Χρήσεις και ιδιότητες του σκόρδου που δεν φανταζόσασταν

Χρήσεις και ιδιότητες του σκόρδου που δεν φανταζόσασταν

Το σκόρδο είναι γνωστό για την έντονη μυρωδιά του, που σε κάποιους είναι αποκρουστική, αλλά έχει αποθεωθεί αρκετές φορές για τις ευεργετικές του επιδράσεις στην υγεία μας, από την μείωση της αρτηριακής πίεσης μέχρι την πρόληψη καρδιακών παθήσεων.
Ο θαυματουργός βολβός, όμως, δεν αρκείται μόνο σε αυτά. Ας δούμε πως να εκμεταλλευτούμε μερικές από τις όχι και τόσο γνωστές ιδιότητές του. 

1. Κερδίστε τη μάχη με την τριχόπτωση
Όσοι από εσάς αντιμετωπίζετε προβλήματα τριχόπτωσης μην ανησυχείτε άλλο. Το σκόρδο μπορεί να είναι η λύση που ψάχνατε. Τα υψηλά επίπεδα αλλισίνης, μίας ένωσης του θείου, που βρίσκονται συγκεντρωμένα στον βολβό του έχει βρεθεί ότι παίζουν ρόλο στη θεραπεία της τριχόπτωσης. Τρίψτε κομμένες σκελίδες στο κρανίο σας, πιέζοντας τις καθώς προχωράτε για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο όφελος. Μπορείτε, ακόμη, να εμποτίσετε λάδι με σκόρδο και να χρησιμοποιήσετε το μείγμα για μασάζ στο τριχωτό της κεφαλής.

2. Αντιμετωπίστε την ακμή
Μπορεί να μην είναι από τα κύρια συστατικά που θα διαβάσετε στο πίσω μέρος της φαρμακευτικής αγωγής σας, για την αντιμετώπιση της ακμής. Το σκόρδο, ωστόσο, είναι μια σπουδαία, φυσική λύση που θα σας βοηθήσει να ξεφορτωθείτε τα αντιαισθητικά σημάδια από το πρόσωπό σας. Όταν το επόμενο ενοχλητικό σπυράκι κάνει την εμφάνισή του, τρίψτε πάνω του μία κομμένη σκελίδα σκόρδου. Τα αντιοξειδωτικά που περιέχει σκοτώνουν τα βακτήρια και το καθιστούν μία αποτελεσματική τοπική θεραπεία.

3. Ξεχάστε το κρυολόγημα
Το ανοσοποιητικό σας σύστημα μπορεί να ωφεληθεί σημαντικά από το σκόρδο, το οποίο είναι γεμάτο αντιοξειδωτικές ουσίες. Μπορείτε να συμβάλετε στη θωράκιση του οργανισμού σας, φροντίζοντας να περιλαμβάνετε το σκόρδο στις καθημερινές σας συνταγές. Ακόμα και αν ένα κρυολόγημα καταφέρει να ξεγελάσει την ενισχυμένη σας άμυνα, υπάρχει λύση. Μουλιάστε ψιλοκομμένο ή αλεσμένο σκόρδο σε βραστό νερό, για αρκετά λεπτά και στη συνέχεια σουρώστε και πιείτε το σπιτικό τσάι σκόρδου που μόλις ετοιμάσατε! Αναλόγως γούστου, μπορείτε να προσθέσετε μέλι ή πιπερόριζα.

4. Καταπολεμήστε την ψωρίαση και τα κονδυλώματα
Η ψωρίαση, λόγω της χρόνια επαναλαμβανόμενης εμφάνισής της, αποτελεί μία πρόκληση όσον αφορά στη θεραπεία της. Στην προσπάθεια ανακούφισης από τα ξαφνικά και άβολα κρούσματά της, το σκόρδο, με τις αποδεδειγμένες αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμο. Είναι, επίσης, ένας πρώτος τρόπος αντιμετώπισης των κονδυλωμάτων, μικρών διογκώσεων που εμφανίζονται στο δέρμα και τις βλεννογόνες μεμβράνες του σώματος. Αλείψτε έλαιο σκόρδου στην προσβεβλημένη περιοχή, για μαλακό και ελεύθερο από εξανθήματα δέρμα. Πάντως, αν τα κονδυλώματα επιμένουν, επισκεφθείτε ένα γιατρό.

5. Ελέγξτε το βάρος σας
Το σκόρδο μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος σύμμαχος ακόμα και στην προσπάθειά σας να χάσετε εκείνα τα επίμονα κιλά που δεν λένε να φύγουν με τίποτα. Μελέτη στην Κορέα έδειξε ότι όταν η δίαιτα ποντικιών εμπλουτίστηκε με σκόρδο, μειώθηκαν τα αποθέματα λίπους αλλά και το συνολικό βάρος τους. Συμπεριλάβετε, λοιπόν, το σκόρδο στις συνταγές σας και δείτε, ενδεχομένως, τα εκατοστά να φεύγουν από την περιφέρειά σας. Συνθλίψτε τον φρέσκο βολβό του και αφήστε τον σε θερμοκρασία δωματίου για 10 λεπτά, πριν τον μαγειρέψετε. Έτσι, διατηρεί περισσότερα θρεπτικά συστατικά και επωφελείστε στο μέγιστο από τις ιδιότητές του, υποστηρίζουν οι ειδικοί.

6. Αφαιρέστε τις επίμονες σκλήθρες
Με το καλοκαίρι να μπαίνει για τα καλά, περπατάτε περισσότερο ξυπόλητοι και ένα λάθος βήμα μπορεί να είναι αρκετό για να υποφέρετε. Οι περισσότεροι, σίγουρα, είχαν μια δυσάρεστη εμπειρία με σκλήθρα στο πόδι. Και αν κάποιες φορές μπορείτε να την αφαιρέσετε σχετικά εύκολα με ένα τσιμπιδάκι, τι γίνεται όταν δεν βγαίνει με τίποτα; Σύμφωνα με την παράδοση, αν τοποθετήσετε ένα κομμάτι σκόρδου πάνω από την επίμονη σκλήθρα και το καλύψετε με επίδεσμο ή κολλητική ταινία, όταν το αφαιρέσετε, λίγες ώρες αργότερα, θα την τραβήξει μαζί του. Οι αντιφλεγμονώδεις ενώσεις του σκόρδου εμποδίζουν, ακόμη, την μόλυνση της περιοχής.

7. Ανακουφιστείτε από το "πόδι του αθλητή" 
 Όχι, δεν εννοούμε το καλά γυμνασμένο πόδι, αλλά τη μυκητίαση των ποδιών που έχει γίνει γνωστή με αυτό τον όρο, επειδή πλήττει περισσότερο τους αθλητές. Μη σας ξεγελά, όμως, η ονομασία. Ο καθένας μπορεί να υποφέρει από αυτή τη μόλυνση, που προκαλεί έντονη φαγούρα, φουσκάλες και ξεφλούδισμα. Το σκόρδο έχει, εκτός των άλλων και αντιμυκητιασική δράση και ίσως μπορεί να ανακουφίσει τα μολυσμένα πόδια σας, αν τα βυθίσετε σε ζεστό νερό με θρυμματισμένο σκόρδο και τα αφήσετε να μουλιάσουν. 

8. Απωθήστε τα κουνούπια
Σας έχουμε πει γιατί σας λατρεύουν τα κουνούπια, για να μάθετε να τα αποφεύγετε ευκολότερα. Αν ακόμα δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από την παρέα τους, γιατί δε δοκιμάζετε το σκόρδο; Στα πλαίσια μελέτης στην Ινδία, τα αιμοδιψή έντομα δεν πλησίαζαν όσους αλείφονταν με ένα παρασκεύασμα με σκόρδο. Φτιάξτε ένα φυσικό απωθητικό διάλυμα με έλαιο σκόρδου, βαζελίνη και κερί μέλισσας ή απλά κρεμάστε σκελίδες σκόρδου στο χώρο σας. Να θυμάστε, το σκόρδο δεν απωθεί μόνο τα κουνούπια, αλλά και τα παράσιτα που ταλαιπωρούν το σκυλάκι σας. Μια μικρή ποσότητα σκόρδου στην τροφή του, μπορεί να το βοηθήσει.

9. Απαλλαγείτε από τον έρπητα
Οι έρπητες, συνήθως, επιλέγουν να κάνουν την εμφάνισή τους τις πιο ακατάλληλες στιγμές, όπως πριν από ένα σημαντικό ραντεβού. Αν δεν έχετε κοντά σας μια ειδική κρέμα, μπορείτε και πάλι να στραφείτε στο σκόρδο. Κόψτε μια σκελίδα σκόρδου στη μέση και τοποθετήστε την κατευθείαν στον έρπητα, για 10 λεπτά. Επαναλάβετε αρκετές φορές μέσα στη μέρα. Αν και η οξύτητα του σκόρδου μπορεί να σας τσούξει αρχικά, τα φυσικά αντιφλεγμονώδη που περιέχει μπορούν να μειώσουν τον πόνο και το πρήξιμο.

10. Επιδιορθώστε τα ραγισμένα τζάμια
Έχετε προσέξει ποτέ πόσο κολλάνε τα δάχτυλά σας μετά τον τεμαχισμό ενός βολβού σκόρδου; Ακούγεται απίστευτο, αλλά ο χυμός του σκόρδου είναι μία φυσική μορφή κόλλας! Δεν είναι η πιο ισχυρή κολλητική ουσία που μπορείτε να βρείτε εκεί έξω αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την γρήγορη αντιμετώπιση των λεπτών ραγισμάτων στο γυαλί. Συνθλίψτε μία σκελίδα και χύστε τον κολλώδη, παχύρρευστο χυμό της στις ρωγμές, ώστε η γυάλινη επιφάνεια να παραμείνει συμπαγής. Σκουπίστε ό,τι περισσέψει με ένα πανάκι. 

11. Προστατεύστε τον κήπο σας
Υπάρχουν τόσα πολλά είδη εντόμων που μπορούν να καταστρέψουν εντελώς τον όμορφο κήπο σας και να πάει χαμένη όλη η σκληρή δουλειά που κάνατε για να τον φροντίζετε. Το καταλαβαίνουμε, δεν θέλετε να τον ψεκάσετε με βιομηχανικά εντομοκτόνα. Αλλά γιατί να τον αφήσετε εντελώς απροστάτευτο όταν υπάρχει το σκόρδο; Ψιλοκόψτε τρεις σκελίδες και αφήστε τις σε δύο κουταλιές της σούπας ορυκτέλαιο, για 24 ώρες. Στη συνέχεια, σουρώστε και προσθέστε το λάδι, μαζί με ένα κουταλάκι του γλυκού υγρό σαπούνι πιάτων, σε μισό λίτρο νερό. Βάλτε το μείγμα σε ένα μπουκάλι ψεκασμού και είστε έτοιμοι. Ψεκάστε τα μολυσμένα φυτά και σώστε τον κήπο σας!

12. Πιάστε …λαβράκι
Αυτό το καλοκαίρι, ψαρέψτε περισσότερα ψάρια από ποτέ, απλά εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία που έχουν στο σκόρδο και εντυπωσιάστε τους φίλους σας με ένα πλούσιο τραπέζι θαλασσινών! Ναι, καλά διαβάσατε. Η έντονη μυρωδιά του σκόρδου προσελκύει πολλά είδη θαλάσσιων ειδών, όπως γατόψαρα, κυπρίνους, πέστροφες, πέρκες και λαβράκια. Αν επικαλύψετε με σκόνη σκόρδου ζαχαρωτά ή μπάλες από ζύμη, θα έχετε ένα δόλωμα ικανό να προσελκύσει στο καλάμι σας τα πιο γευστικά από τα ψάρια της Μεσογείου.

13. Ανεβάστε τη λίμπιντο
Το σκόρδο χρησιμοποιούνταν ως αφροδισιακό από πολλούς αρχαίους λαούς. Η διεγερτική του ιδιότητα αναγράφεται σε αρχαία Ινδικά κείμενα, στην εβραϊκή συλλογή νόμων Ταλμούδ προτείνεται στους άνδρες να το τρώνε πριν να κάνουν έρωτα με τις γυναίκες τους και ακόμα και ο Αριστοτέλης έκανε σχετικές αναφορές. Οι σύγχρονες ιατρικές γνώσεις μας δίνουν μια εξήγηση: Το σκόρδο βοηθά στην κυκλοφορία του αίματος και έτσι, μπορεί να υποκινήσει έντονη σεξουαλική επιθυμία. Εάν σχεδιάζετε ένα ρομαντικό ραντεβού, βάλτε στο μενού λίγο σκόρδο. Τόσο ώστε να ξυπνήσουν τα πάθη, χωρίς η μυρωδιά του να ενοχλεί!

Πηγή: http://news.pathfinder.gr/health/features/896765.html

Σκόρδο σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Σκόρδο σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Τα σκόρδα είναι φυτά βολβώδη, πολυετή και ανήκουν στην οικογένεια των λειριοειδών. Καλλιεργούνται για τούς βολβούς τους, οι οποίοι βρίσκουν μεγάλη χρησιμοποίηση στη μαγειρική ή παρασκευή ειδικών δροσιστικών τροφών.

Τα φύλλα διαφέρουν απ' εκείνα των κρεμμυδιών, γιατί είναι ποιό σπαθωτά και ποιό στενά και στριμμένα. Τα άνθη είναι λευκά και στη κορυφή του καυλού σχηματίζουν σφαιρικό σκιάδιο. Κάθε κεφάλι αποτελείται από 8-12 σκελίδες, εκ των οποίων οι εξωτερικές είναι μεγαλύτερες από τις εσωτερικές και ποιό καυτερές.

Τα σκόρδα ευδοκιμούν σε χώματα ελαφρά, όχι πολύ υγρά, προ πάντων στραγγερά και γόνιμα. Στα βαριά και σφικτά εδάφη, πού κρατούν πολλή υγρασία, σαπίζουν η δίδουν μικρά κεφάλια, στα δε πολύ ξηρά και άγονα ή απόδοσης των είναι μηδαμινή και ή γεύσης των γίνεται εξαιρετικά καυτερή.
Η καλλιέργεια γίνεται αποκλειστικώς με βολβίδια (σκελίδες) είτε, πολύ σπανίως, με σπόρους. Στα θερμά μέρη ή φυτεία αυτών, εκτελείται κατά "Οκτώβριο-Νοέμβριο, τα δε ψυχρά και ορεινά κατά Φεβρουάριο- Μάρτιο. Το ίδιο γίνεται και για τον πολλαπλασιασμό με σπόρο. Για την απόκτηση καλής φυτείας, πρέπει από κάθε κεφάλι σκόρδου, να διαλέγονται τα εξωτερικά και χονδρά βολβίδια, τα όποια και μόνο να χρησιμοποιούνται, τα δε μικρά και λεπτά να απορρίπτονται.
Αυτά φυτεύονται σε βραγιές και κατά γραμμές 20-25 πόντους, η μία της άλλης, επ’ αυτών δε, κατά διαστήματα 12 -15 πόντους και σε βάθος 2-3 πόντους, το πολύ. Σε περίπτωση συγκαλλιέργειας φυτεύονται ως μπορτούρες στα σαμάρια των βραγιών, των ποτιστικών αυλακών, είτε ανάμεσα στα μαρούλια, στα σπανάκια κλπ.
Για κάθε στρέμμα απαιτούνται πέντε πλεξούδες η 1500-1800 κεφάλια περίπου.
Η προετοιμασία του εδάφους πρέπει να γίνεται καλή, με 2-3 σκαψίματα και σπάσιμο των βώλων, ώστε το χώμα να τρίβεται εντελώς. Επίσης και ή λίπανσης πρέπει να είναι ή κατάλληλη.
Η κοπριά αποτελεί άριστο λίπασμα, σε ποσό 2-2.500 οκάδες στο στρέμμα, πρέπει όμως να είναι εντελώς χωνευμένη και να χρησιμοποιείται πολύ προ της φυτείας. Μαζί με συμπληρωματικά φωσφοροκαλιοΰχα χημ. λιπάσματα (0-12-6) δίδει πολύ καλλίτερα αποτελέσματα. Από τα σύνθετα χημ. λιπάσματα αξιοσύστατος είναι ό τύπος 4-10-10, σε ποσό 50-60 οκάδ. στο στρέμμα. Κατά προτίμηση χρησιμοποιούνται σκέτα, σε χώματα με οργανικές ουσίες η οπωσδήποτε σφικτά.
Η καλλιέργεια των σκόρδων με σπόρο, δεν είναι πρακτική, γιατί χρειάζονται δύο έτη για να δώσουν κεφάλια, δηλαδή, το πρώτο έτος θα παραχθούν μικρά βολβίδια, τα όποια θα ξαναφυτευτούν για ν' αποδώσουν το επόμενο έτος. Επίσης δε πολλαπλασιασμός αυτός, με σπόρο, δεν δίδει τις επιθυμητές ποικιλίες.
Σε όλες τις περιπτώσεις, τα σκόρδα, κατά την διάρκεια της βλαστήσεώς τους, πρέπει να βοτανίζονται και να σκαλίζονται 1-2 φορές, ιδίως στην αρχή, και να ποτίζονται εφ’ όσον μόνον υπάρχει μεγάλη ξηρασία. Όταν πλησιάζει ή ωρίμανση και αρχίσουν να κιτρινίζουν τα φύλλα, τότε δένονται στη κορυφή, είτε στρίβονται για να σταματήσει ή βλάστηση και να γίνουν τα κεφάλια χονδρότερα, ή ακόμη και για να επισπευτεί ή πρωιμότης των.
Η συγκομιδή αρχίζει κατά Μάιο-Ιούνιο αναλόγως των ποικιλιών και του τόπου. Πρέπει να γίνεται μετά την τέλεια αποξήρανση των φύλλων, αλλιώς όταν είναι πρόωρη, τα κεφάλια δεν διατηρούνται και σαπίζουν πολύ γρήγορα στην αποθήκη.
Τα σκόρδα αφού ξεριζωθούν με το χέρι η με λισγάρι, δένονται σε πλεξούδες ανά 50- 100 κεφάλια και αφήνονται μερικές ήμερες στον ήλιο για να χάσουν μέρος της υγρασίας τους. Κατόπιν αναρτώνται σε ξηρή και ευάερη αποθήκη μέχρις ότου διατεθούν. Μια καλή απόδοσης σκόρδων φθάνει 8-12 φορές μεγαλύτερη από το χρησιμοποιηθέν ποσό της φυτείας.

Ποικιλίες.
Οι κυριότερες ποικιλίες των σκόρδων, οι οποίες και συχνότερα συναντώνται στην καλλιέργεια είναι:
-Σκόρδα κοινά. Ταύτα κάνουν κεφάλια μέτρια στο μέγεθος με πολλές και σφικτές σκελίδες, συνήθως ο-λίγο κυρτές. Είναι ποικιλία ανθεκτική και μάλλον όψιμη.
-Σκόρδα ολόλευκα. Ταύτα γίνονται χονδρότερα των προηγουμένων και με σκελίδες ποιό σαρκώδεις. Οι εσωτερικές και εξωτερικές φλούδες είναι χαρακτηριστικώς κάτασπρες. Είναι ποικιλία εκλεκτή και πρώιμη
-Σκόρδα τεράστια. Τα κεφάλια αυτών αποκτούν τεράστιο όγκο (10—15 πόντους διάμετρο) με ολίγες σκελίδες, αλλά ή κάθε μία αντιστοιχεί μ' ένα ολόκληρο σκόρδο κοινό. Πρόκειται περί εξαιρετικής ποικιλίας, ελάχιστα όμως καλλιεργούμενης
-Σκόρδα στρογγυλά χονδρά. Ταύτα αποκτούν κεφάλια χονδρά και σχεδόν στρογγυλά , με σαρκώδεις σκελίδες ελάχιστα καυστικές .
-Σκόρδα σχιστά. Ταύτα χαρακτηρίζονται από τις σκελίδες όποιες είναι πολύ χαλαρές μεταξύ των η μάλλον όλως διόλου χωριστές. Είναι γλυκύτερα από τα άλλα σκόρδα και αποτελούν άλλο είδος

Ασθένειες. Οι συνηθέστερες αρρώστιες των σκόρδων είναι:

Η σκωρίαση
Παρουσιάζεται στα φύλλα σαν πολυάριθμα και πυκνά στίγματα σκουρόξανθα, τα όποια εμποδίζουν τη κανονική λειτουργία της βλαστήσεως. Προλαμβάνεται με 2-3 ψεκάσματα βορδιγαλείου πολτού (1 οκά θειικός χαλκός με 1 οκά ασβέστη σε 100 οκάδες νερό).




Η σήψης των βολβών
Είναι ένας μικρός μύκητας, ό όποιος ζει συνήθως ως σαπρόφυτο, αλλά κάποτε προσβάλλει τα σκόρδα και κρεμμύδια, όπου αναπτύσσεται σε παράσιτο. Παρουσιάζεται ως μαύρη μούχλα μεταξύ των λεπίων των βολβών. Ευνοείται σε πολύ υγρά εδάφη και εκεί πού γίνεται χρήσης φρέσκης κοπριάς. Για τα σκόρδα είναι επικίνδυνη αρρώστια. Θεραπευτικό μέσο δεν υπάρχει, παρά αποφυγή των αίτιων πού τη προκαλούν, είτε αλλαγή της καλλιέργειας για 3-4 χρόνια.

Από τα έντομα, οι σοβαρότεροι εχθροί είναι ό κρεμμυδοφάγος και ή μηλολόνθη, οι όποιοι προσβάλλουν τούς βολβούς. Καταπολεμούνται με άρσενικούχα δολώματα από αραβόσιτο ή πίτυρα, είτε με παγίδες.

Πηγή: Πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Παράρτημα «Γεωργικού δελτίου» μηνός Ιανουαρίου 1940

Πύργος: Δικαιούται την αξιοπρέπεια που του κλέψανε . . .

Πηγή:εφημερίδα Πρωινή

46χρονος στο χωριό Πράσινο Πύργου, πρώην οικοδόμος, τώρα  άνεργος και καρκινοπαθής τελικού σταδίου, στο έλεος του Θεού! - Η κυβέρνηση να καμαρώσει το έργο της που έκανε τους αλλοτινούς νοικοκυραίους, πένητες!

Ρεπορτάζ Ελένη Παπαδοπούλου

«Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το αξίζει» είχε γράψει ο Ελύτης, αλλά δυστυχώς στις εποχές που ζούμε, αυτοί που κυβερνούν, με την ανάλγητη πολιτική τους  εξαφάνισαν  και εκείνα τα ελάχιστα ψήγματα περηφάνιας που μας είχαν απομείνει. Κατάντησαν τους νοικοκυραίους πένητες και άδειασαν την ψυχή τους από κάθε τι όμορφο περιείχε.

Αυτές οι σκέψεις και συναισθήματα ανάμεικτα  με οργή και πόνο,  με κυρίευσαν όταν είδα στο κρεβάτι της υπομονής, έναν άνθρωπο 46 μόνο χρόνων, κατάκοιτο, καρκινοπαθή τελικού σταδίου, να παλεύει να αγκιστρωθεί από τη ζωή, βαδίζοντας όπου η μοίρα τον βγάλει, με όση αξιοπρέπεια του έχουν αφήσει, αλλά και με όση αξιοπρέπεια δικαιούται.

Ο Γιώργος Καριώρης από το Πράσινο, εδώ και ένα μήνα, από τη στιγμή που διαγνώστηκε ως πάσχων με καλπάζοντα καρκίνο πνευμόνων και εγκεφάλου, ζει το δικό του δράμα με συμπαραστάτη τη γυναίκα του Γιάννα, αφού όντας άνεργος οικοδόμος εδώ και περίπου τέσσερα  χρόνια, δεν έχει ούτε τα βασικά για να συντηρήσει το ταλαιπωρημένο του κορμί και να πάρει τα φάρμακά του και την αγωγή του.

Αυτός ο άλλοτε νοικοκύρης που μια ζωή με το μυστρί δούλευε στις οικοδομές, πολλά μπορεί να μην είχε, ένα μεροκάματο όμως το’ φερνε στο σπιτικό του, έφτασε να μην έχει τούτη την ώρα της ανάγκης βιβλιάριο υγείας και ασφάλεια, να μην έχει ένα ευρώ στο σπίτι, να μην έχει ένα ποτήρι γάλα να πιεί όπως κάθε άρρωστος δικαιούται! 

Χθες αναγκάστηκαν να του βγάλουν ένα βιβλιάριο απορίας από την Πρόνοια γιατί από την προηγούμενη νοσηλεία του στο Νοσοκομείο Πύργου είναι ήδη χρεωμένος ως ανασφάλιστος με 480 ευρώ και έπεται συνέχεια αφού αυτήν την πόρτα, θα την περάσει κι άλλες φορές.

Γι αυτόν, η ζωή είναι ένα εφιαλτικό όνειρο που το βλέπει δυστυχώς με ανοιχτά απορημένα μάτια, γιατί συχνά χάνει την επαφή του με το περιβάλλον και ίσως να είναι μέσα στην ατυχία του και το δράμα του, τυχερός που δεν μπορεί να αντιληφθεί απολύτως, τι ακριβώς συμβαίνει γύρω του. Ότι η σύντροφός του προσπαθεί να τον ταϊσει έστω μια- δυο φορές τη βδομάδα με… κρέας που ψώνισε βερεσέ από τον κρεοπώλη, (για πόσο ακόμα θα της δίνει;), με ψωμί που τους προσφέρει δωρεάν ο φούρνος του χωριού, με ένα γιαούρτι – όταν έχει - που γράφεται κι αυτό στο τεφτέρι του μπακάλη!

Υπήρχαν μέρες, που ο άνθρωπος αυτός δεν είχε ούτε πάνες, ούτε σακούλες για τον καθετήρα, αφού είναι κατάκοιτος, ακόμα και η αντιβίωση που του δώσανε για να μην πάθει και ουρολοίμωξη είναι κι αυτή βερεσέ από το φαρμακείο.

Απλήρωτη η ΔΕΗ 1300 ευρώ
Το πορτόνι του σπιτιού το βρήκα κλειδωμένο, φώναξα και μου ανοίξανε κι όχι για άλλο λόγο, αλλά για να μην μπορέσουν να μπουν μέσα από τη ΔΕΗ και τους κόψουν και το ρεύμα, αφού οι απλήρωτοι λογαριασμοί τους, έχουν ξεπεράσει τα 1300 ευρώ! Απλήρωτο και το νερό και αλίμονο αν η ΔΕΗ και η ΔΕΥΑΠ προβούνε σε διακοπές λόγω χρεών.

Αύριο το πρωί, η αδελφή της γυναίκας του Έφη Λούπη, που τους συμπαραστέκεται μαζί με τον άντρα της όλον αυτόν τον καιρό της αρρώστιας, αλλά και της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που βιώνουν τα τελευταία χρόνια λόγω ανεργίας, θα πρέπει να τον πάει σε ογκολόγο στο Ρίο. Η ίδια έκανε ενέργειες να μπορέσει να του παρασχεθεί ασθενοφόρο, να τον πάει και να τον φέρει, αφού δεν μπορεί να μετακινηθεί αλλιώς και μάλλον ξεπεράστηκαν τα αρχικά γραφειοκρατικά εμπόδια και θα το καταφέρουν.

Μαζί τους, δεν θα μπορέσουν αν δεν βοηθήσει οικονομικά κάποιος, να έχουν ούτε λίγα ευρώ που μπορεί να χρειαστούν στη διακομιδή του, γιατί ελπίζουν τουλάχιστον στο Νοσοκομείο να μην τους ζητήσουν χρήματα.

«Βρισκόμαστε στο έλεος του θεού» μας λέει η σύζυγός του Γιάννα. « Δεν ζητάμε ελεημοσύνη, δεν είχαμε μάθει έτσι, όμως ζητώ την συμπαράσταση κάποιων ανθρώπων ή της εκκλησίας τουλάχιστον για να έχει ο άντρας μου ένα πιάτο φαί και για να μπορώ να του παίρνω τα φάρμακά του, τις βασικές  του ανάγκες. Ο Γιώργος είχε στην ουσία ένα χρόνο να φέρει μεροκάματο στο σπίτι, μετά την κρίση,  η οικοδομή τέλειωσε για πάντα, έκανε όμως καμιά αγροτική δουλειά παλιότερα και κάπως τα βγάζαμε πέρα, μετά όμως όλοι παίρνανε ξένους κι έτσι, ευρώ στο σπίτι δεν ξαναείδαμε.

Τώρα χτύπησε ξαφνικά η αρρώστια την πόρτα μας και ζούμε ένα δράμα. Ο γιατρός μας είπε ότι έχει μικρό διάστημα ζωής, όμως έστω και γι αυτό το λίγο θέλω ο άντρας μου να ζήσει και να φύγει με αξιοπρέπεια. Όλα τα χρόνια δίναμε στο κράτος κι εκείνο τώρα μας άφησε στο δρόμο! Εκείνοι που μας κυβερνάνε πρέπει να ντρέπονται για τα χάλια μας!»
 
Υ.Γ Όποιος θέλει να βοηθήσει είτε οικονομικά είτε με τρόφιμα την οικογένεια, μπορεί να τους βρει στο Πράσινο ( Τζόγια) στο κέντρο του χωριού,  ή να επικοινωνήσει με το τηλ.  6943245318 ,  ή να καταθέσει ένα ποσόν στον ακόλουθο τραπεζικό λογαριασμό της Εθνικής τράπεζας: 451/ 461107-18 -  ΙΒΑΝ GR3801104510000045146110718

Αντίδια σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Αντίδια σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Τα αντίδια ή κιχώρια είναι λαχανικά διετή, που ανήκουν στην οικογένεια των συνθέτων. Τα φύλλα τους είναι ανώμαλα και κατσαρά, χαρακτηριστικούς πολυσχιδή και εντελώς όμοια με τα κατσαρά μαρούλια. Τα άνθη είναι μικρά και έχουν χρώμα βιολέ, οι δε σπόροι λεπτοί και μυτεροί στη μια άκρη. Τα αντίδια καλλιεργούνται μόνο για τα φύλλα τους, τα οποία τρώγονται νωπά ως σαλάτα, ή χρησιμοποιούνται στη μαγειρική. Έχουν τις ίδιες απαιτήσεις που ζητούν τα μαρούλια. Μπορούν να σπαρθούν σε όλες τις εποχές, εκτός της θερινής. 

Στα θερμά μέρη η σπορά γίνεται από τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο και εξακολουθεί όλο το χειμώνα, στα δε ορεινά και ψυχρά, επιτυγχάνει καλλίτερα όταν γίνει την άνοιξη. Πάντως, η σπορά πρέπει να κανονίζεται σύμφωνα με τους τοπικούς όρους, επειδή τα αντίδια φοβούνται το κρύο, από το οποίο καταστρέφονται. Προκειμένου για πρώιμη ή εντατική καλλιέργεια, η σπορά πρέπει να εκτελείται σε θερμοσπορεία.

Οι σπόροι ρίχνονται πυκνοί και σκεπάζονται πολύ ελαφρά, μόλις 1-2 χιλ. μ. το πολύ. Αμέσως πατιούνται προσεκτικά και ραντίζονται καθημερινώς, ώσπου να βλαστήσουν. Όταν αποκτήσουν 5-6 φύλλα μεταφυτεύονται σε χλιαρά θερμοσπορεία αραιότερα, εκεί δε αφού παραμείνουν 2-3 εβδομάδες, μεταφυτεύονται πάλι σε θαλπωρά ή ψυχρά θερμοσπορεία, ακόμη αραιότερα όπου και μένουν μέχρι της κατανάλωση τους. Τα θερμοσπορεία στα όποια γίνεται η καλλιέργεια, πρέπει να σκεπάζονται πάντοτε με ψάθες, ώστε να μη έχουν πολύ φως οπότε τα’ αντίδια αποκτούν χρώμα υπόλευκο. Για τον ίδιο σκοπό, μόλις η ανάπτυξη αυτών προχωρήσει, τα φύλλα πρέπει να συμμαζεύονται και να δένονται ελαφρά με ράφια ρίζα προς ρίζα.

 Για ανοικτή καλλιέργεια αντιδιών, η σπορά γίνεται την άνοιξη, Μάρτιο-Απρίλιο, απ’ ευθείας σε βραγιές, οι οποίες, κατά προτίμηση να βρίσκονται σε σύσκιες τοποθεσίες. Η προετοιμασία του εδάφους συνίσταται σε 1- 2 καλά σκαψίματα, ώστε να τριφτή τελείως το χώμα, και στην ανάλογη λίπανση. Καλύτερη πρέπει να θεωρείται η κοπριά, σε ποσό 3 - 4000 οκ. κατά στρέμμα, είτε σε μικρότερο ποσό, αλλά κατόπιν σκορπίζεται και νίτρο. Η λίπανση αυτή πρέπει να εφαρμόζεται πριν της σποράς, και ν’ ανακατεύεται καλά με το χώμα κατά το τελευταίο σκάψιμο. Η σπορά γίνεται στα πεταχτά ή κατά γραμμές και πολύ πυκνά, γιατί πολλοί σπόροι δεν φυτρώνουν. Πρέπει να ρίχνονται 150-200 δράμια στο στρέμμα, τουλάχιστον. Σκεπάζονται ελαφρά 1-2 χιλ. μ, με φυτόχωμα και πατιούνται λίγο, ώστε να έρθουν σε τέλεια επαφή με το χώμα. Κατόπιν επακολουθούν κανονικά ραντίσματα με ποτιστήρι, έως ότου αποκτήσουν 3-4 φύλλα. Τότε, μεταφυτεύονται σε άλλες βραγιές ή επάνω στα φρύδια αυλακιών, κατ’ αποστάσεις 20-25 πόντους φυτό με φυτό. Πολλοί κηπουροί δεν μεταφυτεύουν, αλλά τα αφήνουν στη θέση τους, αρκούμενοι μόνο στη αραίωση που κάνουν περιοδικώς καθ’ όσον αναπτύσσονται και ξοδεύονται.
Οι κατόπιν περιποιήσεις των αντιδιών συνίστανται σε ποτίσματα και μερικά σκαλίσματα. Τα ποτίσματα πρέπει να είναι συχνά και άφθονα, για να γίνονται τα φύλλα πλούσια και τρυφερά, τα δε σκαλίσματα να εκτελούνται εγκαίρως, πριν μεγαλώσει πολύ το φύλλωμα.
Η συγκομιδή στην ανοιχτή καλλιέργεια αρχίζει το Μάιο και εάν η σπορά εφαρμόζεται διαδοχική, μπορεί να εξακολουθήσει μέχρι του Νοεμβρίου ή και περισσότερο.

Παραγωγή απόρου
Για την απόκτηση σπόρου αντιδιών πρέπει να διαλέγονται τα ζωηρότερα και καλύτερα φυτά και κατά προτίμηση από την σπορά της ανοίξεως. Αφού ανθίσουν, κόβονται οι κορυφές τους μαζί με τα ακρινά άνθη και αφήνονται μόνον εκείνα της βάσης, τα οποία δίνουν πάντοτε και τους χονδρότερους σπόρους. Όταν ωριμάσουν και τα μητρικά κλαδιά ξηραθούν, κοπανίζονται ελαφρά, οπότε οι σπόροι αποχωρίζονται. Συνήθως η συγκομιδή των σπόρων πραγματοποιείται τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο.
Η βλαστική τους δύναμη διαρκεί 8-9 χρόνια.

Ποικιλίες
Τα αντίδια παρουσιάζουν κυρίως, τρία είδη, τα κατσαρά, τα πλατύφυλλα και τα άγρια ή ραδίκια, τα όποια διακρίνονται επίσης σε διάφορες ποικιλίες και παραλλαγές. Τα κατσαρά αντίδια χαρακτηρίζονται από τα πολύ σχισμένα, πολύ κατσαρά και στενά φύλλα, με κοτσάνι μάλλον λεπτό. Οι σπουδαιότερες ποικιλίες αυτών είναι τα’ αντίδια της Ρουένης, τα κατσαρά του χειμώνα, τα κατσαρά καλοκαιρινά κ. α.

Πηγή: Ο πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Λάμπρου Οικονομίδου-Αθήναι

Τσόφλια αβγών.

Τα αβγά έχουν μεγάλη διατροφική αξία και οι περισσότεροι από εμάς τα καταναλώνουμε με μανία. Δεν έχει σημασία αν τα προτιμάμε μελάτα, τηγανητά ή ομελέτα; Το ζητούμενο εδώ είναι άλλο: Τα τσόφλια! Αυτό το απίστευτο εξωτερικό περίβλημα των αβγών δεν είναι για τα σκουπίδια, αφού μπορούμε εύκολα και απλά να το ανακυκλώσουμε με διάφορους τρόπους. Από τον κήπο μέχρι τον καφέ φίλτρου, όλο και κάτι θα βρούμε να κάνουμε με τα τσόφλια…

1. Λίπασμα για τα φυτά

Το ξέρατε ότι τα τσόφλια των αβγών αποτελούνται κατά κύριο λόγο από ανθρακικό ασβέστιο (98% για την ακρίβεια), καθώς και από άλλες θρεπτικές ουσίες για τα φυτά; Απλώς συλλέξτε τα τσόφλια, πλύντε τα καλά, αφαιρέστε τη μεμβράνη που υπάρχει στο εσωτερικό τους και σπάστε τα σε μικρά κομμάτια. Ρίξτε τα στις γλάστρες ή αναμίξτε τα με το χώμα των φυτών σας. Πολύ σύντομα τα φυτά θα σας ευγνωμονούν και αυτό θα φαίνεται!

2. Πιο νόστιμος καφές

Τοποθετήστε στην καφετιέρα σας το φίλτρο, ρίξτε τον καφέ σας και πάνω-πάνω, βάλτε μερικά κομμάτια από τσόφλια αβγών. Ο καφές σας θα γίνει πιο γευστικός καθώς τα τσόφλια έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την πικρίλα του καφέ. Επιπλέον, αν θέλετε να καθαρίσετε την κούπα του καφέ σας, μην ανησυχείτε καθόλου. Γεμίστε τη με ζεστό νερό μέχρι επάνω και ρίξτε μέσα μερικά τσόφλια. Αφήστε τη όλη νύχτα και το πρωί τα τσόφλια θα έχουν «τραβήξει» όλους τους λεκέδες από το εσωτερικό του φλιτζανιού. 

3. Νέοι σπόροι

Πρόκειται για το ιδανικό γλαστράκι για τους νέους σπόρους σας, αρκεί να έχετε πρωτίστως σπάσει το αβγό σας στα δύο για να είναι τα τσόφλια σας λίγο μεγάλα. Γεμίστε τα με χώμα και προσθέστε στο καθένα έναν με δύο το πολύ σπόρους. Όταν φυτρώσουν, φυτέψτε το φυτό σας στη γλάστρα χωρίς να αφαιρέσετε το τσόφλι διότι με τον καιρό θα διαβρωθεί, ενώ παράλληλα θα θρέφει διαρκώς τα φυτά σας με ασβέστιο.

4. Σπιτικές… κιμωλίες

Γνωρίζατε ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα τσόφλια των αβγών για να παρασκευάσετε μόνοι σας στο σπίτι πολύχρωμες κιμωλίες. Θα χρειαστείτε περίπου τα τσόφλια από 5 αβγά, 1 κουταλάκι του γλυκού αλεύρι, 1 κουταλάκι του γλυκού πολύ ζεστό νερό και χρωστικές τροφίμων (για χρωματιστές κιμωλίες). Τρίβετε καλά τα τσόφλια, μέχρι να γίνουν σκόνη, και ανακατεύετε όλα τα υλικά μαζί, προσθέτοντας το χρώμα της αρεσκείας σας. Τοποθετείτε το μείγμα σε θήκες και αφήνετε 3 μέρες να στεγνώσει καλά. Δώστε τες στα παιδιά σας και… καλή διασκέδαση!

5. Διώξτε μακριά τους γυμνοσάλιαγκες

Καλοκαιράκι έρχεται και τα σαλιγκάρια έχουν την τιμητική τους! Αν δεν θέλετε να τα βλέπετε στον κήπο σας, κανένα πρόβλημα. Ρίξτε μερικά τσόφλια αβγών ολόγυρα, και ξεχάστε τα σαλιγκάρια για πολύ καιρό, αφού θα μεταναστεύσουν στις αυλές όσων απεχθάνονται τα… αβγά.

6. Design βαζάκια για λουλούδια

Την επόμενη φορά που θα κάνετε ομελέτα, διαλέξτε τα μεγαλύτερα αβγά που έχετε στο ψυγείο. Σπάστε τα προσεκτικά, έτσι ώστε το κάτω μέρος να είναι μεγαλύτερο. Πλύντε τα προσεκτικά μέσα έξω και τοποθετήστε τα σε αβγουλιέρες. Ζητήστε από τα παιδιά σας να κόψουν μικρά λουλουδάκια και βέλτε τα μέσα στα τσόφλια, γεμίζοντας μέχρι επάνω με νερό. Η συνέχεια εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τη δική σας διακοσμητική… διάθεση!

Πηγή: www.perierga.gr

Η καλλιέργεια και η χρήση της Ρετσινολαδιάς

Η καλλιέργεια και η χρήση της Ρετσινολαδιάς

Τι φυτό είναι το Κίκι το Κοινό; 
Είναι ένα φυτό που είναι καιρός πλέον να καλλιεργηθεί συστηματικά στον τόπο μας διότι είναι εξασφαλισμένη η καλλιεργητική επιτυχία του, διότι έχει πλούσιας αποδόσεις, διότι είναι καταναλώσιμο το προϊόν του, διότι είναι αυτοφυές εις την Ελλάδα, διότι επιβοηθεί το κλίμα της χώρας, μας την ευδοκίμηση του, διότι δίδει υποπροϊόντα πρώτης ανάγκης και μεγάλης χρησιμότητας, διότι καλλιεργούμενο θα πρόσθεση καινούργια εισοδήματα στην Ελληνική Αγροτική οικογένεια.

Λίγη ιστορία
Πριν προχωρήσουμε θα σάς πούμε και λίγη ιστορία για το πολύτιμο αυτό φυτό. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Πατρίδα του θεωρείτε η Ινδία. Στην χώρα αυτή από αμνημονεύτων χρόνων χρησιμοποιούν τον σπόρο του Κρότωνος ως uεραπευτικό μέσο. Στην Αίγυπτο είχε μεγάλη πέραση. Ο Ηρόδοτος μας δίδει σχετικές πληροφορίες. Μας λέει ότι με το λάδι που βγαίνει από τους σπόρους του αλείφονταν οι Αιγύπτιοι που κατοικούσαν σε μέρη που είχαν έλη. Ο Ηρόδοτος το φυτό αυτό το ονομάζει «Σιλλικύπριον» λέει δε ότι οι Αιγύπτιοι το καλλιεργούσαν στις όχθες των ποταμών και των λιμνών, ενώ στην Ελλάδα ήταν έκτοτε αυτοφυές. Κάνει επίσης λόγο για τον τρόπο με τον οποίο έβγαζαν το λάδι από τούς σπόρους. Αυτό το λάδι, το σημερινό ρετσινόλαδο, ήτανε παχύ και χρησίμευε και για φωτισμό. Μέσα σε Αιγυπτιακός σαρκοφάγους βρέθηκαν σπόροι που είχαν τεθεί εκεί από πολλές χιλιάδες χρόνια. Ο Θεόφραστος ονόμαζε το φυτό αυτό «Κρότωνα», ο δε Διοσκουρίδης το αναφέρει υπό το όνομα Κίκι, Κρότων και Σέσελι Κύπριον λέει δε ότι αυτό ονομάζεται Κρότων διότι το σπέρμα του μοιάζε με τον Κρότωνα δηλ. το τσιμπούρι που κάθεται στο σώμα των σκυλιών και των προβάτων. Ο Πλίνιος επίσης αναφέρει ότι το λάδι του χρησίμευε για φωτισμό. Ο Διοσκουρίδης το περιγράφει ως εξής: Είναι δένδρο που έχει μέγεθος μικρής συκιάς. Ότι έχει φύλλα που μοιάζουν με τα πλατάνια, άλλα αυτά είναι μεγαλύτερα, τελειότερα και σκουρότερα. Οι κλάδοι του είναι κοίλοι όπως το καλάμι, ο δε καρπός του βρίσκεται μέσα σαν σε τσαμπί σταφυλιού και όταν εκλεπισθεί μοιάζει σαν τον Κρότωνα (το τσιμπούρι) των ζώων. Ποιοι το καλλιέργησαν στην Ελλάδα στο παρελθόν Είπαμε ότι το φυτό αυτό ήτανε πολύ γνωστό κατά την αρχαιότητα. Είπαμε ότι από τότε βρίσκεται αυτοφυές στο τόπο μας. Τώρα θα πούμε με λίγα λόγια για κείνους πού το πρόσεξαν από την εποχή ακόμη του Όθωνος.
Πρώτον θα αναφέρουμε τον Γεωπόνο Γρηγόριο Παλαιολόγο ο όποιος το ονομάζει Κίκι ή ρικινόφυτο και ο οποίος το καλλιέργησε ο ίδιος στα 1832. Ήταν ενθουσιασμένος από την καλλιέργεια αυτή. Γράφει στα 1833 τα έξης: «Το κλίμα της Ελλάδος είναι πολύ αρμόδιο για το ρίκινο, το οποίο φύτευσα και εγώ και άλλοι σε διάφορα μέρη και παντού μεγάλωσε με ορμή και καρποφόρησε. Το φυτό ψηλώνει 6 πόδια, είναι πλατύφυλλο και όμορφο, ζει πολλούς χρόνους και παράγει από τον πρώτο ακόμη χρόνο, αν φυτευτή εγκαίρως δηλ. τον Φεβρουάριο και σκαλιστεί δύο και τρεις φορές. Ο σπόρος του είναι όμοιος με φασούλι και εμπεριέχεται εις ακανθώδεις μικρούς κελύφους, ωριμάζει περί τον Αύγουστο και πωλείται σε καλή τιμή». Ο Παλαιολόγος από τα 1833 φωνάζει να καλλιεργούμε αυτό το φυτό. Λέει «Συστήνω στους γεωργούς μας την καλλιέργεια αυτού, ω ς επικερδή και εύκολη. Το ονομάζει δε ρίκινο από το Ιταλικό ricino που θα πει τσιμπούρι. Ύστερα από τον Γεωπόνο Παλαιολόγο καλλιέργησε δοκιμαστικώς το φυτό αυτό και ο Γεωπόνος Π. Γεννάδιος στη Θεσσαλία εδώ και 60 περίπου χρόνια. Τα πειράματα που έκανε τότε έφεραν άριστα αποτελέσματα και ως προς το ποσό και ως προς το ποιόν του προϊόντος. Είχε την πεποίθηση ο αείμνηστος Γεννάδιος ότι η καλλιέργεια του φυτού αυτού και στην Θεσσαλία και σε άλλα μέρη της Ελλάδος θα απέβαινε πολύ επικερδής αρκεί να γινόταν προμήθεια εκλεκτού σπόρου. Θεωρεί ο Γεννάδιος εκλεκτό σπόρο τον Αμερικανικό, τον οποίον προμήθευε τότε η Μασσαλία σε μεγάλα ποσά. Κατά τον Γεννάδιο επίσης το φυτό αυτό στο τόπο μας είναι σχεδόν πάντοτε πολυετές και δενδρώδες και δύναται να φτάσει σε ύψος μέχρι και πέντε μέτρα. Το μόνο λυπηρό είναι ότι από τότε καλλιεργείται μόνο ως καλλωπιστικό φυτό ενώ δύναται άριστα να καλλιεργηθεί και ως προσοδοφόρο. Εξ άλλου ο Γεννάδιος αναφέρει ότι «αν και στα μεσημβρινά μέρη είναι πολυετές, στην μεγάλη καλλιέργεια καλλιεργείται ως ετήσιο, διότι απεδείχθη ότι τα κατά έτος σπειρωμένα φυτά και αφθονότερο και εκλεκτότερο καρπό φέρνουν». Επίσης διάφοροι άλλοι γεωπόνοι, που παρακολούθησαν το φυτό αυτό είτε αυτοφυές είτε καλλιεργημένο, μας βεβαιώνουν για τη μεγάλη επιτυχία του σε διάφορα μέρη της Ελλάδος.
Εξετάσεις που έγιναν στο Εργαστήριο της Γεωπονικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης απέδειξαν ότι η περιεκτικότητα σε έλαιο ανέρχετο σε 53,30% (με υγρασία 5,60% επί ξηρών δε καρπών σε 56,70%. Επίσης αναλύσεις που έγιναν στο ίδιο εργαστήριο απέδειξαν ότι το Ελληνικό έλαιο του φυτού αυτού είναι κατάλληλο για την αεροπορία. Η κατά στρέμμα καλλιέργεια απέδωσε στην Θεσσαλονίκη 223 κιλά. Στο Σταθμό Σερρών η κατά στρέμμα απόδοση έφτασε τα 350 κιλά.

Από πότε χρησιμοποιείται σαν καθαρτικό
Κατά το έτος 1675 ο Rheede είπε ότι το λάδι, το όποιον βγάζουν από τον σπόρο του Κρότωνος έχει καθαρκτικές ιδιότητες. Ο δε Άγγλος ιατρός, Κάνβαν από τo 1767 το διέδωσε στην Ευρώπη ως καθαρτικό.

Τα υποπροϊόντα του Κίκι και οι χρήσεις τους
Οι σπόροι του φυτού αυτού δίδουν το λάδι, περί του οποίου μιλήσαμε ήδη και το οποίο κατ’ αρχάς το χρησιμοποιούν από την μια μεριά στην θεραπευτική και από την άλλη μεριά για να προφυλάσσουν τους ανθρώπους, που αλείφονται με αυτό, από τα ζωύφια και από τα ελώδη μιάσματα. Αλλά από τότε έως σήμερα το ρετσινόλαδο αυτό χρησιμοποιείται διαφοροτρόπως στην βιομηχανία και για άλλες ανάγκες.

Αναφέρουμε:
α) Είναι πολυτιμότατο για την επίχριση μεν εν γένει μηχανών ιδίως όμως για λεπτές μηχανές και ιδιαιτέρως για τα αεροπλάνα διότι έχει το εξαιρετικό πλεονέκτημα το λάδι αυτό να μην πήζει σε χαμηλές θερμοκρασίες. Για τον λόγο αυτό όλα τα Κράτη προσπαθούν να μην βρεθούν σε κρίσιμες στιγμές ανεφοδίαστα από το πολύτιμο αυτό υλικό. Χωρίς αυτό η αεροπορία όχι μόνον χάνει μέγα μέρος της χρησιμότητας της αλλά και κινδυνεύει να αχρηστευθεί εντελώς διά τους άφρονες εκείνους Λαούς που μπορούν να το καλλιεργήσουν και να βιομηχανοποιήσουν τους σπόρους του και εν τούτοις δεν δίδουν την πρέπουσα σε αυτό σημασία.

β) Είναι χρησιμότατο στην υφαντική. Δίνει στα υφάσματα στιλπνότητα, λειότητα και ωραία χρώματα.

γ) Είναι καταλληλότατο για να κατασκευάζεται σαπούνι εκλεκτό διαφανές, λεπτό.

δ) Επίσης όταν επιχρισθεί με αυτό κάθε είδος ξυλείας αποχτά αυτή μεγάλη ανθεκτικότητα, διότι απομακρύνει κάθε αιτία που φέρει βλάβη στο ξύλο είτε από την επήρεια της ατμόσφαιρας είτε από την προσβολή των εντόμων και ιδίως των τερμιτών (λευκομυρμήκων) που είναι καταστρεπτικότατοι στα ξύλινα μέρη των οικοδομών.

ε) Εξυπηρετεί και τις κυρίες. Είναι άριστο καλλυντικό του προσώπου.

στ) Τα υπολείμματα που μένουν μετά την έκθλιψη του σπόρου και την αφαίρεση του λαδιού είναι πλουσιότατα σε πρωτεΐνες, αλλά δεν είναι κατάλληλα για τροφή των ζώων. Τουναντίον είναι άριστα ως λίπασμα και ζητούνται ιδιαιτέρως από τους ανθοκόμους δεδομένου ότι γίνονται αφορμή να απομακρύνονται από τους ανθόκηπους τα έντομα. Στην Ιταλία οι καλλιεργητές των πέριξ της Βονόνιας το μεταχειρίζονται επιτυχώς στην καλλιέργεια της κάνναβης.

ζ) Λέγουν ότι στη Κίνα το λάδι του Κρότωνος χρησιμοποιείται ως είδος βρώσιμο, άλλα πάντοτε κατόπιν ειδικής κατεργασίας, στις Ινδίες εξ άλλου χρησιμοποιείται στον φωτισμό και προς επίχριση των τοίχων των οικοδομών αφού προηγούμενους ανακατευθεί με ασβέστη. Επίσης λένε ότι οι Κινέζοι τρώνε τους σπόρους ως είδος φαγώσιμο όταν είναι νωποί. Άλλα τούτο φαίνεται υπερβολικό αν μη αδύνατο, εφ’ όσο γνωρίζουμε την καθαρτική ενέργεια αυτών λόγου των δραστικών ουσιών τις οποίες περιέχουν.

η) Η κοινότερη χρήση του ελαίου αυτού είναι η φαρμακευτική. Τουτέστι το γνωστότατο αποκρουστικό άλλα και τόσο ωφέλιμο ρετσινόλαδο το οποίο καλείται στην φαρμακευτική Κικινέλαιον ή Έλαιον κίκινο, τουρκιστί δε Xιντ-Τσαγί. Οι δραστικές ουσίες του λαδιού αυτού βρίσκονται κυρίως και σε μεγάλη ποσότητα στον εξωτερικό φλοιό του σπέρματος και συνεπώς στα υπολείμματα αυτού μετά την έκθλιψη του ελαίου. Η επιστήμη τελευταίως κατόρθωσε και απεχώρησε το έλαιο αυτό το οποίον καλείται Κροτονέλαιο και το οποίο έχει τεραστία καθαρτική δύναμη. Όπως είναι φυσικό την καθαρτική δύναμη θα την βρούμε και στα ακέραια σπέρματα τα οποία αν και είναι εύγευστα είναι όμως πολύ δηλητηριώδη. Τοξικά είναι και τα φύλλα και τα άλλα μέρη του φυτού, για αυτό και τα ζώα τα αποφεύγουν.

Σε ποια εδάφη και μέρη της Ελλάδος μπορεί να καλλιεργηθεί 
Ο Κρότων καλλιεργείται κυρίους σε χώρες θερμές θεωρείται δε ως Ιθαγενές φυτό των τροπικών και υποτροπικών χωρών της ’Ασίας και Αφρικής. Επίσης απαντάται αυτοφυόμενος σε διαφόρους περιφερείας της Ελλάδος και ιδίως σε πολλά Ελληνικά νησιά στα οποία έχει πλέον εγκλιματισθεί από αρχαιοτάτων χρόνων. Δυνάμεθα να απαντήσουμε τον Κρότονα από των βορειοτέρων μέχρι των μεσημβρινωτέρων επαρχιών της Ελλάδος υπό μορφή δενδρώδους καλλωπιστικού θάμνου και να θαυμάσουμε τα ωραία και μεγάλα χαλκόχροα φύλλα του. Αντέχει και στα μέρη όπου το ψύχος φθάνει σε μερικούς βαθμούς υπό το μηδέν, αλλά ευδοκιμεί καλλιεργούμενο κυρίως στις θερμότερες περιφερείες κατά προτίμηση δε σε μέρη υπήνεμα λόγου του εύθραυστου του στελέχους, διαρκεί δε ως δενδρώδης καλλιέργεια 20-25 έτη. Στις πολύ ψυχρές βόρειες Επαρχίες η καλλιέργεια αυτού είναι μάλλον ετήσια καθώς αυτό γίνεται στην Ιταλία. Το Κίκι ευδοκιμεί σε όλα σχεδόν τα εδάφη και αντέχει στην ξηρασία, αλλά προτιμά τα δροσερά και ελώδη εδάφη όπου αναπτύσσεται και αποδίδει πολύ. Η καλλιέργεια αυτού ενδείκνυται για αυτό κατά μήκος των διωρύγων κλπ.

Μέρη στα όποια το φυτό αυτό θα έχει πλήρη επιτυχία και θα αποβεί πολύκαρπο και ικανοποιητικός παραγωγικό θεωρούνται τα εξής : Άργος, Ναύπλιο, Άστρος, Λεωνίδιο, Μονεμβασία, Βάτικα, Έλος, Γύθειο, Σπάρτη, ολόκληρη η Μεσσηνία, Τριφύλλια, Ηλεία, Πάτρα, Κορινθία, Ζάκυνθος, Κεφαλληνία, Κρήτη και όλα τα νησιά του Αιγαίου. Υπάρχει η γνώμη ότι σε όλα αυτά τα μέρη οι φυτείες θα μπορούν ίσως να διατηρηθούν επί μία εικοσαετία. Ιδιαιτέρως εφιστάται η προσοχή των καλλιεργητών του φυτού αυτού για τους ελώδεις τόπους. Εκεί πρέπει να λάβει χώρα ευρύτατη καλλιέργεια. Να πυκνωθούν οι φυτείες στα ελώδη μέρη. Θα έχουμε πλήρη ευδοκίμηση, απόδοση μεγαλύτερη και επί πλέον εξυγίανση των νοσηρών αυτών γαιών, διότι τα δένδρα αυτά φέρουν αφανισμό στα κουνούπια. Εν γένει το φυτό αυτό στα ευκρατέστερα κλίματα είναι πολυετές, φέρει καρπό συνεχώς επί πολλά έτη χωρίς να έχει και την ελαχίστη απαίτηση, ευδοκιμεί δε και σ’ αυτές τις αμμώδεις ακτές που είναι υφάλμυρες από το θαλάσσιο νερό. Λόγο των ιδιοτήτων του έχει και αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα ότι δεν το προσβάλλει κανένα από τις μυριάδες των εντόμων που είναι ως γνωστόν, εχθροί δυσπολέμητοι των άλλων δενδρωδών καλλιεργειών.

Πως καλλιεργείται το Κίκι
Η σπορά του γίνεται ακριβώς όπως και του καλαμποκιού, μόνο οι αποστάσεις κατά γραμμές είναι μεγαλύτερες. Αποστάσεις 0,80 X 0,80 μ. Σπορά κατά μήνα Φεβρουάριο και Μάρτιο κατά προτίμηση το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Φεβρουάριου αναλόγως των καιρικών συνθηκών. Σκαλίσματα ένα ή δύο όπως και για το αραποσίτι. Ενίοτε γίνεται και κορφολόγημα. Πάντως το εισόδημα από την καλλιέργεια αυτή είναι ανώτερο από τη καλλιέργεια του αραβοσίτου. Δύναται όμως να καλλιεργηθεί και ως έξης προκειμένου περί σποράς μικρών εκτάσεων. Ανοίγεται λάκκος 50 εκατοστομέτρων και απλώνεται το χώμα προς τα γύρω για να αερισθεί και το κτυπήσει ό ήλιος. Μετά από 5-6 ήμερες αναλόγως του καιρού, ρίχνεται πάλι το ίδιο χώμα μέσα στο λάκκο και φυτεύονται εντός αυτού 5- 6 σπόροι, σε βάθος 6-7 εκατοστών. Εάν το χώμα δεν έχει υγρασία καταβρέχεται λίγο μέχρις να γίνει η φύτρωση, η οποία λαμβάνει χώρα μέσα σε είκοσι μέρες περίπου. Καλό είναι να ρίχνεται και λίγη κοπριά στην επιφάνεια του λάκκου μετά την φύτευση προς διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας και διατήρηση της υγρασίας του εδάφους. Η απόσταση του ενός λάκκου από τον άλλον θα είναι 2-3 μέτρα. Η συγκομιδή του απόρου Ο σπόρος ευθύς όταν ωριμάσει ξεφεύγει από το περικάρπιο και εκσφενδονίζεται πολλές φορές σε μεγάλη απόσταση από τα φυτά. Γι’ αυτό το λόγο, πρέπει να μαζεύομαι τον καρπό πριν ξεραθεί το περικάρπιο αυτού, ν’ απλώνουμε δε τα τσαμπιά ή κάψες που περιέχουν τους σπόρους στον ήλιο και μάλιστα πάνω σε αλώνια και έτσι όλοι οι σπόροι βγαίνουν μόνοι τους από το περικάρπιο. Αλλά αυτό το ξεσφενδόνισμα το αυτόματο έχει και τα καλά του. Διότι οι σπόροι πέφτοντας στο έδαφος φυτρώνουν μόνοι τους και χρησιμεύουν αργότερα για την αντικατάσταση των εξαντλημένων φυτών.

Οι ποικιλίες
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες καλλιεργούμενες στην Ινδία κυρίως, αλλά και αλλού όπως στην Ιταλία. Τα ως ελαιοφόρα καλλιεργούμενα είδη είναι τέσσερα :
α) Ο κοινός ή μέγας ή Τυνησιακός κρότων, β) Ο πράσινος κρότων, γ.) Ο άνευ ακανθών κρότων και δ) Ο αιματώδης κρότων.
Κατά τον κ. Παπαναοΰμ το παρ’ αυτού καλλιεργηθέν φυτό ανήκει στην τελευταία ποικιλία «Raicinus Sanguineus». Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι σπόροι του φυτού αυτού είναι γνωστοί υπό το όνομα Κύαμοι του Κάστορος (Castor Beans) και το λάδι τους υπό το όνομα Λάδι του Κάστορος (καστορέλαιο).

Πως ονομάζεται σε διάφορα μέρη της Ελλάδος
Το κοινό όνομα σε εμάς είναι: Ρετσινολαδιά. Στην Κύπρο και σε άλλα νησιά, το ονομάζουν Κρουτουνιά ή Κουρτουνιό, ο δε καρπός του Κ ρουτούνι ή Κουρτούνι. Στην Κεφαλονιά όπου συναντάτε αυτοφυόμενο, όπως και σε άλλα μέρη της Ελλάδος, αποκαλείται Xαμοκουκιά και στην Ηλεία Κωλοκίκι. Συμπέρασμα Το Κίκι είναι ένα φυτό πού πρέπει να προσέξουν ιδιαιτέρως οι Έλληνες καλλιεργητές.

Οι λόγοι που συντρέχουν για αυτό είναι πολλαπλοί:
α) Έχουμε εδαφολογικούς και κλιματολογικούς όρους που συντρέχουν στην ευδοκίμηση του φυτού. Η Ελληνική Γη τρέφει και συντηρεί αυτοβούλως, ας πούμε έτσι, τους αυτοφυόμενους αυτούς θάμνους. Αυτό είναι ο πρώτος παράγοντας της επιτυχίας. Όταν ένα φυτό το φέρνει η γη μόνη της στην επιφάνεια και το μεγαλώνει και το κάνει παραγωγικό χωρίς την επέμβαση του ανθρώπου, τότε το φυτό αυτό είναι ένα Θείον, ένα φυσικό δώρο το οποίο το ανθρώπινο χέρι και το ανθρώπινο μυαλό και η ανθρώπινη μέριμνα το καθιστούν ένα πολύτιμο οικονομικό παράγοντα για κάθε νοήμονα και σώφρονα καλλιεργητή.

β) Έχουμε βιομηχανία η οποία είναι ικανή να απορροφήσει ολόκληρη την παραγωγή.

γ) Η βιομηχανοποίησης του φυτού τούτου μας δίδει προϊόντα πολύτιμα. Είδη σχεδόν πρώτης ανάγκης, περιζήτητα και επομένως δεν θα παρουσιαστή ποτέ ο κίνδυνος του δισταγμού της Βιομηχανίας μας για μία ευρύτερη παραγωγή.

δ) Εκ του είδους των πολλαπλών προϊόντων, για τα οποία μιλήσαμε, είναι εξασφαλισμένη η εξαγωγή σε τρόπο ώστε αν ποτέ κορεστεί η βιομηχανία μας και το εμπόριο μας, είναι ανοικτές οι ξένες αγορές και έχουμε εξασφαλίσει την εμπορική αξία του προϊόντος τούτου. Ας επιστρατεύσουμε λοιπόν όλες τις δυνάμεις του τόπου για να συστηματοποιηθεί και στην Ελληνική ύπαιθρο, η καλλιέργεια ενός πολυτίμου φυτού. 

Πηγή: Μια νέα προσοδοφόρος καλλιέργεια: Κίκι το κοινόν ή Κρότων ο κοινός-Υπουργείο Γεωργίας -Εν Αθήναις 1937

Αντράκλα σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Αντράκλα σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Το λαχανικό με τα περισσότερα ω3! 

Η αντράκλα ή γλυστηρίδα ή χλουμίτσα, είναι κοινότατο λαχανικό μονοετές, που ανήκει στην οικογένεια των πορτουλακοδών. Τα φύλλα και οι βλαστοί της είναι χονδροί και τρυφεροί, με γεύση χαρακτηριστική υπόξυνη. Τα άνθη είναι μικρά κίτρινα, οι δε σπόροι λεπτοί και μαύροι σαν μπαρούτι. 

Η αντράκλα χρησιμοποιείται νωπή ή βρασμένη, ως είδος σαλατικό, συνήθως δε και στη μαγειρική.Τρώγεται ωμή σαλάτα με λαδόξιδο και κρεμμύδια ή προσθέτετε στη ντοματοσαλάτα. Γενικά μπορεί να αντικαταστήσει τα μαρούλια σαν πράσινο λαχανικό. Μαγειρεύεται και γίνεται βρασμένη  γιαχνί κατσαρόλας.

Η καλλιέργειά της είναι απλούστατη. Ευδοκιμεί σε μέρη δροσερά, σύσκια και καλοκοπρισμένα.
Η σπορά γίνεται αργά, κατά τον Απρίλιο-Μάιο, αφού ο καιρός ζεστάνει καλά. Οι σπόροι ρίχνονται στα πεταχτά ανακατεμένοι με λίγο χώμα η με λεπτή άμμο και σκεπάζονται μόλις 1-2 χιλ. με καλά κοσκινισμένο φυτόχωμα. Κατόπιν, πατιούνται ελαφρά και ραντίζονται συχνά, καθ' εκάστη, μέχρις ότου βλαστήσουν. Όταν προχωρήσει η ανάπτυξη των νεαρών φυτών, πρέπει να αραιώνονται, αν είναι πολύ πυκνά και να σκαλίζονται 1-2 φορές τουλάχιστο στην αρχή, πριν σκεπασθεί το μέρος. Οι υπόλοιπες περιποιήσεις συνίστανται στα αναγκαία ποτίσματα, τα οποία πρέπει να είναι τακτικά και άφθονα, για να μη σκληρύνονται τα φύλλα από την ξηρασία.
Η συγκομιδή αρχίζει μετά 1-1.2 μήνα από τη σπορά. Κατά αυτή, είτε διαλέγονται και κόπτονται οι μεγαλύτεροι βλαστοί, καθ’ όσον αναπτύσσονται για να γίνουν άλλοι ή ξεριζώνονται ολόκληρα τα φυτά. Οι σπόροι, για να είναι καλοί, πρέπει να μαζεύονται από τις ζωηρότερες και πλατύφυλλες μάνες και από τούς πρώτους καρπούς που γίνονται και ωριμάζουν.

Ποικιλίες 
-Αντράκλα πράσινη, με φύλλα πιο μεγαλύτερα και χονδρότερα παρά ή αυτοφυής γρια.
-Αντράκλα ωχρή, με φύλλα ωχρόλευκα.
-Αντράκλα ωχρή πλατιά, με φύλλα φαρδιά κιτρινωπά, ή οποία θεωρείται και ως καλλίτερη για καλλιέργεια.

Ασθένειες 
Οι συνηθέστερες αρρώστιες στις αντράκλες είναι η λευκή σκωρίαση (cystopus canditus). Σχηματίζει στα φύλλα μικρές φουσκάλες άσπρες από τις όποιες βγαίνει μια σταχτιά σκόνη. Ευνοείται με καιρόν υγρό και θερμό. Καταπολεμείται με ραντίσματα βορδιγαλλείου πολτού (1 οκ. θεϊκού χαλκού και 1 οκ. ασβέστη σε 100 οκάδ. νερό). Ως τόσο όμως δεν πρέπει να γίνεται χρήσης τού μέσου αυτού, επειδή τα φύλλα και οι βλαστοί καταναλίσκονται χλωρά. Το καλλίτερο είναι να ξεριζώνονται τα άρρωστη μένα φυτά και να καίονται.

Φαρμακευτικές ιδιότητες
Η αντράκλα έχει ιδιότητες στυπτικές και ψυκτικές.
Όταν γίνει κατάπλασμα μαζί με κριθάλευρο, βοηθά τους πονοκεφάλους, τις φλεγμονές των ματιών και των υπολοίπων μελών, την καούρα του στομαχιού, το ερυσίπελας και τον πόνο της ουροδόχου κύστης.
Όταν τρώγεται: καταπραΰνει την αιμωδία των ούλων την καούρα και την καταρροή του στομαχιού και των εντέρων, θεραπεύει και το τσούξιμο των νεφρών και της ουροδόχου καταστέλλει τις ερωτικές ορμές
Παρόμοιες επιδράσεις έχει και ο χυμός της, όταν πίνεται. Κάνει καλό και στους πυρετούς, στις στρογγυλές λεβίθες, την αιμόπτυση, τη δυσεντερία, τις αιμορροΐδες και τα δαγκώματα του σαπίτη. 
Προστίθεται με ωφέλεια και στα οφθαλμικά φάρμακα, ενώ γίνεται κλύσμα των εντέρων που έχουν καταρροή και της μήτρας που τσούζει.
Γίνονται επίσης με αυτόν μαζί με ροδόμυρο πλύσεις, για τους πονοκεφάλους που οφείλονται σε φλόγωση, ενώ είναι και καθαριστικό των εξανθημάτων του κεφαλιού μαζί με κρασί.
Μαζί με κριθάλευρο μπαίνει ως κατάπλασμα πάνω στα τραύματα που παθαίνουν γάγγραινα.

Πηγές: 
Ο πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Λάμπρου Οικονομίδου-Αθήναι 1940 Διοσκουρίδης
Περί ύλης Ιατρικής Β’