Ανθεκτικότητα φυτών σε αλατούχα εδάφη
Εάν ο
ισχυρισμός αυτός είναι ορθός θα πρέπει και η άποψη αυτή να λαμβάνεται υπ.’ όψιν
όταν πρώην αλατούχα ή αλκαλικά εδάφη, μετά την ανάκτηση τους, υποβάλλονται σε
καλλιέργεια για πρώτη φορά και να προτιμώνται ντόπιες ποικιλίες φυτών (π.χ.
τριφυλλιού ή βάμβακος).
Το εργαστήριο
αλατούχων περιοχών της περιοχής River-side προσπάθησε να συντάξει, βάση των
μέχρι τότε δεδομένων της παρατηρήσεως και του πειράματος, πίνακα σχετικής ανθεκτικότητας
στα άλατα των κυριοτέρων καλλιεργουμένων φυτών, ο οποίος να είναι δυνατόν να βρει
πρακτική χρησιμοποίηση. Τον πίνακα αυτόν θεωρεί ως υποκείμενο για περαιτέρω τροποποίηση.
Παραθέτουμε τον πίνακα αυτό παραλείποντας τα φυτά εκείνα τα οποία δεν
συναντώνται ως καλλιεργούμενα από εμάς και με την παρατήρηση ότι η σχετική ανθεκτικότητα
των φυτών, όπως παρίσταται στον πίνακα, είναι δυνατόν να εμφανίζεται διαφορετικός
υπό τις Ελληνικές συνθήκες.
Η προσανατολική αξία όμως του πίνακα είναι αναμφισβήτητος
υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Πίνακας
σχετικής ανθεκτικότητας καλλιεργουμένων φυτών αλατούχα εδάφη
Α'
Οπωροφόρα
Ανθεκτικά
|
Μέσης
ανθεκτικότητας
|
Ευπαθή
|
Συκιά
|
Αχλαδιά
|
|
Αμπέλι
|
Αμυγδαλιά
|
|
Ελιά
|
Βερικοκιά
|
|
Ροδακινιά
|
||
Δαμασκηνιά
|
||
Μηλιά
|
||
Πορτοκαλιά
|
||
Λεμονιά
|
Β'
Φυτά μεγάλης καλλιέργειας - Κηπευτικά
Ανθεκτικά
|
Μέσης
ανθεκτικότητας
|
Ευπαθή
|
Ζαχαρότευτλα
|
Μηδική
|
Βίκος
|
Παντζάρια-Τεύτλα
|
Λινάρι
|
Πίσα
|
Βαμβάκι
|
Τομάτα
|
Σέλινο
|
Σπαράγγια
|
Λάχανα
|
|
Σόργο
|
Αγκινάρες
|
|
Κριθάρι
|
Μελιτζάνες
|
|
Σίκαλη
|
Πατάτες
|
|
Βρώμη
|
Φασόλια
|
|
Ρύζι
|
||
Πεπόνια
|
||
Μαρούλια
|
||
Καρότα
|
||
Σπανάκι
|
||
Κολοκύθια
|
||
Κρεμμύδια
|
||
Πιπεριές
|
||
Σιτάρι
|
Γ’
Κτηνοτροφικά φυτά
Ανθεκτικά
|
Μέσης
ανθεκτικότητας
|
Ευπαθή
|
Είδη αγριοσίκαλης
|
Λευκό τριφύλλι
|
Alopecurus
Sp.
|
Αγριάδα (Cynodon
Dactylon)
|
Λόλιουμ-Lolium
perenne
|
Κόκκινο τριφύλλι
|
Σίκαλη
|
||
Σιτάρι
|
||
Βρώμη
|
Σημείωση:
Η ανθεκτικότητα
των φυτών εντός της ίδιας στήλης βαίνει ελαττωμένη από τα πάνω προς τα κάτω.
Τελειώνοντας
την συζήτηση περί της επιδράσεως των αλάτων επί των διαφόρων φυτών είναι σκόπιμο
να αναφέρουμε ότι μία υπερβολική συμπύκνωσης αλάτων στο έδαφος επιδρά δυσμενώς και
επί των διαφόρων μικροοργανισμών. Αν και οι σχετικές έρευνες δεν έχουν καταλήξει
στην διατύπωση οριστικών συμπερασμάτων, υπάρχουν πειραματικά δεδομένα, τα οποία
παρέχουν ενδείξεις ότι στα πολύ αλατούχα εδάφη η αμμωνιοποίηση και ιδιαιτέρως η
νιτροποίηση περιορίζονται κατά πολύ καθώς και ή δέσμευση ελεύθερου ατμοσφαιρικού
αζώτου υπό μη συμβιωτικών οργανισμών.
Πηγή:
Η πρακτική εδαφολογία-Ν. Α. Πολυζόπουλου-Αθήνα 1956
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου