Φτιάχνω μηλόξιδο

Φτιάχνω μηλόξιδο

Το μηλόξιδο μπορείτε να το και κάνετε μόνοι σας. Η διαδικασία είναι ομολογουμένως λίγο κοπιαστική, όμως το αποτέλεσμα είναι φανταστικό. Μεγάλης σπουδαιότητας, κατά την παρασκευή του ξιδιού, είναι η καθαριότητα σε όλα τα στάδια και τις διαδικασίες. Ένα δοχείο που δεν είναι σχεδόν κλινικά καθαρό, μπορεί να είναι αιτία μεταφοράς βακτηριδίων που δεν ανήκουν στο ξίδι ή που θα απειλήσουν την δημιουργία του.

Χρειαζόμαστε:
Έναν χώρο που να μπορεί να αερίζεται και θερμοκρασίες 10-28 βαθμούς Κελσίου.
Μια μεγάλη γυάλα (στρογγυλή νταμιτζάνα) με στενό λαιμό και σωληνάρια ζύμωσης.
Στο δεύτερο στάδιο ζύμωσης χρειάζονται δυο ανοιχτά δοχεία (ξύλινα ή πήλινα). Αποκλείονται τα μεταλλικά ή πλαστικά.
Ένα λινό ύφασμα για να σκεπαστεί το δοχείο και ένα ακόμη δια να φιλτραριστεί το ξίδι (για αυτό χρειάζεται το δεύτερο δοχείο).
Ένα χωνί.
Μικρά μπουκάλια για να εμφιαλωθεί το ξίδι. Να προτιμάτε τα σκουρόχρωμα, που φράζουν το φως.

Τα διάφορα στάδια παρασκευής
Από το φρούτο βγαίνει χυμός
Για να κάνουμε ξίδι, πρέπει αρχικά να πάρουμε τον χυμό από τα πιο υγιή, ώριμα και γλυκά μήλα. Κατά το στύψιμο τους είναι πολύ σπουδαίο να προσέξουμε να εκμεταλλευτούμε όχι μόνον την σάρκα τους αλλά ολόκληρο το μήλο με τον φλοιό και τους σπόρους του. Κάθε μέρος του φρούτου θα δώσει στο ξίδι ιδιαίτερα στοιχεία, που μόνον αυτό τα περιέχει. Μόλις πάρουμε τον χυμό από τα μήλα, τον χύνουμε στην γυάλα (νταμιτζάνα). Τα υπολείμματα από το στύψιμο τα ρίχνουμε και αυτά μέσα. Σχεδόν αμέσως η τανίνη, που βρίσκεται στον φλοιό του μήλου, αρχίζει να χρωματίζει τον χυμό καφετί. Αυτό είναι απολύτως κανονικό και είναι εκείνο ακριβώς το οποίο φροντίζει για το χρυσάφι χρώμα και την φυσική θολάδα του ξιδιού. Μετά αρχίζει το δεύτερο στάδιο.

Ο χυμός μας δίνει τον μούστο
Προσθέτουμε περίπου 10% νερό στον χυμό και τον ανακατεύουμε καλά. Έτσι αρχίζει η αλκοολική ζύμωση. Σε ένα δροσερό χώρο (μια λογική θερμοκρασία είναι γύρω στους 10 βαθμούς), ο χυμός χρειάζεται περίπου τρεις μέχρι τέσσερις εβδομάδες για την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας. Για την τρίτη φάση, ο χυμός χρειάζεται οξυγόνο. Θα πρέπει λοιπόν να μεταφερθεί σε άλλο χώρο, αφού θα χρειαστεί θερμοκρασία 25-28 βαθμών και φρέσκο αέρα.

Από τον μούστο βγαίνει ξίδι
Μια μικρή γουλιά από το παλιό ξίδι θα έδινε μια κάποια ώθηση στον μούστο μας να ξεκινήσει πιο ενεργά και πιο εύκολα την ζύμωσή του, από όσο εάν δεν τον “ενοχλούσατε”. Για την τελευταία ζύμωση το προσωπικό σας μηλόξιδο θα χρειαστεί μέχρι και τρεις μήνες. Κατά την διάρκεια αυτή δημιουργείτε οσμή που μοιάζει πολύ με εκείνην της ξεβαφής νυχιών (ασετόν) ή με εκείνην της κόλλας. Στην πραγματικότητα δημιουργείται αιθυλικό άλας οξικού οξέως, δηλαδή κάτι που δεν θα το μυρίζατε με ευχαρίστηση στους χώρους της κατοικίας σας. Για τον λόγο αυτόν φροντίστε, ώστε η ωρίμανσή του να γίνει ή σε θερμαινόμενο υπόγειο ή σε κάποιον άδειο χώρο.

Η πιο γρήγορη και πιο απλή μέθοδος

Οι επιμέρους χειρισμοί
Ιδανικά για την παρασκευή του προσωπικού σας μηλόξιδου είναι τα μήλα που προέρχονται από δυναμικές-βιολογικές καλλιέργειες. Τα μήλα λοιπόν πρέπει να πλυθούν πολύ καλά (επειδή ούτε αυτά αποφεύγουν την μόλυνση από το επιβαρυμένο περιβάλλον μας), να στεγνώσουν και να κοπούν σε μεγάλα κομμάτια δίχως να ξεφλουδιστούν.

-          Πρεσάρετε δυνατά τα χοντροκομμένα αυτά κομμάτια και συγκεντρώστε τον χυμό. Όποιος έχει αποχυμωτή, μπορεί να τον χρησιμοποιήσει.
-          Ρίξτε τα υπολείμματα μέσα στον χυμό και όλα μαζί μέσα στην γυάλα. Υπολογίστε να χύσετε μέσα στον χυμό νερό, σε ποσοστό περίπου 10%. Η γυάλα δεν επιτρέπεται να γεμίσει περισσότερο από τα 3Λ του ύψους της.
-          Ρίξτε μέσα στην γυάλα μερικά κομμάτια κανονικό προζύμι ψωμιού και ανακατέψτε όλο το μίγμα.
-          Βάλτε την τάπα στο στόμιο της γυάλας και γεμίστε στα σωληνάκια της ζύμωσης με νερό ώστε να μην περάσει οξυγόνο προς τα μέσα.
-          Μετά από 3-4 εβδομάδες, σε έναν χώρο με θερμοκρασία περίπου 10 βαθμών, ο μούστος σας είναι έτοιμος. Δώστε προσοχή στις καιρικές συνθήκες. Εάν το μίγμα σας παγώσει, τότε θα σκοτωθούν οι ζυμομύκητες και δεν θα γίνει η ζύμωση.
-          Μην σκοτίζεστε αν στο πάνω μέρος του μούστου σχηματίστηκε μια κορώνα από αφρό. Αυτό είναι μέρος της διαδικασίας ζύμωσης, κατά το οποίο όλα τα σάκχαρα του χυμού μετατρέπονται σε αλκοόλη. Άρα, ο αλκοολικός βαθμός του μούστου εξαρτάται από το πόσο γλυκά ήταν τα μήλα.

-          Προσέξτε: Σε όλη την διάρκεια της ζύμωσης δεν επιτρέπεται να αφαιρέσετε το πώμα. Αν δεν βρείτε κατάλληλο πώμα μπορείτε να βάλετε μια φούσκα (από αυτές που φουσκώνουμε για στολισμό). Έτσι, τα αέρια που δημιουργούνται θα την φουσκώνουν, ενώ ταυτόχρονα εμποδίζει το οξυγόνο να μπει στην νταμιτζάνα.
-          Τώρα ανακινείστε τη γυάλα και αδειάστε το περιεχόμενό της σε ένα από τα ανοιχτά δοχεία (ξύλινη σκάφη ή πήλινο ανοιχτό δοχείο). Φροντίστε ώστε και τα δοχεία αυτά να είναι καλοπλυμένα. Το στέγνωμά τους είναι προτιμότερο να γίνεται με την τοποθέτησή τους ανάποδα, επειδή το σκούπισμα, όσο προσεκτικό και αν είναι, αφήνει αδιόρατες τριχούλες από το πανί.
-          Τώρα αφήστε το πράγμα να “κυλίσει” από μόνο του, μια που η ζύμωση του ξιδιού αυτοεπιτελείται. Αν θέλετε όμως μπορείτε να βοηθήσετε το ξεκίνημα της ζύμωσης, ρίχνοντας λίγο από το παλιό σας μηλόξιδο.
-          Σκεπάστε το δοχείο με το ύφασμα. Έτσι, ενώ ο μούστος θα αναπνέιει, ταυτόχρονα θα είναι προστατευμένος από ρύπανση.
-          Τα βακτηρίδια του ξιδιού δρουν ιδανικά στις θερμοκρασίες από 25-28 βαθμούς. Σε κανονική θερμοκρασία δωματίου η διαδικασία διαρκεί πολύ περισσότερο. Σε θερμοκρασίες κάτω των 18 ή άνω των 35 βαθμών Κελσίου δεν θα έχετε κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
-          Η δημιουργία του αιθυλικού άλατος οξικού οξέως προσδίδει στο υπό ζύμωση υγρό μια όχι ευχάριστη οσμή που μοιάζει με εκείνες της ξεβαφής νυχιών (ασετόν) ή της κόλλας. Αν αρχίσει να μειώνεται η ένταση της οσμής αυτής, τότε η ζύμωση έχει ολοκληρωθεί (η διάρκειά της εκτείνεται σε 2-3 μήνες).
-          Βράστε ένα λινό μαντήλι, μετά διπλώστε το στα δύο και βάζοντάς το κάτω από ένα στραγγιστήρι αδειάστε το περιεχόμενο στο δεύτερο δοχείο.
-          Αν θέλετε να στραγγίσετε το μαντήλι, ώστε να μην χάσετε ούτε σταγόνα από το μηλόξιδο σας, φροντίστε να πλύνετε σχολαστικά καλά τα χέρια σας.
-          Εμφιαλώστε όσο γίνεται περισσότερα μικρά μπουκάλια με μηλόξιδο. Η διατήρησή του σε ένα μεγάλο μπουκάλι δεν ενδείκνυται, επειδή με κάθε χρήση θα έρχεται όλη η ποσότητα σε επαφή με το οξυγόνο του αέρα.
-          Μπουκάλι που έχει ανοιχτεί, πρέπει να καταναλωθεί μέσα 4 περίπου εβδομάδες.
-          Προτιμάτε τα σκουρόχρωμα μπουκάλια, επειδή δεν επιτρέπουν να τα διαπερνά το φως. Σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται να εκτίθεται το ξίδι σε απ' ευθείας ηλιακή ακτινοβολία. Αυτό θα σήμαινε τον θάνατό του.
-          Μην αποθαρρύνεστε αν το πρώτο σας μηλόξιδο δεν σας ικανοποιεί πολύ στην γεύση. Έχετε παρασκευάσει μόνοι σας ένα αγνό προϊόν. Την επόμενη φορά ίσως διαλέξετε μήλα άλλης ποικιλίας και πετύχετε καλύτερη γεύση.

Πηγή: Το μηλόξιδο-Γιόχαν Βάις

 

 

Φτιάχνω σπιτικό ξύδι

Ξίδι, εξ ορισμού, είναι το αποτέλεσμα της ζύμωσης από βακτήρια του οξικού οξέος σε αλκοόλη. Τα βακτήρια που κάνουν αυτή τη δουλειά καλούνται οξοβακτηρίδια.
Με την οξική ζύμωση τα οξοβακτηρίδια παρέχουν το ένζυμο (αλκοολοξειδάση) και έτσι το οξυγόνο του αέρα μετατρέπει την αιθυλική αλκοόλη σε οξικό οξύ.
Το ξύδι με άλλα λόγια είναι ένα αραιό διάλυμα του οξικού οξέως.

Μερικά κρασιά χαλάνε (ξιδιάζουν) από μόνα τους, ειδικά αν δεν έχουν αποστείρωση, αν μας πάρει αέρα το βαρέλι αλλά και με την άνοδο της θερμοκρασίας το καλοκαίρι.
Εξάλλου η φυσιολογική κατάληξη κάθε κρασιού είναι να γίνει ξίδι. Αυτό γίνεται με δύο παράγοντες τον αέρα και την θερμοκρασία.

Εμείς πολύ απλά μπορούμε να φτιάξουμε ξίδι από κρασί μας, ρίχνοντάς του μέσα μαγιά ξιδιού και ζεστό νερό. Η μαγιά ξιδιού είναι τα κατακάθια στο κάτω μέρος του βαρελιού μας από το παλιό ξίδι. Τώρα αν δεν έχουμε κατακάθι, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε σπιτικό ξίδι για να φτιάξουμε το ξίδι μας.
Τα σπιτικά κρασιά είναι συνήθως από 10-12 βαθμούς και για αυτό ρίχνουμε και τόση ποσότητα ζεστού νερού για να κατεβάσουμε τούς βαθμούς περίπου στους 7, ανάλογα με το πόσο δυνατό θέλουμε το ξίδι μας. Το ξίδι του εμπορίου έχει συνήθως 6% οξικό οξύ.
Το σπιτικό ξίδι μπορεί να είναι λιγότερο διαυγές, είναι όμως ζωντανό καθώς περιέχει ωφέλιμους μικροοργανισμούς και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οξοποίηση σε άλλα κρασιά μας και να γίνει η μάνα στο δικό μας σπιτικό ξίδι.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να φτιάξετε το κρασί σας ξίδι, είναι να αφήσετε το δοχείο που θα το φυλάξετε, να μην είναι κλειστό και να αερίζεται καλά . H θερμοκρασία αποθήκευσης, για τη μετατροπή του κρασιού σε ξίδι θα πρέπει να είναι από 18οC- 35οC.
Παλιότερα έβραζαν μακαρόνια και έριχναν το ζουμί τους στο κρασί για μαγιά. Εσείς μπορείτε να δοκιμάσετε να βάλετε σε μια μπουκάλα σπιτικό κρασί και να ρίξετε μέσα λίγο ξίδι και να προσθέσετε και ένα άβραστο μακαρόνι και να περιμένετε να γίνει ξίδι.

Βιομηχανική παραγωγή ξιδιού.
Το οξικό οξύ παράγεται τόσο συνθετικά όσο και με βιολογικό τρόπο, δηλαδή με τη βοήθεια κάποιου ενζύμου. Ο δεύτερος τρόπος χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για την παραγωγή ξιδιού γιατί η νομοθεσία σε πολλές χώρες του κόσμου απαιτεί τόσο το επιτραπέζιο ξίδι όσο και αυτό που χρησιμοποιείται με άλλους τρόπους στα τρόφιμα να είναι βιολογικής προέλευσης.

Αερόβια ζύμωσηΈτσι με βιολογικό τρόπο σχηματίζεται κυρίως με την οξική ζύμωση, δηλαδή την οξείδωση της αιθυλικής αλκοόλης που περιέχεται στα αλκοολούχα ποτά. Η οξείδωση αυτή γίνεται με τη βοήθεια ορισμένων βακτηρίων τα οποία μεταφέρουν το ένζυμο αλκοολοξειδάση και αυτό μεταφέρει το οξυγόνο του αέρος στην αιθυλική αλκοόλη. Η αντίδραση που γίνεται είναι η εξής:

CH3CH2OH + O2 → CH3COOH + H2O
Η καθαρή αλκοόλη δεν παθαίνει οξείδωση και δε μετατρέπεται σε οξικό οξύ. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν περιέχει τους μύκητες που παράγουν την αλκοολοξειδάση. Οι μύκητες για να ζήσουν χρειάζονται κατάλληλες αζωτούχες θρεπτικές ουσίες, τις οποίες δεν έχει η καθαρή αλκοόλη. Επομένως για να γίνει η οξοποίηση, πρέπει να υπάρχει κρασί ή γενικά αλκοολούχα ποτά που έχουν θρεπτικές ουσίες, να υπάρχουν μύκητες και κατάλληλη θερμοκρασία (συνήθως 18-35°C). Επίσης η αλκοόλη των ποτών δεν πρέπει να είναι μικρότερη του 2% και ανώτερη του 12% γιατί τότε οι μύκητες αδρανοποιούνται.

Έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι ζύμωσης, με απώτερο σκοπό την επιτάχυνση της διαδικασίας και την παραγωγή σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρόνο:

Μέθοδος της Ορλεάνης.
Το αλκοολούχο ποτό μπαίνει σε μεγάλα δοχεία με τρύπες μαζί με έτοιμο ξίδι και αφήνεται για μεγάλο διάστημα. Ύστερα αφαιρείται μια ποσότητα ξιδιού και προστίθεται μια ίση ποσότητα ποτού. Αυτό συνεχίζεται όσο χρειάζεται.

Γερμανική μέθοδος ή μέθοδος γρήγορης οξοποίησης.
Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία το 1823 και θεωρείται η πρώτη μοντέρνα εμπορική διαδικασία. Αποβλέπει στην γρήγορη μετατροπή του αλκοολούχου ποτού σε ξίδι, με την αύξηση της επιφάνειας του διαλύματος που έρχεται σε επαφή με τον αέρα, ώστε να επιταχυνθεί η οξείδωση. Αυτό επιτυγχάνεται με τη διαβίβαση του διαλύματος, αναμειγμένου με ξίδι, από την κορυφή μέσα σε δρύινα βαρέλια που περιέχουν ροκανίδια εμποτισμένα με ξίδι. Από τον πυθμένα διαβιβάζεται ο αέρας είτε φυσικά είτε με κάποια μηχανική μέθοδο. Το μείγμα διαχωρίζεται σε σταγόνες, άρα αποκτά μεγάλη επιφάνεια επαφής με τον αέρα και η μετατροπή γίνεται πολύ γρήγορα, σε εβδομάδες αντί για μήνες της προηγούμενης μεθόδου.
Σήμερα η μεγαλύτερη ποσότητα ξιδιού παράγεται με μια μέθοδο που περιέγραψε πρώτος το 1949 οι Otto Hromatka και Heinrich Ebner. Το αλκοολούχο διάλυμα υφίσταται ζύμωση προς ξίδι σε μια δεξαμενή που αναδεύεται συνεχώς, ενώ το οξυγόνο τροφοδοτείται σε μορφή φυσαλίδων μέσα στο διάλυμα. Με αυτό τον τρόπο, ξίδι με 15% οξικό οξύ μπορεί να παρασκευαστεί μέσα σε 2 – 3 ημέρες.

Θεραπευτικές Ιδιότητες
Το ξύδι είναι φάρμακο στον υψηλό πυρετό, στο άσθμα, την δηλητηρίαση, ταχυκαρδίες, παχυσαρκία, αρθρίτιδα και άλλα.
Διαλύστε δυο κουταλιές ξύδι (κρασόξυδο ή μηλόξυδο) σε ένα ποτήρι κρύο νερό και πιείτε το. Μπορείτε να το κάνετε κάθε μέρα.
Το παγωμένο ξύδι ανακουφίζει από τα εγκαύματα.

Πηγές: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%BF%CE%BE%CF%8D
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=747

Περί συντηρήσεως αυγών

Περί συντηρήσεως αυγών

Είναι γνωστό ότι τα αυγά δεν μπορούν να διατηρηθούν για αρκετό διάστημα σε συνδυασμό με τον αέρα χωρίς να «στεγνώσουν», να κενωθούν μερικώς και να αποσυντεθούν.

Η αποσύνθεση των γόνιμων αυγών μέχρι τις αρχές του 1800 παρέμεινε ως πρόβλημα. Αυγό νωπό και υγιές, χάνει συνεχώς νερό από το κέλυφος και ανθρακικό οξύ με την εσωτερική αναπνοή του εμβρύου που εκδηλώνεται με την αύξηση του αερικού θαλάμου στα άκρα και με την ξήρανση του λευκώματος. Στο αποσυντιθέμενο αυγό τα αέρια που αναπτύσσονται συγκεντρώνονται κάτω από το κέλυφος και μάλιστα μερικές φορές σε τέτοιο βαθμό ώστε το αυγό σπάει εκρηγνυόμενο.

Η αποσύνθεση αυτή του αυγού οφείλεται στα βακτηρίδια και τους μύκητες, που αφού διεισδύσουν στην αυγοθήκη, εισδύουν από το κέλυφος και πολλαπλασιάζονται διαβρώνοντας διαδοχικά το λεύκωμα και την λήκυθο. Τα σπέρματα αυτά είναι συνήθως μικροσκοπικά και δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι.

Κάποιες φορές η αλλοίωση των αυγών οφείλεται στους ευρώτες που τα προσβάλλουν από έξω. Αυτοί αναπτύσσονται πάνω στο κέλυφος, το διαπερνούν, διακλαδίζονται στο λεύκωμα και καρποφορούν στον αερικό θάλαμο. Στην περίπτωση αυτή η αλλοίωση του αυγού οφείλεται στα ίδια αίτια με τα οποία συντελείται το σάπισμα των καρπών.

Εάν προφυλάξουμε τα αυγά από την επίδραση του αέρα μπορούν να διατηρηθούν νωπά για αρκετό διάστημα. Πολλοί φυσιοδίφες κατάφεραν να μεταφέρουν από την Αμερική και την Ινδία αυγά πτηνών, αλείφοντάς τα με ελαφρό στρώμα κεριού και να τα υποβάλλουν με επιτυχία σε επώαση.

Πριν από λίγα χρόνια εργάτες που κατεδάφιζαν κάποιον παλιό τοίχο στη λίμνη Maggiore (άνω Ιταλία) ανακάλυψαν τρία αυγά κότας, τα οποία βρίσκονται σε στρώμα από πέτρες και ήταν καλυμμένα με αμμοκονίαμα. Τα άνοιξαν και ήταν ακόμα νωπά. Στο συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε γίνει καμία εργασία για 300 χρόνια!!!

Μια μέθοδος λίγο γνωστή στις αγρότισσες της Γαλλίας είναι το να τοποθετούνται μέσα σε βυτίο τα αυγά, τα οποία απέχουν το ένα απ’ το άλλο, σε επάλληλα στρώματα από στάχτη, λεπτή άμμο, πίτουρα, ρινίσματα ξύλου, γύψου ή άνθρακα σε σκόνη. Αυτή η μέθοδος είναι αρκετά αποτελεσματική.

Ακόμα τελειότερη μέθοδος είναι η διατήρηση των αυγών μέσα σε άχυρα ή σε πολύ στεγνή άμμο, αφού προηγουμένως καλύψουμε το κάθε αυγό με λεπτό χαρτί.

Οι νοικοκυρές, οι έμποροι και οι ζαχαροπλάστες αρκούνται να διατηρούν τα αυγά βυθισμένα σε νερό μέσα στο οποίο έχει προστεθεί 1/10 σβησμένου ασβέστη και χρησιμοποιούν συνήθως για τη μέθοδο αυτή δοχεία που περιείχαν πριν βούτυρο. Τα αυγά σε αυτή τη μέθοδο πρέπει να καλύπτονται διαρκώς με το νερό. Ωστόσο, πρέπει να αναφερθεί ότι τα διατηρημένα με αυτόν τον τρόπο αυγά αποκτούν μια γεύση που μας αναγκάζει να μην τα χρησιμοποιούμε παρά μόνο για την κατασκευή ομελετών ή για άλλες παρασκευές τέτοιου είδους. Τα αυγά αυτά βυθιζόμενα σε ζεστό νερό σπάνε εύκολα.

Μέθοδος εξαιρετική διατήρησης των αυγών είναι η κάλυψη τους με βερνίκι ή άλλο παχύ υλικό, το οποίο αντιστέκεται στην εξάτμιση του εσωτερικού νερού και στην είσοδο του αέρα. Αυγό που αλείφεται με ελαφρύ στρώμα λινέλαιου (με το δάχτυλο), το οποίο στεγνώνει σε λίγες μέρες, διατηρείται νωπό για έξι μήνες αποβάλλοντας μόνο το 3% του αρχικού του βάρους. Αντίθετα αυγό χωρίς καμία προφύλαξη στο ίδιο χρονικό διάστημα χάνει το 18% του αρχικού του βάρους, μένει κενό το μισό και έχει δυσάρεστη οσμή.

Βασιζόμενοι σε αυτές τις οδηγίες οι έμποροι δίνουν στους πελάτες αυγά καλυμμένα με βερνίκι, που είναι φτηνό, αποτελεσματικό και εφαρμόζεται εύκολα. Μετά από ένα χρόνο τα αυτά αυτά είναι ακόμα εξαιρετικά για φάγωμα. Τα τοποθετούν δε σε κιβώτια με ρινίσματα ξύλου, ανά 500 τεμάχια τοποθετημένα όρθια, για να διατηρηθούν τα εσωτερικά μέρη τους στην ίδια θέση. Συνήθως μετά από ένα τρίμηνο φύλαξης μπορούν να επωασθούν ακόμη με επιτυχία.

Αυγά σε σκόνη

Τέλος, υπάρχει και ένας τρόπος διατήρησης των αυγών χρήσιμος σε κάποιες περιπτώσεις. Σπάζονται τα αυγά σε πιάτο γυάλινο ή πορσελάνινο και το περιεχόμενό τους μπαίνει σε ελαφρά θερμό φούρνο για να αποξηρανθούν εντελώς. Μετά από 24 περίπου ώρες γίνεται μια μάζα στεγνή, η οποία κονιορτοποιείται. Η σκόνη αυτή διατηρείται σε δοχεία που προφυλάσσονται από τον αέρα.

1 κιλό από τη σκόνη αυτή το διαλύουμε σε 2 κιλά κρύο νερό και το χτυπάμε με το μαγειρικό σύρμα. Το ποσό αυτό της διάλυσης αντιπροσωπεύει 100 αυγά και χρησιμοποιείται για την κατασκευή ομελετών ή για άλλες ανάγκες μαγειρείων και ζαχαροπλαστείων.

Από την France Agricole

Πώς να διατηρούμε τα αυγά πάντοτε φρέσκα

Είναι πολύ γνωστό ότι τα φρέσκα αυγά πωλούνται πάντοτε σε διπλάσια τιμή. Εκτός αυτού, είναι εποχή που γεμίζει ο κόσμος με αυγά και είναι πάμφθηνα, είναι δε πάλι εποχή που γίνονται σπάνια και η τιμή τους υψώνεται πολύ. Γιά αυτό πρέπει να καταφύγουμε σε μέθοδο, με την οποία να έχουμε πάντοτε φρέσκα αυγά.

Για να διατηρήσουμε τα αυγά φρέσκα, το πρώτο και κύριο είναι να τα έχουμε σε μέρος που να μη τα προσβάλλει η υγρασία, η ζέστη και η παγωνιά. Επίσης τα πειράζει το τράνταγμα των αμαξών και, όταν είναι ανάγκη να τα μεταφέρουμε σε μακρινό μέρος, πρέπει να τα περιτυλίγουμε καλά. Τα πειράζει πολύ η ατμόσφαιρα.

Για να έχουμε λοιπόν φρέσκα αυγά, πρέπει, έκτος των άλλων, να τα έχουμε προφυλαγμένα και από τον ατμοσφαιρικό αέρα. Για να επιτύχουμε σε αυτό μεταχειριζόμαστε πολλούς τρόπους.

Πρώτος τρόπος

Τα βουτάμε λίγα δευτερόλεπτα σε βραστό νερό, μετά τα αποσύρουμε αμέσως. Τον τρόπο αυτό μεταχειριζόμαστε για να σχηματισθεί κάτω από την μεμβράνη του φλοιού ψιλό στρώμα από ασπράδι πηγμένο, οπότε είναι εντελώς αδύνατο να εισέρθει ατμοσφαιρικός αέρας.

Δεύτερος Τρόπος

Έτερος τρόπος είναι να αλείφουμε τα αυγά γύρω-γύρω, όλο τον φλοιό τους, με λιπαρές ουσίας ή με διάφορα βερνίκια.

Τρίτος  τρόπος

Ο επόμενος τρόπος είναι καταλληλότερος των άλλων όταν έχουμε για φύλαγμα πολλά αυγά.

Θέτουμε τα αυγά μέσα σε δοχεία κατασκευασμένα από αμμόχωμα τα οποία γεμίζουμε με ασβεστόνερο.

Τέταρτος Τρόπος

θέτουμε τα αυγά πλαγιαστά, μέσα σε στρώματα από ψιλοκομμένο άχυρο.

 Πέμπτος Τρόπος

Θέτουμε αυτά ομοίως μέσα σε πριονίδια (ταλάσι).

 Έκτος Τρόπος

Θέτουμε αυτά ομοίως μέσα σε στάχτη.

Ποιά αυγά είναι καταλληλότερα για φύλαγμα

Αυγά καταλληλότερα διά φύλαγμα είναι εκείνα πού γεννώνται από τον Δεκαπενταύγουστο μέχρι τα μέσα του Σεπτεμβρίου, διά δύο λόγους

1^ον. Διότι οι κότες τότε, ένεκα του ότι αρχίζει η πτερόρροια, διακόπτουν μετά από λίγο το γέννημα. Είναι λοιπόν πολύ φυσικό ότι τα τελευταία αυγά τους έχουν λιγότερο σπέρμα, από τα αυγά του Μάιου και του Ιουνίου.

2^ον. Οι πετεινοί εξαντλημένοι από τους μεγάλους περιπάτους τους στην εξοχή, όπου εκπλήρωσαν τα καθήκοντα τους υπό το άφθονο ηλιακό φώς και τις θερμές ηλιακές ακτίνες, γυρίζουν πλέον στις φωλιές τους εξαντλημένοι και τα αυγά που γεννούνται, όπως και στο πρώτο μέρος του παρόντος πονήματος παρατηρήσαμε, είναι κατά το πλείστον διάφανα (χωρίς σπέρμα). Εμείς δε από πείρα γνωρίζουμε ότι τα διαφανή αυγά διατηρούνται καλύτερα.

Πηγή: Περί Πτηνοτροφίας/Ζ.Ι. Ανδρουλιδάκη-Εν Χανίοις 1906

Εκδήλωση στη μνήμη του διορατικού ασκητή Γέροντος Παισίου θα πραγματοποιηθεί στην Πάτρα

Μία ξεχωριστή εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Γέροντα Παισίου του Αγιορείτου που εκοιμήθη πριν από 19 χρόνια, στις 12 Ιουλίου του 1994, θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο Σάββατο 30 Μαρτίου 2013 στις 6.30 το απόγευμα στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Πατρών και προβλέπεται να συγκεντρώσει πολύ κόσμο.
Ο Μοναχός Παΐσιος Αγιορείτης (το κατά κόσμο όνομα του ήταν Αρσένιος Εζνεπίδης) είχε γεννηθεί στις 25 Ιουλίου 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία. Υπήρξε Έλληνας μοναχός που έζησε στη διάρκεια του 20ού αιώνα και θεωρείται από πολλούς ως μία εξέχουσα εκκλησιαστική μορφή και ένας μοναχός που αξίζει και πρέπει να Αγιοποιηθεί από την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία μας.
Μάλιστα όπως αναφέρεται σε διαδικτυακά σάιτ, ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος έχει προτείνει την κατάταξη του Γέροντος Παισίου στα δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως Αγίου.
Ο Γέροντας Παΐσιος που οι προφητείες και λεγόμενα του για το έθνος μας και γενικότερα για τον κόσμο, έχουν κάνει μεγάλη αίσθηση, απεβίωσε μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 στις 11 το πρωί και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο της κοιμήσεως του Γέροντος, τελείται ιερά αγρυπνία στο Ιερό αυτό Ησυχαστήριο, την οποία παρακολουθούν ευλαβικά χιλιάδες πιστοί.
Όπως σημειώνεται στο σάιτ xristianos.gr, απ’ όπου και η φωτ., η φήμη του Αγιορείτη Γέροντος ως αγίου στο Ορθόδοξο ποίμνιο είναι μεγάλη, λόγω της προσωπικότητάς του και του πλήθους των μαρτυριών από ανθρώπους ορθόδοξων πιστών και μη, για ξεχωριστά, σπάνια χαρίσματα που διέθετε (προφητικό χάρισμα, θεραπευτικό, κ.α.).
Στην εκδήλωση στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου της Πάτρας, θα μιλήσουν ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμάς με θέμα, «Η αγάπη του π. Παισίου προς τους νέους» και ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτης κ. Χριστόδουλος, (στη Μοναστική αδελφότητα της οποίας είχε εισχωρήσει από το 1979 ο π. Παίσιος), με θέμα «Ο πνευματικός άνθρωπος στη μορφή και στο βίο του Γέροντος Παισίου».
Επίσης θα γίνει προβολή βίντεο και φωτογραφιών. Την επόμενη μέρα, την Κυριακή 31 Μαρτίου 2013 το πρωί στο ναό του Αγίου Νικολάου θα διεξαχθεί Αρχιερατική Θεία λειτουργία και μνημόσυνο για τον Γέροντα Παίσιο από τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο. Ο κ. Χρυσόστομος το απόγευμα της Κυριακής 31/3 στις 18.30 θα τελέσει στο ναό του Αγίου Νικολάου τον Β’ Κατανυκτικό Εσπερινό.
Επιμέλεια-Τ. Μαρτάτος

Ημερολόγιο σποράς και φυτέματος λαχανικών και εποχή συγκομιδής τους ανά μήνα

Ημερολόγιο σποράς και φυτέματος λαχανικών και εποχή συγκομιδής τους ανά μήνα

Το ακόλουθο ημερολόγιο σποράς και φυτέματος μπορεί να εφαρμοστεί οπωσδήποτε στα θερμά μέρη της Ελλάδας.

Όσο για τα ψυχρά μέρη π.χ. της βόρειας Μακεδονίας κλπ. Τους μήνες Δεκέμβριο και Ιανουάριο δεν είναι δυνατόν να γίνεται στην ύπαιθρο σπορά και φύτεμα λόγο των πολλών βροχών και χιονών.

Σε τέτοια μέρη οι σπορές και τα φυτέματα θα γίνονται από το μήνα Μάρτιο.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Κατασκευή τζακιών και σπορά ντομάτας, μελιτζάνας, πιπεριάς
15-30	Σπορά ραπανιών	Τέλη Φεβρουαρίου-Μαρτίου
15-30	Σπορά σπανακιών	Μάρτιο-Μάιο
15-30	Σπορά ραδικιών	Απρίλιο
15-30	Σπορά μαϊντανού	Μάρτιο
15-30	Σπορά σιναπιού	Φεβρουάριο-Μάρτιο
15-30	Φύτεμα μαρουλιών	Απρίλιο
15-30	Φύτεμα κρεμμυδιών για χλωρά	Απρίλιο
15-30	Φύτεμα πατάτας	Μάιο-Ιούνιο

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Φύτεμα πατάτας	Ιούλιο
1-15	Σπορά μελιτζάνας, πιπεριάς (τζάκια)
1-15	Σπορά ραπανιών	Μάρτιο
1-15	Σπορά καρότων	Μάιο
1-15	Φύτεμα μαρουλιών	Απρίλιο-Μάιο

15-30	Σπορά παντζαριών	Απρίλιο-Μάιο
15-30	Σπορά κρεμμυδιών για ξερά	Μάιο-Ιούνιο
15-30	Σπορά μαϊντανού	Απρίλιο
15-30	Σπορά σπανακιού	Απρίλιο
15-30	Σπορά σιναπιού	Μάρτιο-Απρίλιο
15-30	Σπορά κολοκυθιών(ζεστά μέρη)	Απρίλιο

ΜΑΡΤΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Σπορά λαχάνων (σε σπορείο) και μετά φύτεμα (Ιουν. Ιουλ.)	Ιούλιο
1-15	Σπορά κουνουπιδιών
1-15	Σπορά μπρόκολου
1-15	Σπορά αγκινάρας (σε σπορείο)
1-15	Σπορά γογγυλιού	Μάιο
1-15	Σπορά καρότων	Ιούνιο-Ιούλιο
1-15	Σπορά ραπανιών	Απρίλιο
1-15	Σπορά παντζαριών	Μάιο-Ιούνιο
1-15	Σπορά σέσκλων	Μάιο-Ιούνιο
1-15	Σπορά σπανακιού (καλοκαιρινό)	Μάιο
1-15	Σπορά κρεμμυδιού για κοκκάρι	Ιούλιο
1-15	Φύτεμα κοκκαριού για ξερά κρεμμύδια	Ιούλιο

15-30	Σπορά πράσου (σε σπορείο)
15-30	Φύτεμα ντομάτας	Ιούλιο
15-30	Φύτεμα καλοκασίου	Σεπτέμβριο-Οκτώμβριο
15-30	Φύτεμα σκόρδων	Ιούνιο-Ιούλιο
15-30	Φύτεμα μαρουλιών	Μάιο
15-30	Σπορά σέλινου σε σπορεία	Αύγουστο-Σεπτέμβριο
15-30	Σπορά μαϊντανού	Μάιο
15-30	Σπορά μπιζελιών και αρακά (ψυχρά μέρη)	Μάιο-Ιούνιο
15-30	Σπορά φασολιών	Ιούνιο
15-30	Σπορά κολοκυθιών	Μάιο-Ιούνιο
15-30	Σπορά αγγουριών	Ιούνιο
15-30	Σπορά πράσου (σε σπορείο)
15-30	Σπορά σπαραγγιού (μεταφορά επόμενη άνοιξη)
15-30	Φύτεμα σπαραγγιού (φυτά προηγούμενης άνοιξης)	Μετά από 2 χρόνια

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Φύτεμα ντομάτας, μελιτζάνας, πιπεριάς	Ιούλιο-Σεπτέμβριο
1-15	Σπορά ντομάτας σε σπορείο (έξω)	Σεπτέμβριο
1-15	Σπορά φασολιών	Ιούλιο
1-15	Σπορά κολοκυθιών (σε σπορείο)	Ιούνιο-Ιούλιο
1-15	Σπορά καλαμποκιού	Ιούλιο-Αύγουστο
1-15	Σπορά αγγουριών	Ιούλιο
1-15	Σπορά ραπανιών	Ιούνιο
1-15	Σπορά πράσου σε σπορείο

15-30	Σπορά σέλινου σε σπορείο ή και επί τόπου
15-30	Σπορά μαϊντανού	Ιούνιο-Ιανουάριο
15-30	Σπορά μπρόκολου, λαχάνου, κουνουπιδιού σε σπορείο
15-30	Σπορά πεπονιών και καρπουζιών	Ιούλιο-Αύγουστο
15-30	Σπορά παντζαριών	Ιούνιο-Ιούλιο
15-30	Σπορά σέσκλων	Ιούνιο-Ιούλιο
15-30	Σπορά ραδικιών	Ιούνιο-Ιούλιο
15-30	Σπορά μπάμιας	Ιούλιο
15-30	Φύτεμα γλυκοπατάτας	Ιούλιο-Αύγουστο

ΜΑΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Σπορά παντζαριών	Ιούλιο-Αύγουστο
1-15	Φύτεμα όψιμης ντομάτας	Αύγουστο-Σεπτέμβριο
1-15	Μεταφύτευμα μπρόκολου, λάχανου	Αύγουστο-Σεπτέμβριο
1-15	Μεταφύτευμα κουνουπιδιού (πρώιμου)	Αύγουστο-Σεπτέμβριο

15-30	Σπορά μπάμιας	Αύγουστο
15-30	Σπορά φασολιών	Ιούλιο-Αύγουστο
15-30	Σπορά ραπανιών	Ιούνιο-Ιούλιο
15-30	Σπορά μαϊντανού	Ιούλιο-Φεβρουάριο

ΙΟΥΝΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Φύτεμα λαχάνου	Σεπτέμβριο-Οκτώβριο
1-15	Σπορά παντζαριών	Αύγουστο-Σεπτέμβριο

15-30	Φύτεμα σέλινου	Σεπτέμβριο-Νοέμβριο
15-30	Σπορά ραπανιών	Αύγουστο

ΙΟΥΛΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Σπορά κολοκυθιών	Αύγουστο-Σεπτέμβριο
1-15	Σπορά παντζαριών	Αύγουστο-Σεπτέμβριο

15-30	Σπορά φασολιών (κλαριού)	Σεπτέμβριο-Οκτώβριο
15-30	Φύτεμα πράσου	Οκτώβριο-Νοέμβριο
15-30	Σπορά σέλινου	Οκτώβριο-Ιανουάριο
15-30	Σπορά λαχάνου	Νοέμβριο-Δεκέμβριο
15-30	Σπορά μπρόκολου	Δεκέμβριο-Ιανουάριο
15-30	Σπορά κουνουπιδιών	Δεκέμβριο-Ιανουάριο
15-30	Σπορά ραδικιών	Σεπτέμβριο-Οκτώβριο
15-30	Σπορά παντζαριών	Σεπτέμβριο-Οκτώβριο

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Φύτεμα πατάτας	Νοέμβριο-Δεκέμβριο
1-15	Σπορά κολοκυθιών	Σεπτέμβριο-Οκτώβριο
1-15	Σπορά αγγουριών	Σεπτέμβριο-Οκτώβριο
1-15	Σπορά φασολιών	Οκτώβριο
1-15	Φύτεμα λαχάνου και κουνουπιδιού (όψιμου)	Δεκέμβριο-Ιανουάριο

15-30	Σπορά σπανακιού	Νοέμβριο
15-30	Σπορά άνηθου	Νοέμβριο
15-30	Σπορά ραδικιών	Νοέμβριο
15-30	Σπορά παντζαριών	Νοέμβριο-Δεκέμβριο
15-30	Σπορά μαρουλιών, σαλάτας σε σπορείο	Οκτώβριο
15-30	Σπορά ραπανιών	Σεπτέμβριο-Νοέμβριο
15-30	Φύτεμα ραπανιών	Σεπτέμβριο-Νοέμβριο
15-30	Φύτεμα κρεμμυδιών (χλωρά)	Σεπτέμβριο-Δεκέμβριο
15-30	Σπορά σιναπιού	Σεπτέμβριο
15-30	Σπορά αντιδιών	Νοέμβριο

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Σπορά σπανακιών	Νοέμβριο
1-15	Σπορά άνηθου	Νοέμβριο-Δεκέμβριο
1-15	Σπορά σιναπιού	Νοέμβριο-Δεκέμβριο
1-15	Σπορά μαρουλιών (σπορείο)
1-15	Σπορά παντζαριών	Δεκέμβριο
1-15	Σπορά ραπανιών	Οκτώβριο
1-15	Σπορά αντιδιών	Δεκέμβριο
1-15	Σπορά καρότων	Δεκέμβριο-Ιανουάριο
1-15	Σπορά ρόκας	Νοέμβριο-Δεκέμβριο

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Φύτεμα αντιδιών από σπορείο	Δεκέμβριο-Ιανουάριο
1-15	Φύτεμα μαρουλιών από σπόρο	Αύγουστο
1-15	Φύτεμα κρεμμυδιών (χλωρά)	Ιανουάριο-Φεβρουάριο
1-15	Σπορά καρότων	Ιανουάριο
1-15	Σπορά παντζαριών	Δεκέμβριο-Ιανουάριο
1-15	Σπορά ραδικιών	Δεκέμβριο-Ιανουάριο
1-15	Σπορά σπανακιού	Νοέμβριο-Δεκέμβριο
1-15	Σπορά ραπανιών	Νοέμβριο-Δεκέμβριο

  

15-30	Φύτεμα σκόρδων	Μάρτιο-Απρίλιο
15-30	Φύτεμα αγκινάρας	Απρίλιο-Μάιο
15-30	Σπορά μπιζελιών και αρακά	Μάρτιο-Απρίλιο
15-30	Σπορά κουκιών (χλωρών)	Φεβρουάριο-Μάρτιο
15-30	Φύτεμα φράουλας	Απρίλιο-Μάιο
15-30	Σπορά άνηθου	Νοέμβριο-Δεκέμβριο
15-30	Σπορά ρόκας	Δεκέμβριο-Ιανουάριο

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-15	Σπορά μπιζελιών και αρακά	Απρίλιο-Μάιο
1-15	Σπορά κουκιών	Μάρτιο-Απρίλιο
1-15	Φύτεμα αντιδιών	Ιανουάριο-Φεβρουάριο
1-15	Φύτεμα μαρουλιών	Ιανουάριο-Φεβρουάριο
1-15	Σπορά καρότων	Φεβρουάριο-Μάρτιο
1-15	Φύτεμα κρεμμυδιών (χλωρά)	Ιανουάριο-Φεβρουάριο
1-15	Σπορά παντζαριών	Ιανουάριο

15-30	Σπορά ραδικιών	Ιανουάριο-Φεβρουάριο
15-30	Σπορά σιναπιού	Δεκέμβριο
15-30	Σπορά ραπανιών	Ιανουάριο
15-30	Φύτεμα αγκινάρας	Μάιο

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Ημερ	Σπορά, φύτεμα κλπ.	Εποχή μαζέματος
1-30	Σπορά ραπανιών	Ιανουάριο-Φεβρουάριο
1-30	Σπορά ραδικιών	Μάρτιο
1-30	Σπορά παντζαριών	Μάρτιο
1-30	Μεταφύτευμα μαρουλιών	Απρίλιο
1-30	Φύτευμα κρεμμυδιών (χλωρά)	Απρίλιο
1-30	Σπορά σπανακιού	Απρίλιο
1-30	Σπορά κουκιών	Μάρτιο-Απρίλιο