Τροφές και συνήθειες που καίνε το λίπος.

Τροφές και συνήθειες που καίνε το λίπος

Δεν χρειάζεται να ζηλεύεις τους ανθρώπους που τρώνε απίστευτες ποσότητες και δεν παίρνουν γραμμάριο. Υπάρχουν σίγουροι κι εύκολοι τρόποι για να αποκτήσεις κι εσύ έναν σοβαρό μεταβολισμό. Η τακτική αερόβια άσκηση, τρεις φορές την εβδομάδα, είναι ένα βασικό όπλο σου. Η σωστή διατροφή είναι το άλλο. Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες τροφές που βοηθούν στην απώλεια λίπους. Λειτουργούν με τον εξής τρόπο: ενεργοποιούν το μεταβολισμό σου μέσω κάποιων ουσιών που περιέχουν. Η κάθε τροφή μπορεί να έχει μικρή δράση, αλλά αν τις καταναλώνεις όλες αυτές κάθε εβδομάδα ή κάθε μέρα, θα έχεις πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Ξέχνα λοιπόν τα συμπληρώματα και τα χαπάκια και βάλε αυτές τις τροφές στη διατροφή σου.

Γιαούρτι
Το γιαούρτι περιέχει ασβέστιο, το οποίο ενεργοποιεί το μεταβολισμό. Ερευνα έδειξε ότι παχύσαρκα άτομα που κατανάλωναν 3 άπαχα γιαούρτια την ημέρα έχασαν 22% περισσότερο βάρος, 61% περισσότερο σωματικό λίπος και 81% περισσότερο κοιλιακό λίπος από τα άτομα που δεν κατανάλωναν το γιαούρτι. Παλαιότερη έρευνα έδειξε ότι άτομα που κατανάλωναν 1.200 mg ασβεστίου, που αντιστοιχεί σε 3-4 γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ έκαναν δίαιτα, έχασαν τη διπλάσια ποσότητα βάρους από τα άτομα που δεν λάμβαναν αυτήν την ποσότητα. Είναι σίγουρο ότι ο συνδυασμός του ασβεστίου και της πρωτεΐνης γάλακτος παίζει κάποιο ρόλο στο μεταβολισμό.
Πώς: Γιαούρτι σκέτο ή με λίγο μέλι, φρούτα και καρύδια. Συνόδευσέ το με κρέας ή με ρύζι ή σαν ντιπ με λίγο δυόσμο και λιωμένο σκόρδο.
Συχνότητα: Κάθε μέρα 3 μερίδες (1 φλιτζάνι η μερίδα)
Υποκατάστατο: Γάλα

Ψωμί ολικής άλεσης
Συνήθως το ψωμί είναι κάτι που προσπαθείς να αποφύγεις όταν κάνεις δίαιτα. Αν φας, όμως, το κατάλληλο ψωμί, μπορεί να σε αδυνατίσει. Είναι ένας συνδυασμός σύνθετων υδατανθράκων και φυτικών ινών, ο οποίος είναι ό,τι πρέπει για να διατηρήσεις τα επίπεδα σακχάρου σταθερά. Αυτό που πρέπει να γνωρίζεις είναι ότι, όταν τα επίπεδα σακχάρου ανεβαίνουν κατά πολύ στο αίμα, ο οργανισμός εκκρίνει μία ορμόνη, την ινσουλίνη, η οποία βοηθά τον οργανισμό να κατεβάσει τα επίπεδα σακχάρου. Η ινσουλίνη όμως έχει κι άλλη δράση: δίνει σήμα στον οργανισμό να αποθηκεύει λίπος και για να γίνει αυτό, ο οργανισμός επιβραδύνει το μεταβολισμό του. Αρα πρέπει να καταναλώνεις τροφές, που εμποδίζουν τη συνεχή έκκριση ινσουλίνης, όπως ολικής άλεσης ψωμί.
Πώς: Σε σάντουιτς, με τυρί και λαχανικά, συνοδεύοντας ένα πιάτο λαδερά ή μία σαλάτα. Ιδανικά θα πρέπει να είναι 100% ολικής άλεσης, δηλαδή να περιέχει μόνο ολικής άλεσης αλεύρι.
Συχνότητα: Καλό είναι κάθε μέρα να τρως 2-3 φέτες
Υποκατάστατο: Κριθαρένια παξιμάδια (χωρίς λάδι)

Πράσινο τσάι
Περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες, τις κατεχίνες, που φαίνεται να αυξάνουν την απώλεια λίπους. Ερευνα της Αμερικανικής Κοινότητας Διατροφής δείχνει ότι άτομα που γυμνάζονταν και κατανάλωναν πράσινο τσάι έχασαν περισσότερο λίπος από την κοιλιά σε σχέση με άτομα που έπιναν μόνο νερό.
Πώς: Βασικά ως ρόφημα. Συνδυάζεται καλά με δυόσμο, ενώ το καλοκαίρι πίνεται παγωμένο. Μην προσθέτεις ζάχαρη όμως.
Συχνότητα: 5 φλιτζάνια την ημέρα
Υποκατάστατο: Μαύρο τσάι

Τόνος
Ο τόνος, εκτός του ότι είναι άριστη πηγή πρωτεΐνης, μπορεί να ρίξει τα επίπεδα μίας ορμόνης στο αίμα, της λεπτίνης. Χαμηλά επίπεδα λεπτίνης σχετίζονται με υψηλότερο μεταβολισμό, σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει σε πειραματόζωα. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν διαπίστωσαν ότι πειραματόζωα που είχαν χαμηλά επίπεδα λεπτίνης στο αίμα είχαν πιο γρήγορο μεταβολισμό κι έκαιγαν λίπος πιο αποτελεσματικά σε σχέση με πειραματόζωα που είχαν υψηλά επίπεδα λεπτίνης.
Πώς: Ο τόνος τρώγεται με διάφορους τρόπους. Πρόσθεσέ τον σε σαλάτες με λίγο ελαιόλαδο, σε σάντουιτς με λίγη μαγιονέζα λάιτ με μαρούλι και ντομάτα, σε ζυμαρικά.
Συχνότητα: Δύο φορές την εβδομάδα
Υποκατάστατο: Σολομός
Νερό
Οχι, το νερό δεν καίει λίπος, αλλά η έλλειψή του θα σου ρίξει το μεταβολισμό. Στοιχεία δείχνουν ότι ακόμα και μια ήπια αφυδάτωση επιβραδύνει το μεταβολισμό.
Πώς: Σκέτο, κρύο ή ζεστό, ανθρακούχο ή και με λίγο λεμόνι ή δυόσμο.
Συχνότητα: 8 ποτήρια την ημέρα
Υποκατάστατο: Ροφήματα που δεν περιέχουν θερμίδες ή καφεΐνη, όπως χαμομήλι ή φασκόμηλο
Σαρδέλες
Είναι γνωστό ότι οι σαρδέλες είναι από τα ψάρια που περιέχουν τα γνωστά καλά λιπαρά. Γάλλοι ερευνητές διαπίστωσαν ότι άτομα που αντικαθιστούν 6 γραμμάρια λιπαρά (περίπου 1 κουταλιά της σούπας βούτυρο) με 6 γραμμάρια ιχθυέλαιο έχασαν 1 κιλό σε 12 εβδομάδες χωρίς να αλλάξουν κάτι άλλο στη διατροφή τους.
Πώς: Στη σχάρα ή ακόμα και από κονσέρβα. Ταιριάζουν σε σάντουιτς, σαλάτες και ομελέτες.
Συχνότητα: Βάλε στόχο δύο φορές την εβδομάδα
Υποκατάστατο: Γαύρος
Φιστίκια
Δεν θεωρείς τα φιστίκια τροφή για δίαιτα, αλλά, όπως φαίνεται από τις πιο πρόσφατες έρευνες, μπορεί να σε αδυνατίσουν. Ερευνες δείχνουν ότι κόβουν την όρεξη και δεν ανεβάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, μία αμερικανική έρευνα έδειξε ότι άτομα που περιλάμβαναν φιστίκια στη διατροφή τους δεν πήραν βάρος, ενώ είδαν και πτώση στα επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα. Τα φιστίκια περιέχουν τα λεγόμενα καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που φαίνεται ότι συμβάλλουν και στη μείωση λίπους στο στομάχι. Επιπλέον, είναι καλή πηγή πρωτεΐνης και ο συνδυασμός πρωτεΐνης και λίπους είναι ιδανικός για να κόψει την όρεξη.
Πώς: Σκέτα, σε σαλάτες ή σοταρισμένα με λαχανικά μαζί με ρύζι και σαν φιστικοβούτυρο.
Συχνότητα: 2 κουταλιές της σούπας κάθε μέρα
Υποκατάστατο: Καρύδια

Τέσσερις συνήθειες που αδυνατίζουν
Εκτός από συγκεκριμένες τροφές, κάποιες διατροφικές συνήθειες φαίνεται ότι απογειώνουν το μεταβολισμό

Πάρε σοβαρό πρωινό
Το πρωινό είναι το πρώτο γεύμα μετά από αρκετές ώρες, που δεν έχεις φάει τίποτα λόγω ύπνου, οπότε τρώγοντας κάτι όταν ξυπνάς, έστω και κάτι μικρό, ξυπνάς το μεταβολισμό. Επιπλέον, σύμφωνα με έρευνες, άτομα που τρώνε πρωινό καταναλώνουν λιγότερες θερμίδες στα υπόλοιπα γεύματα της ημέρας.

Τρώγε σε συχνή βάση
Τσίμπα κάτι κάθε 2-3 ώρες. Οταν τρως, ενεργοποιείται ο μεταβολισμός, ενώ η διαδικασία της πέψης καίει θερμίδες. Ερευνες έχουν δείξει ότι άτομα που έτρωγαν πολλές φορές την ημέρα έχασαν πιο πολύ βάρος σε σχέση με άτομα που έτρωγαν μόνο μία φορά την ημέρα, ενώ και οι δύο ομάδες κατανάλωναν τις ίδιες θερμίδες.
Δώσε βάση στην πρωτεΐνη
Οχι μόνη της, αλλά συνόδευσε κάθε γεύμα σου ή σνακ με λίγη πρωτεΐνη. Αρχικά, εμποδίζει την απότομη αύξηση του σακχάρου, αλλά επιπλέον -σύμφωνα με έρευνες- καίμε περισσότερες θερμίδες όταν υπάρχει πρωτεΐνη στο γεύμα.

Γίνε συλλέκτης θερμίδων
Αν καταναλώνεις πολύ λίγες θερμίδες (για τους άντρες κάτω από 1.500), τότε ο οργανισμός, αντί να καίει, μπαίνει σε κατάσταση λιμοκτονίας και αποθηκεύει λίπος. Υπολόγισε λοιπόν να τρως αρκετές θερμίδες και η απώλεια βάρους να κυμαίνεται στο 1/2-1 κιλό την εβδομάδα.

Πηγή: www.menshealth.gr

ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ

Μια νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει ευρήματα προηγούμενων ερευνών για τις ευεργετικές ιδιότητες του δεντρολίβανου για την εγκεφαλική λειτουργία και ειδικότερα τη μνήμη. Η ανακάλυψη ίσως βοηθήσει στην προσπάθεια θεραπείας ατόμων που αντιμετωπίζουν προβλήματα μνήμης.
Το βότανο της μνήμης
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Northumbria στη Βρετανία πραγματοποίησαν πειράματα στα οποία έλαβαν μέρος 66 άτομα που χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μια ομάδα εισήλθε σε ένα δωμάτιο που ήταν αρωματισμένο με αιθέρια έλαια δεντρολίβανου ενώ η άλλη ομάδα δεν ήρθε σε κάποια επαφή με το φυτό. Στη συνέχεια οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να εκτελέσουν διάφορες ασκήσεις μνήμης. Οσοι είχαν έρθει σε επαφή με το δεντρολίβανο διαπιστώθηκε ότι είχαν υψηλότερα επίπεδα ενός συστατικού του φυτού στο αίμα τους (1,8-κινεόλη) και τελικά τα κατάφεραν καλύτερα από τους άλλους στα τεστ. Η 1,8-κινεόλη έχει διαπιστωθεί ότι επηρεάζει τους χημικούς μηχανισμούς του οργανισμού οι οποίοι επηρεάζουν τη μνήμη.
«Στόχος μας ήταν να θεμελιώσουμε προηγούμενα ευρήματα σε έρευνες που είχαμε κάνει για τις ευεργετικές επιπτώσεις του αρώματος του δεντρολίβανου στη μακροπρόθεσμη μνήμη αλλά και τις αριθμητικές ικανότητες ενός ατόμου. Εκείνες οι έρευνες είχαν δείξει ότι το δεντρολίβανο επηρεάζει την εγκεφαλική λειτουργία αναχαιτίζοντας ένζυμα που την μπλοκάρουν. Αυτή τη φορά επικεντρώσαμε τη προσοχή μας στην προοπτική μνήμη, την ικανότητα να θυμηθούμε να κάνουμε κάτι μελλοντικά, ικανότητα κρίσιμη για την ομαλότητα στην καθημερινότητά μας» αναφέρει ο Μαρκ Μος, επικεφαλής της μελέτης που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Βρετανικής Εταιρείας Ψυχολογίας.
Στο άκουσμα της είδησης πολλοί θυμήθηκαν τον Σαίξπηρ που στον Αμλετ είχε εξάρει τις ευεργετικές ιδιότητες του δεντρολίβανου. Η Οφηλία λέει στον Αμλετ «να το δεντρολίβανο για να με θυμάσαι, σε εκλιπαρώ αγάπη μου θυμήσου».

Φλόμος: φαρμακευτικές ιδιότητες

Φλόμος: φαρμακευτικές ιδιότητες

Βερμπάσκον ο θάψος-Φλόμος, καλάνθρωπος (Σκροφουλαριίδες ή Χοιραδιίδες)

Verbascum thapsus-Mullein (Scrophulariaceae)

Αν και είναι ένα κοινό βότανο ο φλόμος είναι ένα από τα πιο πολύτιμα θεραπευτικά βότανα που έχουμε στην Ελλάδα. Ας μάθουμε λοιπόν να τον χρησιμοποιούμε.

 

Ο φλόμος είναι διετές φυτό που φτάνει σε ύψος τα 2 μέτρα. Έχει ελαφρά τριχωτά γκριζοπράσινα, οβάλ προς λογχοειδή φύλλα και έντονα κίτρινα άνθη. Ο φλόμος ευδοκιμεί σε όλη την Ελλάδα και τα φύλλα και τα άνθη του συλλέγονται κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Τον πρώτο χρόνο σχηματίζει μόνο φύλλα και τον δεύτερο βγάζει τα πολύτιμα άνθη του.

Θεραπευτικές χρήσεις 
Ο φλόμος είναι πολύτιμο βότανο για το βήχα και την καταρροή και ειδικό φάρμακο για την τραχειίτιδα και την βρογχίτιδα. Τα φύλλα και τα άνθη μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν έγχυμα για να μειώσουν το σχηματισμό της βλέννας και να διεγείρουν την αποβολή φλέγματος με το βήχα.
Ο φλόμος συνδυάζεται καλά με άλλα αποχρεμπτικά βότανα όπως το βηχάνι (Tussilago farfala) και το θυμάρι (Thymus Vulgaris).
Απαλειφόμενος εξωτερικά ο φλόμος είναι μαλακτικός και πολύ καλό επουλωτικό για τις πληγές.
Τα άνθη του μουσκεύονται σε λάδι ελιάς και χρησιμοποιείτε στις λοιμώξεις των αυτιών, των αδένων και τις αιμορροΐδες.
Εσωτερικώς σαν έγχυμα και εξωτερικώς με λάδι στους τραυματισμένους ή πρησμένους αδένες.
Για τη μαστίτιδα εσωτερικώς σαν έγχυμα και εξωτερικώς με λάδι.
Για τις εσωτερικές αιμορραγίες του εντέρου, μαζί με αγγελαδινό γάλα.

Άλλες χρήσεις 
Ο φλόμος χρησιμοποιούνταν σε έγχυμα για κρυολογήματα στα βόδια, όπως επίσης για τα σκουλήκια (ταινία).
Τα φύλλα χρησιμοποιούνταν για να παχαίνουν τα πουλερικά.
Τα μαλλιαρά φύλλα τα τοποθετούσαν για ζέστη μέσα στις κάλτσες.
Σε έγχυμα χρησιμοποιούσαν τα άνθη του για να βάψουν τα μαλλιά τους χρυσά.
Οι στάχτες από το φλόμο χρησιμοποιούνταν για να φτιάξουν σαπούνι που επαναφέρει το φυσικό χρώμα των μαλλιών.
Τα φύλλα κομμένα σε λωρίδες παλιά χρησιμοποιούσατε για φυτίλια ή για να ανάβουν φωτιά.

Πως φτιάχνουμε το λάδι από φλόμο 

Ίδια μέρη άνθη φλόμου με ελαιόλαδο. Το αφήνουμε 1 βδομάδα στον ήλιο και το σουρώνουμε ή εναλλακτικά το ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά για 3-4 ώρες.
Μπορούμε να επαναλάβουμε τη διαδικασία με νέα λουλούδια αρκετές φορές για να ενισχύσουμε δυναμώνοντας το λάδι μας.

Πηγές: Βοτανοθεραπεία-Andrew Chevallier /Herb Syllabus-Dr. John Christopher

Φτιάχνω θειασβέστιο

Φτιάχνω θειασβέστιο

Για το φάρμακο αυτό χρειάζονται:

Μια οκά ασβέστη φρέσκα καμένο
8 οκάδες νερό
2 οκάδες θειάφι ψιλοκοσκινισμένο
1 καζάνι 15 οκάδων από λαμαρίνα ή τενεκέ, ποτέ όμως χάλκινη

Παρασκευή

Ρίχνουμε στο καζάνι 2-3 οκάδες νερό, τον ασβέστη και με ένα ξύλο ανακατεύουμε καλά.

Όταν ο ασβέστης λιώσει καλά τότε προσθέτουμε και το θειάφι, ανακατεύοντας καλά με το ξύλο, μέχρι ο ασβέστης και το θειάφι γίνουν ένα μίγμα ανοικτό κιτρινωπό.

Αμέσως μετά προσθέτουμε και τις υπόλοιπες 6 οκάδες νερό ανακατεύοντας και μετά τοποθετούμε το καζάνι πάνω στη φωτιά.

Εξακολουθούμε να ανακατεύουμε και από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει το αφήνουμε στη φωτιά τρία τέταρτα της ώρας. Το υγρό θα αλλάξει εν το μεταξύ χρώματα και από κιτρινωπό που ήταν στην αρχή όταν το βάλαμε πάνω στη φωτιά, όταν το κατεβάσουμε, θα έχει πάρει το βαθύ χρώμα της σοκολάτας.

Επίσης πρέπει όταν το υγρό βράζει να προσθέτουμε το νερό που χάνεται με τον βρασμό.
Με ένα ξύλο λοιπόν σημαδεύουμε το ύψος που φτάνει το νερό όταν βάλαμε το καζάνι στη φωτιά και με το σημάδι συμπληρώνουμε το νερό που χάνεται.

Το θειασβέστιο αυτό διαλύεται μετά σε νερό σε αναλογία μιας οκάς θειασβεστίου σε 8-10 οκάδες νερού και με την διάλυση αυτή ραντίζονται τα δέντρα(αυτό εξαρτάτε από την εποχή, το καλοκαίρι η διάλυση είναι αραιότερη).

Πρέπει το ράντισμα να γίνεται με ψεκαστήρα από λεπτή λαμαρίνα, γιατί το θειασβέστιο προσβάλει τους συνηθισμένους ψεκαστήρες των αμπέλων από χάλκωμα.

Πηγή: Αι σπουδαιότεραι ασθένειαι των φυτών-Παράρτημα «Γεωργικού δελτίου» Αύγουστος 1932

Το θειάφι και η χρήση του

Το θειάφι και η χρήση του

Θειούχα μυκητοκτόνα 

Η χρήση του Θείου προς απολύμανση ασθενών φυτών χρονολογείται ως πολύ παλαιότερη του βορδιγαλλείου πολτού. Χρησιμοποιείτο είτε απλώς ως θειάφι είτε σε ανάμιξη με ασβέστη.

Ο Willian Kenrik συνιστά κατά το 1833 μίγμα από ½ οκάς θειαφιού, ενός τεμαχίου ασβέστη μεγέθους μεγάλης γροθιάς και 6 οκάδων βραστού νερού ως θεραπευτικό κατά του περονόσπορου των σταφυλιών. Το «υγρό του Grison», παρασκευαζόμενο κατά το 1851 υπό του Γάλλου Grison θεωρείτο τότε ως αποτελεσματικό.
Παρεσκευάζετο διά βρασμού επί 10 λεπτά της ώρας σκόνης θείου και πρόσφατης σβησμένης ασβέστου εντός νερού. Το υπερκείμενο των στερεών μερών υγρό αραιωνόταν και καθαρίζονταν με αυτό, με τη βοήθεια σπόγγου, οι προσβεβλημένες από περονόσπορου ή ωϊδίου επιφάνειες των φυτών. Σήμερα χρησιμοποιείται το θειάφι μόνο ή σε ενώσεις, για την καταπολέμηση μυκήτων και εντόμων.

Αυτοβρασθέν θειασβέστιο 
Η καταπολέμηση των μυκητολογικών ασθενειών με τον βορδιγάλλειο πολτό και το θειασβέστιο δεν είναι πάντοτε ακίνδυνη σε μερικά δέντρα που βρίσκονται σε βλάστηση (ροδακινιά, δαμασκηνέα). Το διαλυμένο θείο είναι καυστικό, όπως και ο διαλυτός θειικός χαλκός, έστω και σε μικρές δόσεις, χρησιμοποιούμενα δε ως μυκητοκτόνα προκαλούν την πτώση των φύλλων της ροδακινιάς και μερικών ποικιλιών δαμασκηνιάς. Για αυτό μελετήθηκαν άλλα μέσα καταπολεμήσεως των μυκήτων χωρίς αυτά να είναι και επιζήμια για τα δένδρα. Μεταξύ αυτών βρέθηκε υπό του Scott, του Υπουργείου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, κατά το 1907, το αυτοβρασθέν θειασβέστιο προς καταπολέμηση της φαιής σήψεως (Monilia) της ροδακινιάς. Η επιτυχία αυτή έκαμε να διαδοθεί το αυτοβρασθέν θειασβέστιο σε όλη την Αμερική προ καταπολέμηση όλων των μυκητολογικών ασθενειών της ροδακινιάς και δαμασκινιάς όταν τα δένδρα αυτά βρίσκονται στο φύλλωμα.

Η συνταγή του αυτοβρασθέντος θειασβεστίου είναι 2 — 2 — 100. Το πρώτο ψηφίο είναι οξείδιο ασβέστου, δηλαδή άσβεστος πεφρυγμένη σε καμίνι (Ca Ο), το δεύτερο λεπτή σκόνη θείου και το τρίτο νερό. Τίθεται άσβεστος (νωπή εκ καμίνου) σε δοχείο κατάλληλο (κάδη) και χύνεται επ’ αυτής χλιαρό ή θερμό νερό σε ποσότητα επτά περίπου οκάδων. Προστίθεται τότε το θειάφι υπό μορφή σκόνης και αναμιγνύεται μετά της ασβέστου. Προστίθεται τότε έτερα ποσότητα νερού για να μην ξεραθεί το μίγμα, αλλά να σχηματισθεί πολτός. Όλο εντωμεταξύ θα αναταράσσεται βιαίως, υψούμενης της θερμοκρασίας, λόγου της λαμβανούσης χώρα χημικής αντιδράσεως. Όταν σταματήσει ο βρασμός, προστίθεται ψυχρό και η υπολειπομένη ποσότητα του ύδατος της συνταγής και ο παρασκευασθείς πολτός είναι έτοιμος για ράντισμα. Το αυτοβρασθέν θειασβέστιο, παρασκευασθέντα κατά τον άνω τρόπο, περιέχει τα συστατικά του όχι σε διάλυση αλλά σε αιώρηση. Η υψωθείς θερμοκρασία κατά την ένωση του οξειδίου της ασβέστου μετά του ύδατος και η βιαία μηχανική ένωση αυτών συνετέλεσαν όπως το θειάφι να καταμοιραστεί τόσο, ώστε τα μόρια να πλησιάσουν την σμικρότητα του κατακρημνιζομένου θείου. Ως τοιούτον δε ενεργεί ως και το ελευθερούμενο κατά την οξείδωση του πολυθειούχου ασβεστίου.

Αυτοβρασθέν Θειαβέστιο για επιχρίσεις 
Αντί του βορδιγαγλείου πολτού τύπου 9—18—100 για επιχρίσεις κορμών ως προληπτικού κατά μυκητολογικών ασθενειών, δύναται να γίνει χρήση αυτοβρασθέντος θειασβεστίου παραχθέντος ως ανωτέρω αλλά αραιωθέντος με ποσότητα νερού τόσης, ώστε να παραχθεί πυκνός πολτός κατάλληλος για όποιο σκοπό προορίζεται.

Σκόνη θειαφιού
Όπως είδαμε, το θειασβέστιο καταλήγει τελικώς στην διά της οξειδώσεώς του αποβολή θείου υπό μορφή λεπτοτάτη, το οποίο οξειδούμενο ή οπωσδήποτε εξαερούμενο και μετατρεπόμενο σε πενταθειονικό οξύ επενεργεί θανατηφόρος επί των παθογόνων φυτικών αιτιών. Αντί της χρήσεως του θειασβεστίου προς επίτευξη του λεπτότατου θείου, γίνεται χρήση είτε ανθέων θείου (τα οποία είναι δυνατόν να περικλείουν ίχνη θειικού οξέος και ν’ αποβούν επιβλαβή στη βλάστηση) είτε, όπερ και το προτιμότερο, σκόνη θείου λεπτοτάτης. Τελευταίως άρχισε να γίνεται χρήση και κολλοειδούς θείου, το οποίο δύναται να παραμείνει σε αιώρηση εντός νερού σαν γαλάκτωμα. Υπό την λεπτοτάτη του αυτή μορφή δύναται να χρησιμοποιηθεί σαν αποτελεσματικό μυκητοκτόνο και εντομοκτόνο. Δύναται να παρασκευασθεί διά κατακρημνίσεώς του εκ του υγρού θειασβεστίου διά θειικού οξέος. Το θείο υπό μορφή λεπτής σκόνη χρησιμοποιείται κυρίως προς καταπολέμηση των επιφυτικών μυκήτων (ωϊδίων) και ακάρεων. Αυτό με κατάλληλα εργαλεία πρέπει να εναποτεθεί στα φυτά, ορισμένες ώρες της ημέρας για να παραμείνει εκεί. Καλλίτερες ώρες επιπάσεως διά θείου είναι εκείνες που δεν φυσά άνεμος και υπάρχει ποσόν υγρασίας επί του φυλλώματος. Αυτές ως γνωστό είναι οι νυκτερινές και οι πρωινές ώρες, οι οποίες δεν παρουσιάζουν και δυσκολίες στον εργάτη. Για να εξαερωθεί το θειάφι και να επενεργήσει είτε ως αυτούσιο, είτε οξειδωμένο χρειάζεται κατάλληλη θερμοκρασία. Κάτω από τους 15 βαθμούς εκατονταβάθμου θερμομέτρου δεν συντελείται η οξείδωση ή εξαέρωση του θείου. Θερμοκρασία 25—30 παρέχει ευνοϊκότητα σε αυτή την κατάσταση. Πέραν της θερμοκρασίας αυτής η εξαέρωση ή οξείδωση είναι τόσο μεγάλη ώστε να προκαλεί εγκαύματα επί του φυτού.

Υγρό θειάφι 
Η σκόνη του κοινού θείου δεν υγραίνεται με το νερό. Για αυτό είναι ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ξηρό για επιπάσεις αυτού επί των φυτών. Σε περιπτώσεις όμως όπου είναι ανάγκη να χρησιμοποιηθεί σε υγρή μορφή και όταν δεν υπάρχει δροσιά επί των φύλλων δέον να καταφύγει στη χρήση του προσφερομένου στο εμπόριο υγραινομένου θείου κολλοειδούς καταστάσεως ή να παρασκευάσει την κοινή σκόνη θείου έτσι ώστε να διατηρείται σε αιώρηση μέσα στο νερό. Για αυτό χρησιμοποιούνται ουσίες όπως π.χ. σαπούνι, καζείνικό ασβέστιο, ελαϊκό οξύ, κόμμι, αλεύρι, δεξτρίνη, κλπ., οι οποίες αναμιγνυόμενες με νερό και θείο αναγκάζουν το τελευταίο να παραμείνει σε αιώρηση χωρίς να μεταβάλλονται οι λοιπές του ιδιότητες.
Στο εμπόριο παρουσιαζόμενες σκευασίες πυκνών πολτών θείου περιέχουν 45 έως 50 % θείο και στηρίζονται επί των ουσιών τούτων. Αυτές χρησιμοποιούνται 1—3 % σε νερό.

Αν θέλει κάποιος μόνος του να παρασκευάσει υγραινόμενο θείο, τότε δέον ν’ ακολουθήσει μία των δύο κατωτέρω συνταγών : 

Α.
Σκόνη κόμεος 7 γραμμάρια
Θερμό νερό 1/2 οκά
Σκόνη θείου 250 δράμια
Νερό για συμπλήρωση 100 οκάδες
Διαλύεται το κόμμι στο θερμό νερό ή κατόπιν εμποτίσεώς του διά του αυτού νερού σε ψυχρό επί 24 ώρας. Το διάλυμα του κόμμεος προστίθεται στο θείο λίγο λίγο όπως σχηματισθεί ομοιογενής ζύμη. Η ζύμη αύτη αραιώνεται με νερό μέχρι να σχηματιστεί μίγμα 100 οκάδων.

Β.
Σχηματίζεται ζύμη με:
Αλεύρι 190 δραμίων
Νερού 4 οκάδων
Μετ’ αυτής αναμιγνύονται : Σκόνη θείου 250 δράμια και η σχηματισθείσα ζύμη αραιώνεται με νερό όπως σχηματισθεί πολτός 100 οκάδων.

Πηγή: Οι εχθροί των καρποφόρων δέντρων-Πάνου Θ. Αναγνωστόπουλου-Αθήναι 1939

Η δρακοντιά και η λαϊκή θεραπευτική της χρήση στην αρθρίτιδα

Η δρακοντιά και η λαϊκή θεραπευτική της χρήση στην αρθρίτιδα

Arum Maculatum, κοινώς δρακοντιά, φαί του φιδιού, φιδόχορτο. Σε άλλα μέρη της Ελλάδας ονομάζεται επίσης και σταφύλι του φιδιού, λιάρος.

Άλλα είδη στην Ελλάδα: Arum Dioscoridis, Arum Creticum, Arum Italicum, Arum Orientale. Στη Γαλλία ονομάζεται, "αυτί του γαιδάρου" και, "βοηδόγλωσσα".

Τον 16ο-18ο αιώνα σε περιπτώσεις σιτοδείας χρησιμοποιήθηκε αντί άρτου λόγω της μεγάλης ποσότητας αμύλου που περιέχει. Η λήψη του προϋπόθετε καλό ψήσιμο προς καταστροφή των τοξικών συστατικών. Ακόμη και σήμερα στις Βαλεαρίδες νήσους χρησιμοποιείται αντί άρτου.


Οικογένεια: Araceae ή Aroideae Αυτή η οικογένεια περιλαμβάνει 2.000 περίπου είδη που κατατάσσονται σε 115 γένη. Βρίσκονται σε τροπικές και εύκρατες περιοχές, σπανίως υδρόβια, με ορατή σπάθη και πολλές ρίζες. Οι καρποί είναι συνήθως σε σχηματισμό "τσαμπιού". Ανήκει στα μονοκοτυλήδονα. Από την οικογένεια αυτή χρησιμοποιείται το είδος Arum Maculatum.

Περιγραφή 
Είναι πόα πολυετής αναδυομένη από βολβό διαμέτρου 2 εκ. 'Έχει φύλλα λογχοειδή (σχήμα βέλους) μήκους μέχρι 25 εκ., βαθυπράσινα, στιλπνά, αμβλέα που έχουν συχνά καφεκόκκινες κηλίδες. Τα άνθη εμφανίζονται την άνοιξη σε ερυθρή ταξιανθία (τσαμπί), που περιβάλλεται από ένα ωχροπράσινο βράκτειο φύλλο, την καλούμενη σπάθη. Οι καρποί είναι κόκκινες ράγες δηλητηριώδεις. Εποχή ανθήσεως Απρίλιος-Μάιος. Το φυτό ανευρίσκεται στην Ευρώπη, Β. Αφρική, Αμερική, Ασία. Φύεται σε πορώδη εδάφη, αραιά δάση, χαράδρες, υγρούς ζεστούς τόπους και στους φράκτες. Ανευρίσκεται στη χαράδρα του Βίκου καθώς και στην πέριξ αυτής της περιοχής.

Χρήση στο Ζαγόρι 
Χρησιμοποιείται σε αρθραλγίες και αρθρίτιδες. Γίνεται συλλογή της ρίζας, πλύσιμο από το χώμα, σύνθλιψη και εν συνεχεία καλός βρασμός σε νερό μέχρι να λιώσει και γίνει σαν αλοιφή. Αυτή η αλοιφή τυλίγεται σε ένα πανί και τοποθετείται στην πάσχουσα άρθρωση. Κατά πληροφορίες πασχόντων, ο πόνος υποχωρεί μετά ώρας και αποκαθίσταται η κινητικότητα.

Ιστορία-Χρήση 
Το φυτό είναι γνωστό από την αρχαιότητα σαν η Μεγάλη Δρακοντιά, ή άρον ή ίσαρον από τον Διοσκουρίδη. Η σκόνη της ρίζας πινόμενη με νερό χρησιμοποιείτο σαν αφροδισιακό. Αναφέρεται από τον Ιπποκράτη, Γαληνό, Θεόφραστο και Πλίνιο. Λόγω του ότι χρησιμοποιείται ως αφροδισιακό έλαβε τον μεσαίωνα και το όνομα L        L      .

Χρησιμοποιήθηκε πολύ σε έλκη, πολύποδες, στομαχικές παθήσεις, ως καθαρτικό, αποχρεμπτικό, αντιρευματικό. Στις λαϊκές βοτανοθεραπευτικές αναφέρεται η χρήση του επίσης ως διουρητικού και εκτρωτικού.

Δραστικά μέρη-Συστατικά
Όλα τα μέρη του φυτού είναι δηλητηριώδη. Η πρόσφατη ρίζα έχει γεύση καυστική και λίγο πικρή. Τιθέμενη επί του δέρματος προκαλεί φλύκταινες. Εσωτερικά προκαλεί οίδημα γλώσσας, εμετούς, σπασμούς, διαστολή κόρης, αναισθησία . Η ρίζα ξηρή ή καβουρδισμένη χάνει την καυστικότητά της. Τα φύλλα ερεθίζουν το δέρμα. Όλο το φυτό περιέχει ένα δηλητήριο χημικώς ασταθές, την αροίνη. Η αροίνη είναι ερεθιστική για το δέρμα και τοπική για το Κ.Ν.Σ. Συχνά συμβαίνουν δηλητηριάσεις σε παιδιά που τρώνε τους καρπούς του φυτού. Όταν βραστεί ή αποξηρανθεί το φυτό, η αροίνη διασπάται.

Συνοψίζοντας οι ενέργειες του φυτού είναι: διουρητική, καθαρτική, αφροδισιακή, εκτρωτική, αποχρεμπτική, κατά ελκών, πολυπόδων, αντιρευματική.

Συστατικά: αροίνη (τοξικό συστατικό), άμυλο σε μεγάλη ποσότητα, σάκχαρο 4,5%, κολλώδεις ουσίες (κόμμι) 5,5%, βασσορίνη 5%, σαπωνίνες. Οι σαπωνίνες προκαλούν υπεραιμία των βλεννογόνων και αύξηση της αιμάτωσης των σπλάχνων με αποτέλεσμα να έχουν διουρητική, εκτρωτική, αφροδισιακή και σε συνδυασμό με άλλες ουσίες προκαλούν καθαρτική ενέργεια. Η βασσορίνη είναι πολυσακχαρίτης αδιάλυτος στο νερό, εντός του οποίου διογκούται στο 4πλάσιο (καθαρτική ενέργεια). Σε περιπτώσεις γαστριτίδων ή πεπτικού έλκους η ενέργεια οφείλεται στο περιεχόμενο κόμμι που επικαλύπτει τον βλεννογόνο, τον προασπίζει από βλαπτικές επιδράσεις, ελαττώνει τον πόνο και περιορίζει την φλεγμονή. Η αποχρεμπτική ενέργεια του αφεψήματος οφείλεται πιθανώς στην επί μακρόν διατηρούμενη θερμότητα επί καταπόσεως (λόγω της κολλώδους ουσίας που περιέχει) και στην αντανακλαστική αύξηση των εκκρίσεων της τραχείας και βρόγχων. Για τον ίδιο λόγο χρησιμοποιείται και στην λαρυγγοτραχείτιδα, σε συνδυασμό με την προστατευτική επίδραση του κόμμεος. Εξωτερικά επιθέματα νωπής μη βρασμένης ρίζας προκαλούν υπεραιμία στην πάσχουσα άρθρωση και ύφεση του άλγους, λόγω ερεθιστικής επίδρασης της αροίνης επί του δέρματος. Στην περίπτωση που βράζεται η αναλγητική της ενέργεια οφείλεται στη θερμότητα του επιθέματος και στις σαπωνίνες. Επίσης βρασμένη ή αποξηραμένη σαν επίθεμα εξωτερικά υποβοηθεί στην επούλωση ελκών λόγω της κολλώδους ουσίας (κόμμι) που περιέχει. Συμπεραίνεται ότι είναι γνωστή και διαδεδομένη η χρήση της ρίζας Arum Maculatum ως επιθέματος στην αρθρίτιδα από τους αρχαίους Έλληνες που την χρησιμοποιούσαν όμως νωπή και όχι βρασμένη. Το επίθεμα βρασμένης ρίζας που χρησιμοποιείται στο Ζαγόρι δρα κυρίως ως θερμό επίθεμα.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ 
Όλα τα είδη του γένους αυτού, έχουν δηλητηριώδεις ιδιότητες και χρειάζεται προσοχή, γιατί τα μικρά παιδιά έλκονται από το κόκκινο χρώμα της ταξικαρπίας του. 
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ειδικά όταν λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ακόμα και συμπληρώματα. Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό. 

Πηγή: Η λαϊκή βοτανοθεραπευτική στο Ζαγόρι-Μιχαήλ Μάλαμα-Ιωάννινα 1982

TO ΡΟΦΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ

TO ΡΟΦΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ

Πονοκέφαλοι, ημικρανίες. Οι περισσότεροι άνθρωποι παραπονιούνται ότι παλεύουν καθημερινά με αυτά. Θέλετε... οι έντονοι ρυθμοί που κινούμαστε, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, το άγχος, η κούραση… ε, δε θέλει και πολύ!

Η φράση το κεφάλι μου πάει να σπάσει, ακούγεται πολύ συχνά πια. Τι μπορείτε να κάνετ όμως για να ηρεμήσετε και να απαλλαγείτε από τον πονοκέφαλο;

Ιδού ένα φυτικό ρόφημα που θα φτιάξετε απλά και γρήγορα μόνες σας στο σπίτι και θα πείτε αντίο στους ενοχλητικούς πόνους.

Παίρνετε 1 κ.γ φρεσκοκομμένο τζίντζερ και το βράζετε σε σιγανή φωτιά, σε κατσαρόλα που περιέχει 250ml νερό, για περίπου 5 λεπτά.

Αφού περάσουν τα 5 λεπτά, βγάζετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και ρίχνετε μέσα 1 κ.γ ξερό χαμομήλι, καθώς και 1κ.γ ξερά άνθη τίλιου.

Δεν τα επανατοποθετείτε στη φωτιά και τα αφήνετε ως έχουν να μουλιάσουν για περίπου 10 λεπτά. Τέλος, ανακατεύετε το μείγμα και το σουρώνετε.

Τοποθετήστε το κατευθείαν σε ένα ποτήρι και πιείτε το ζεστό. Αν σας φαίνεται πικρό προσθέστε ζάχαρη, μέλι ή ζαχαρίνη.