφιση από οποιαδήποτε άλλη θεραπεία .

-  Πολλοί κλινικοί γιατροί μελετούν την ικανότητα χρησιμοποίησης  του GSE ως το κύριο θεραπευτικό μέσο για ασθενείς με χρόνιες παρασιτικές και μυκητησιακές λοιμώξεις .Συγκεκριμένα ένας γιατρός αναφέρει μόνο 2 περιπτώσεις αποτυχίας της θεραπευτικής χορήγησής του από το σύνολο των 297 περιπτώσεων .

-  Ο καθένας μας μπορεί να κάνει το δικό του αντιβακτηριακό παρασκεύασμα για άμεση χρήση στην κουζίνα προσθέτοντας από 4-7 σταγόνες GSE ανά λίτρο νερού. Με αυτό το διάλυμα μπορούμε να πλύνουμε λαχανικά ή φρούτα απαλλάσσοντας τα από διάφορους μικροοργανισμούς , ενώ για πιο καλά αποτελέσματα  μπορούμε να τα αφήσουμε σε αυτό το διάλυμα για 15 λεπτά και μετά να τα ξεπλύνουμε .

¨      Γαργάρες με GSE και νερό μπορούν να καταπολεμήσουν ακόμα και τα πιο ανθεκτικά γένη στρεπτόκοκκου. In vitro , η απαραίτητη διάλυση του GSE εναντίον στρεπτόκοκκων είναι μόνο 1/80,000 . In vivo, οι γιατροί συστήνουν γαργάρες με 2-3 σταγόνες σε 150ml νερού. Αυτή η διάλυση δίνει ένα αποτελεσματικό και ισχυρό διάλυμα αναλογίας 300-500 ppm .

¨      Εμφανίζεται αποτελεσματικό και σε ωτίτιδες μόνο που σε αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σταγόνες από το αυτούσιο διάλυμα του GSE αλλά , είτε να προμηθευτούμε GSE υπό την μορφή ωτικών σταγόνων , είτε να τις παρασκευάσουμε μόνοι μας κατά τον ακόλουθο τρόπο  αναμιγνύουμε 4-10 σταγόνες από το διάλύμα GSE  σε 30ml αλκοόλης . Χορηγούμε από αυτό το μίγμα 2-3 φορές την μέρα στο αυτί μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα .

-  Για την αντιμετώπιση της «διάρροιας των ταξιδιωτών» συστήνεται η  προληπτική χορήγηση 1-2 σταγόνων GSE σε ένα ποτήρι νερό καθημερινά . Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Dr.Lynn ο οποίος ταξίδεψε με ένα γκρουπ  38 ατόμων - ανδρών και γυναικών- ηλικίας 10-68 ετών . Οι μισοί από το γκρουπ έπαιρναν καθημερινά προληπτικά από 1σταγόνα GSE, ενώ οι άλλοι μισοί δεν έπαιρναν. Από αυτούς που έπαιρναν GSE κανένας δεν αρρώστησε ενώ οι υπόλοιποι υπέφεραν .

¨      Η χρήση του είναι συμβατή και με τα περισσότερα αντιβιοτικά , με την διαφορά ότι το GSE δεν επιφέρει τις αρνητικές συνέπειες που εμφανίζονται με την χρήση αντιβιοτικών . Η εντερική χλωρίδα παραμένει σε ισορροπία με την χρήση του GSE .

- Μελέτες του Southern Research Institute αναφέρονται στην αποτελεσματικότητα του GSE όσον αφορά την αδρανοποίηση του ιού HSV-1 μετά από δεκάλεπτη έκθεση σε διάλυμα συγκέντρωσης 1/256 . Επίσης ο Dr.Shannon ότι με την ίδια συγκέντρωση 1/256 χρησιμοποιήθηκε in vitro GSE με επιτυχία εναντίον ιικής ινφλουένζας τύπου Α2/Αichi/2/68 .

-  Εντυπωσιακά είναι τα θεραπευτικά αποτελέσματα του GSE και στην αντιμετώπιση διαφόρων τύπων δερματικών παθήσεων .Τα θεραπευτικά αντιβακτηριακά , αντιμυκητησιακά , αντιικά αποτελέσματα αυτού του προϊόντος προάγουν την θεραπεία σχεδόν όλων των μη φυσιολογικών καταστάσεων του δέρματος . Υπάρχουν αναφορές ότι τοπική εφαρμογή για μικρό χρονικό διάστημα είναι ικανή να απομακρύνει κύστες και επίμονες ‘μυρμηγκιές’ .Για τις περισσότερες ασθένειες του δέρματος συνίσταται να αναμιγνύουμε GSE συγκέντρωσης 1% (εναλλάσσοντας το με άλλα αιθέρια λάδια όπως χαμομήλι και tea tree) και να το επαλείφουμε στο δέρμα , χωρίς να το ξεβγάζουμε . Εναλλακτικά απλώνουμε με το δάκτυλο σε βρεγμένη περιοχή του δέρματος , το αφήνουμε για λίγα λεπτά και μετά ξεβγάζουμε την περιοχή με κρύο νερό .

-  Μελέτη του New York City’s Pace University αναφέρει ότι προσθήκη ψευδαργύρου , αλόης ή GSE στην οδοντόκρεμα μπορεί να προστατέψει από ιικές και βακτηριακές λοιμώξεις της στοματικής κοιλότητας .Εκχύλισμα από ψευδάργυρο , αλόη και γκρέιπ-φρούτ προστέθηκε στην οδοντόκρεμα και υποβλήθηκε σε τεστ όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του στην καταπολέμηση δύο ιικών στελεχών Τ1 και Τ7 .Ο έλεγχος έγινε για τρεις διαφορετικές θερμοκρασίες 25 , 4 και –12 βαθμούς Κελσίου .Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι μετά από δεκάλεπτη έκθεση στο GSE (μη διαλυμένο και σε διάλυση 10%) ,  σε θερμοκρασία 25  βαθμών οι Τ1 και Τ7 αδρανοποιήθηκαν πλήρως .

-  Εντυπωσιακά αποδείχθηκαν και τα αποτελέσματα των ερευνών σχετικά με την θεραπευτική ικανότητα του GSE στην αντιμετώπιση της καντιντίασης . Χρόνια καντιντίαση (εντερική και συστηματική) θεραπεύεται με τη χρήση του GSE . Σύμφωνα με τον Dr.William Kellas η συνιστώμενη θεραπευτική δόση περιλαμβάνει 3-4 σταγόνες GSE μετά από κάθε γεύμα. Άλλοι γιατροί συστήνουν και 6-7 σταγόνες 3 φορές ημερησίως , χωρίς την εμφάνιση παρενεργειών .

Χρήση και στην κτηνιατρική

- Το GSE με το ευρύ φάσμα δράσης του αποτελεί ένα χρήσιμο θεραπευτικό για αγρότες και κτηνιάτρους . Οι τετράποδοι φίλοι μας ωφελούνται πάρα πολύ από τη χρήση του . Είναι ένα εξαίρετο θεραπευτικό για ασθένειες του δέρματος και διάφορες εξωτερικές λοιμώξεις . Ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα των ζώων και βοηθά στην απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων από το έντερο εξαλείφοντας τους μη επιθυμητούς μικροοργανισμούς .

- 1 σταγόνα GSE στο νερό των παπαγάλων εμποδίζει την ανάπτυξη παθογόνων και επικίνδυνων παρασίτων .Θεραπεύει παπαγάλους από διάρροια και υπάρχουν αποδείξεις ότι σκοτώνει τα παράσιτα .

- Το U.S.Department of Agriculture μελέτησε το GSE και το βρήκε αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση τεσσάρων γνωστών ζωικών ιών Foot and Mouth Disease , Africa Swine fever , Swine Vesicular Disease και Avian Influenza .

Χρήση στο φυτικό βασίλειο         

Για την καταπολέμηση των βλαβερών για τις καλλιέργειες παρασίτων, όπως διάφοροι μύκητες , φυτόψειρες , περονόσπορος κ.α .Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξεπλένοντας με διάλυμα GSE τους σπόρους πριν την εμφύτευση τους και ποτίζοντας με αυτό το διάλυμα στη συνέχεια το φυτό .

Προφυλάξεις κατά την χρήση του

       Όπως έχουν επιβεβαιώσει τα διάφορα τοξικολογικά τεστ το GSE είναι μη τοξικό ακόμα και για από του στόματος χρήση και δεν περιέχει ερεθιστικά και καυστικά υλικά . Δεν θα πρέπει όμως να χρησιμοποιείται αδιάλυτο διάλυμα , αλλά πάντα αραιωμένο , σύμφωνα με τις εκάστοτε οδηγίες , στην κατάλληλη ποσότητα νερού . Σε επαφή μη αραιωμένου GSE με το δέρμα θα πρέπει να ακολουθήσει καλό πλύσιμο , εκτός αν πρόκειται για τοπική εφαρμογή του , σύμφωνα με οδηγίες γιατρού , για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων δερματικών ασθενειών .

Να αποφεύγεται η επαφή του με τα μάτια .

Να φυλάσσεται μακριά από παιδιά .

Σύμφωνα με τις παραπάνω αναφερόμενες θεραπευτικές ιδιότητες του GSE θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως ένα ευρέως φάσματος φυσικό  αντιμικροβιακό και γιατί όχι ως ένα φυσικό αντιβιοτικό .Δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής περιπτώσεις παθογόνων μικροοργανισμών που να έχουν αναπτύξει αντίσταση στο GSE , παρόλο που διαφορετικά μικρόβια αδρανοποιούνται σε διαφορετικές συγκεντρώσεις . Επίσης δεν υπάρχουν αντενδείξεις ή αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα κατά την χορήγηση του GSE . Δεν θα ήταν επομένως υπερβολικό να χαρακτηρίσουμε το εκχύλισμα από την συμπίεση των σπόρων και της πούλπας του γκρέιπ-φρούτ , γνωστό ως GSE , ως έναν χρήσιμο ‘ελβετικό σουγιά’ για την άμυνα του οργανισμού .

     Τελειώνοντας την αναφορά μας στις καταπληκτικές θεραπευτικές ιδιότητες του GSE θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε κάποιες συχνές ερωτήσεις ασθενών που έχουν αναφερθεί κατά περιόδους , όσον αφορά  τον τρόπο χρησιμοποίησής του και τις θεραπευτικές του ιδιότητες .

Προέρχεται το GSE από τα σπόρια και την ψίχα (πούλπα) του γκρέιπ-φρούτ;

Αρχικά προήλθε μόνο από την συμπίεση των σπόρων , αργότερα όμως ανακαλύφθηκε ότι τα ίδια ενεργά συστατικά μπορούσαν να παραχθούν και από την συμπίεση της πούλπας .

Eίναι το GSE αποτελεσματικό εναντίον του άνθρακα;

Απ’ ότι αναφέρεται μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει ειδικά τεστ για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας του στην ασθένεια του άνθρακα. Πιθανολογείται όμως ότι μπορεί να εμφανίσει θεραπευτικά αποτελέσματα, καθώς καταστρέφει τον bacillus subtilis έναν συγγενή σπόρο του bacillus anthracis . Σε εργαστηριακά τεστ συγκέντρωση 2ppm είναι ικανή να αδρανοποίηση τον bacillus subtilis

Μπορεί το GSE να καταπολεμήσει τα βακτήρια που είναι υπεύθυνα για το ΄΄Athlete’s Foot’’;

Το GSE σκοτώνει πολύ εύκολα τον μύκητα Trichophyton interdigitate , στον οποίο οφείλεται η ασθένεια Athlete’s Foot .Αφού το διαλύσουμε σε νερό σε συγκέντρωση 1% μπορεί να εφαρμοστεί με επάλειψη ή ψεκασμό .

Χρησιμοποιείται το GSE σε περιπτώσεις ουλίτιδας;

Πολλοί οδοντίατροι το συστήνουν για την καταπολέμηση των διαφόρων βακτηρίων της στοματικής κοιλότητας που προκαλούν πλάκα και ουλίτιδα. Η συνιστώμενη δόση είναι 3 σταγόνες σε ένα μικρό ποτήρι νερό και ξέπλυμα του στόματος για 30 sec . Ενήλικες και παιδιά άνω των 6 ετών μπορούν να το εφαρμόζουν 2 φορές ημερησίως μετά το πλύσιμο των δοντιών .

Μπορούμε να απαλλάξουμε με ασφαλή τρόπο τα τρόφιμα από επικίνδυνα βακτήρια;

Μία καλή μέθοδος για αυτόν τον σκοπό είναι να προσθέτουμε στη λεκάνη με το νερό που πλένουμε τα φρούτα και τα λαχανικά 10-15 σταγόνες GSE (αμερικανική αναλογία 10-15 σταγόνες ανά γαλόνι).Επίσης με GSE μπορούμε να ξεπλύνουμε κρέας , ψάρι , κοτόπουλο σε λίγο υψηλότερες συγκεντρώσεις για να σκοτώσουμε σαλμονέλα και άλλους μικροοργανισμούς .

Θεραπεύει το GSE λοιμώξεις της ρινικής κοιλότητας

Το GSE εμφανίζει καταπληκτικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των ρινικών λοιμώξεων .Προτείνεται η χρησιμοποίηση μείγματος από 1-2 σταγόνες GSE σε 60ml νερό .

Έχει βλαβερή επίδραση στην εντερική χλωρίδα;

Βεβαίως όχι . Παρόλο που δεν αποδεικνύεται με κλινικές μελέτες όλοι οι γιατροί και οι επιστήμονες που ασχολούνται με τις θεραπευτικές ιδιότητες του GSE ισχυρίζονται ότι σε φυσιολογικές δόσεις δεν επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στην εντερική χλωρίδα .

Πόσο καιρό μπορούμε να παίρνουμε με ασφάλεια GSE;

Το GSE δεν είναι όπως τα φαρμακευτικά αντιβιοτικά που απαιτούν θεραπεία συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Μπορεί να χορηγείται για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς καμία παρενέργεια. Υπάρχουν ήδη αναφορές ανθρώπων που χρησιμοποίησαν το GSE θεραπευτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα .

Πόση δόση μπορούμε να παίρνουμε με ασφάλεια;

Συνήθως προτείνονται 3-15σταγόνες απ’το διάλυμα  GSE .Στις μέρες μας κυκλοφορούν και οι ‘Maximum Strength’ ταμπλέτες που ισοδυναμούν με 20-25σταγόνες διαλύματος .Γενικά θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η θεραπεία μεGSE γίνεται πιο αποτελεσματική όταν συνδυάζει συστηματική εσωτερική χορήγηση και τοπική εφαρμογή .

Είναι ασφαλές για μωρά και παιδιά;

Σύμφωνα με το Association of Poison Control Centers , το AMA Physician Reporting System και το Journal of Emergency Medicine δεν έχει υπάρχει καμία αναφορά που να δείχνει ότι το GSE έχει βλάψει κάποιον . Αντίθετα υπάρχουν χιλιάδες κλινικές και ανέκδοτες μελέτες που επιβεβαιώνουν την θεραπευτική ικανότητα του σε κάθε ηλικία .

Έχει ελεγχθεί εργαστηριακά το GSE;

Πλήθος ερευνών έχουν διεξαχθεί και συνεχίζονται να διεξάγονται στα διάφορα εργαστήρια όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του και την ασφαλή χορήγηση του . Ενδεικτικά αναφέρουμε έρευνα της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου του Τέξας από τον PhD John Heggers, σύμφωνα με την οποία το GSE αποδείχθηκε αποτελεσματικό στην καταπολέμηση 67 διαφορετικών παθογόνων μικροβίων σε συγκεντρώσεις μη τοξικές .

Ποιες ασθένειες μπορεί να θεραπεύσει;

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει πληθώρα μελετών έχει αναδείξει το GSE ως ένα ευρέου φάσματος αντιμικροβιακό για την αντιμετώπιση εκατοντάδων παθογόνων μικροοργανισμών, δεν υπάρχει όμως εγγύηση για καμία θεραπεία και δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το GSE δρα σε όλους και κάθε στιγμή .Υπάρχουν δεκάδες βότανα , ομοιοπαθητικά και αλλοπαθητικά φάρμακα που μπορεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις να συνιστώνται. Το GSE όμως συνεχίζει να είναι ‘ο ελβετικός σουγιάς’ της άμυνας του οργανισμού όσον αφορά την πρόληψη και την θεραπεία .

Ποιο είναι το κόστος της θεραπείας;

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στην Ελλάδα ένα μπουκαλάκι των 60 ml στοιχίζει γύρω στα 30,00 Ευρώ .

Προϊόντα που κυκλοφορούν

v     Citricidal :

1.      Υπό μορφή διαλύματος , το οποίο περιέχει 60%ενεργά συστατικά και 40% φυτική γλυκερίνη .

2.      Υπό μορφή σκόνης , η οποία περιέχει 50% ενεργά συστατικά , 30% οξείδιο του πυριτίου και 20% φυτική γλυκερίνη .

Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ειδικά όταν λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ακόμα και συμπληρώματα.

Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.

Πηγές:
http://www.iama.gr/ethno/nayplio/barouta.htm
http://www.gseinformation.com/
http://www.nutriteam.com/faq.htm
http://www.answers.com/topic/grapefruit-seed-extract?cat=healthttp://
www.healthline.com/galecontent/grapefruit-seed-extract