Η EFSA καταργεί άλλο ένα φυτοπροστατευτικό προϊόν

Και τέταρτο φυτοπροστατευτικό προιόν καταργείται από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια Τροφίμων ως επικίνδυνο για τις μέλισσες.

Πρόκειται για το  fipronil, το οποίο σύμφωνα με την EFSΑ .ενέχει έναν "υψηλό άμεσο κίνδυνο" για τις μέλισσες όταν χρησιμοποιείται  στις  καλλιέργειες καλαμποκιού.

Στα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύτηκαν στην έκθεση της EFSA ύστερα από αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μπορεί να δει κανείς τους δυνητικούς περιορισμούς της χρήσης του fipronil. Αυτό είναι κατά σειρά το τέταρτο φυτοφάρμακο που χρησιμοποιείται στην προστασία καλλιεργειών και είναι ύποπτο ως επιζήμιο για τις μέλισσες.
Τον προηγούμενο μήνα η ΕΕ ανακοίνωσε την απαγόρευση τριών νεονικοτινοειδών φυτοφαρμάκων - imidacloprid, thiamethoxam και clothianidin – από την 1^η Δεκεμβρίου φέτος.
Δήλωση της EFSA (Τρίτη 28 Μαΐου):
 "Ζητήθηκε από την EFSA να αξιολογήσει τους κινδύνους που κρύβει η χρήση του fipronil, εστιάζοντας ιδιαίτερα την προσοχή της στις άμεσες και χρόνιες επιδράσεις στην επιβίωση και ανάπτυξη των αποικιών καθώς και τα αποτελέσματα των θανατηφόρων δόσεων στην συμπεριφορά και θνησιμότητα των μελισσών."
"Το φυτοφάρμακο fipronil ενέχει ένα υψηλό άμεσο κίνδυνο για τις μέλισσες όταν χρησιμοποιείται για την προστασία των καλλιεργειών καλαμποκιού".
Το Fipronil, ένα μη νεονικοτινοειδές φυτοφάρμακο το οποίο κατασκευάζεται από την Γερμανική εταιρεία BASF, και υπάρχει στην αγορά από το 1993. Οι αγρότες χρησιμοποιούν αυτό το χημικό σε περισσότερες από 70 χώρες και για πάνω από 100 διαφορετικές καλλιέργειες για τον έλεγχο των παρασίτων. Όμως το fipronil δεν είναι τόσο διαδεδομένο στην Ευρώπη – χρησιμοποιείται σε μόλις 5 χώρες.
Οι επιστήμονες της EFSA οι οποίοι εξέτασαν το fipronil εντόπισαν έναν "υψηλό άμεσο κίνδυνο" από την μεταφορά της σκόνης του φυτοφαρμάκου από τις καλλιέργειες καλαμποκιού που ραντίζονται με το χημικό.
Ωστόσο, δεν είχαν επαρκή στοιχεία για να καθορίσουν τον κίνδυνο όταν χρησιμοποιείται στα ηλιοτρόπια, και άλλες καλλιέργειες, με την έκθεση σε γύρη και νέκταρ ή τη σκόνη που προέρχεται από την γεώτρηση των σπόρων.
Απαντώντας στην έκθεση, η εταιρεία BASF με τη σειρά της , υποστηρίζει πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση θνησιμότητας μελισσών που να συνδέεται αποδεδειγμένα με την χρήση του fipronil.
"Με την απαγόρευση της χρήσης προϊόντων που έχουν ως βάση το fipronil, οι Ευρωπαϊκές αρχές δεν θα πετύχουν το στόχο τους για την διατήρηση της υγείας των μελισσών. Αντιθέτως, θα προσθέσουν απλώς άλλη μια απαγόρευση και έναν ακόμη περιορισμό στους παραγωγούς αλλά και στην συνολικότερη παραγωγή τροφίμων στην Ευρώπη," δήλωσε ο  Jürgen Oldeweme, αντιπρόεδρος του τμήματος φυτοπροστασίας της BASF αρμόδιο για την παγκόσμια ασφάλεια των προϊόντων και των ρυθμιστικών υποθέσεων.
Πρόσθεσε επίσης, πως το πρόβλημα της παρακμάζουσας υγείας των μελισσών θα πρέπει να ιδωθεί υπό μια πιο "ολιστική προσέγγιση" και "όχι με τον αποκλεισμό συγκεκριμένων τεχνολογιών που έχουν ένα σταθερό αρχείο από ασφαλείς χρήσεις, όπως είναι και το fipronil".
Ωστόσο, οι οικολόγοι πιέζουν την ΕΕ να απαγορεύσει το fipronil και ζητούν άμεση δράση για να αντιστραφεί η συνεχόμενη μείωση των πληθυσμών των μελισσών.
Ο Paul de Zyla από την ομάδα «Φίλοι Της Γης» δήλωσε: «Για άλλη μια φορά, ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο χημικό που μέχρι πριν εθεωρείτο ασφαλές βρέθηκε να κρύβει κινδύνους για την υγεία των μελισσών».
"Αυτό αποτελεί μια ακόμη απόδειξη πως ο έλεγχος που πραγματοποιείται δεν είναι αρκετά αυστηρός. Πόσα ακόμη προϊόντα που χρησιμοποιούμε στους κήπους και στις καλλιέργειες μας θα αποκαλυφθεί ότι θέτουν σε κίνδυνο τις μέλισσες; Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο δράσης για την προστασία των μελισσών τώρα ώστε να αντιμετωπιστούν όλοι οι κίνδυνοι κατά τους."

Agronews.gr

Γενοκτονία των Ποντίων-Μην ξεχνάμε τα αδέρφια μας στον Πόντο.

Η Γενοκτονία των Ποντίων

 

Το σιωπηλό ολοκαύτωμα του ποντιακού ελληνισμού

Τον Φεβρουάριο του 1994, το ελληνικό κοινοβούλιο ανακήρυξε τη 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο», ημέρα μάλιστα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα το 1919.

Το χρονικό της μεθοδευμένης εξόντωσης του ποντιακού ελληνισμού αναγνωρίζεται επισήμως ως γενοκτονία τόσο από την Ελλάδα όσο και την Αυστραλία, αλλά και από πλήθος έγκριτων οργανισμών, όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS - 2007).

Η επίσημη τουρκική θέση είναι πως δεν υπήρξε γενοκτονία, εγγράφοντας τις απώλειες του ελληνικού πληθυσμού στις συνήθεις φρικαλεότητες του πολέμου, από εχθροπραξίες και αρρώστιες μέχρι στερήσεις, κακουχίες και λιμούς, παρά το γεγονός ότι ελληνικά στρατεύματα δεν εμφανίστηκαν ποτέ στην περιοχή του Πόντου!

Κι όμως, σύμφωνα με τον διεθνή ορισμό για το πότε συνιστά μια ειδεχθής πράξη γενοκτονία, το προμελετημένο έγκλημα που εκτέλεσαν με συστηματικότητα οι Νεότουρκοι έχει όλα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας: από στρατόπεδα θανάτου στην έρημο, τάγματα εργασίας και βασανισμούς μέχρι εκτεταμένους ξεριζωμούς, λεηλασίες, πυρπολήσεις και επιβολή συνθηκών που η ζωή δεν είναι πλέον δυνατή.



Και βέβαια η γενοκτονία των Ποντίων πραγματοποιήθηκε στην ίδια ιστορική περίοδο με τις γενοκτονίες σε βάρος και των άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως των Αρμενίων και των Ασσυρίων, ως επακόλουθο της ρητής απόφασης των Νεότουρκων για επίλυση του εθνικού προβλήματος «καθαρότητας» των οθωμανικών εδαφών, μέσω του φυσικού αφανισμού των ντόπιων εθνοτήτων, την υποχρεωτική εκδίωξη όσων επιβιώσουν και τον βίαιο εξισλαμισμό όσων παραμείνουν.

Η μελανή στιγμή της ιστορίας του ελληνισμού είχε μόλις αρχίσει να γράφεται: οι Έλληνες του Πόντου μετρούσαν στη μεγαλύτερή τους ακμή -τις παραμονές του Α' Παγκοσμίου- 700.000 ψυχές· μέχρι το τέλος του 1923, είχαν αφανιστεί περισσότεροι από 350.000 άνθρωποι, σε μια ανθρωποσφαγή τρομακτικής βιαιότητας...

Ιστορικό πλαίσιο - το χρονικό της φρίκης



Οι Έλληνες του Πόντου, αποκομμένοι από την κύρια ελληνική επικράτεια και τα μικρασιατικά παράλια, ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο τμήμα της περιοχής, αφήνοντας το δικό τους στίγμα στην οικονομική και πολιτιστική ζωή του τόπου. Γιατί όσο κι αν ο ποντιακός ελληνισμός βρέθηκε ξαφνικά στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας -μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και την πτώση της Τραπεζούντας (1461)-, διατήρησε ωστόσο αναλλοίωτο το εθνικό του φρόνημα, τη γλώσσα και τη θρησκεία, αποτελώντας διαχρονικό «αγκάθι» για τον οθωμανό σουλτάνο.

Περιτριγυρισμένοι από άλλες εθνοτικές ομάδες και αποτελώντας μειονότητα στην περιοχή (υπολογίζονται στο 40% του ντόπιου πληθυσμού), οι Έλληνες του Ευξείνου άκμαζαν και προόδευαν, γεγονός που αντικατοπτριζόταν τόσο στα δημογραφικά στατιστικά όσο και στην πνευματική ζωή. Το 1886, ο ποντιακός ελληνισμός έφτανε στους 265.000 ανθρώπους, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα μετρούσε 700-750 χιλιάδες, σύμφωνα με τα μητρώα των τουρκικών Αρχών αλλά και τις εκτιμήσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ταυτοχρόνως, από τα 100 ελληνικά σχολεία του Ευξείνου το 1860, ο αριθμός εκτοξεύεται στα 1.400 το 1919, περιλαμβανομένου και του περίφημου Φροντιστηρίου της Τραπεζούντας. Συνολικός αριθμός μαθητών, 86.000 παιδιά.



Τα μεγάλα αστικά κέντρα του Πόντου γνωρίζουν ιδιαίτερη άνθηση στις τέχνες και τα γράμματα, εφάμιλλη των πνευματικών κέντρων της Ευρώπης, την ίδια στιγμή που η δημογραφική άνοδος του πληθυσμού και η οικονομική ευρωστία θα επιτρέψουν στους Έλληνες του Πόντου να επεκταθούν και στις περιοχές του Καυκάσου και της Κριμαίας.

Η προετοιμασία της θηριωδίας



Από το 1908 αρχίζει να αναδύεται με ιδιαίτερη δυναμική το κίνημα των Νεότουρκων, μιας μερίδας εθνικιστών που επιζητούσαν -ανάμεσα σε άλλα- τη φυλετική καθαρότητα των οθωμανικών εδαφών. Συνειδητοποιώντας ότι οι τόσοι αιώνες εκτουρκισμού του ντόπιου πληθυσμού δεν είχαν αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, αποφασίζουν να εξοντώσουν το ελληνικό και χριστιανικό στοιχείο (σε συνέδριο μάλιστα του νεοτουρκικού φορέα στη Θεσσαλονίκη). Η Ιστορία λέει λοιπόν ότι η τελική λύση πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου και ολοκληρώθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ (1919-1923).

Ήδη βέβαια από το 1908 παρατηρούνται οι πρώτες εκτοπίσεις του ελληνικού πληθυσμού στην ευρύτερη περιοχή της Μικράς Ασίας, καθώς και μαζικές εκτελέσεις των Ελλήνων του Πόντου. Το 1911 ωστόσο μπαίνει μπροστά το μεθοδευμένο και διεξοδικό πλάνο εξόντωσης, που θα εκτελεστεί στα χρόνια που ακολουθούσαν: υποχρεωτική επιστράτευση όλων των αντρών από 15-45 ετών και καταναγκαστική δουλεία σε Τάγματα Εργασίας (τα διαβόητα «Αμελέ Ταμπουρού»), κάτω από εξοντωτικές συνθήκες που αφάνιζαν μαζικά τον πληθυσμό από τις στερήσεις, την πείνα και τις ασθένειες.



Ταυτόχρονα, άτακτες ορδές Τούρκων αρχίζουν να επιτίθενται στα διάσπαρτα ελληνικά χωριά σκοτώνοντας, λεηλατώντας, κακοποιώντας τις γυναίκες και τελικά παραδίδοντάς τα στις φλόγες. Και βέβαια όσοι απέμειναν ζωντανοί μετά τις επιδρομές εκτοπίζονταν, με τις εξοντωτικές πορείες να στερούν τη ζωή στον άμαχο και ταλαιπωρημένο πληθυσμό.

Το χρονικό της γενοκτονίας



Το 1915 είναι το ορόσημο για τους Έλληνες του Πόντου: εφαρμόζεται εκτεταμένα το πλάνο εξόντωσης των Ποντίων, με τα ευρωπαϊκά κράτη απασχολημένα στις εχθροπραξίες του Α' Παγκοσμίου. Ταυτόχρονα σχεδόν, αρχίζει να συντελείται και η Γενοκτονία των Αρμενίων, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για το ειδεχθές νεοτουρκικό πλάνο.

Την ώρα που συνεχίζονται οι εθνοκαθάρσεις, το 1916 χτυπιέται η Σαμψούντα, με τον ελληνικό πληθυσμό να υποφέρει φρικιαστικά δεινά. Μόνο η Τραπεζούντα γλιτώνει την καταστροφή γιατί είναι πλέον κάτω από ρωσικό ζυγό. Όταν μάλιστα ο ρωσικός στρατός εγκατέλειψε την πόλη το 1918, ο μισός τουλάχιστον ελληνικός πληθυσμός ακολούθησε τα στρατεύματα στην οπισθοχώρησή τους, εξαιτίας της τουρκικής απειλής που καραδοκούσε.

Με το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, ο ποντιακός ελληνισμός θεώρησε πως τα δεινά του είχαν πάρει τέλος, αφού θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην ελληνική επικράτεια. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε ωστόσο, καθώς δεν ήταν σε θέση να προστατεύσει τις απομακρυσμένες ποντιακές περιοχές από την τουρκική εισβολή, και οι Πόντιοι προχωρούν στο περίφημο Ποντοαρμενικό Κράτος, με την ήττα ωστόσο του αρμενικού στρατού στο Ερζερούμ από τον Μουσταφά Κεμάλ να αφήνει τον ποντιακό ελληνισμό στο έλεος των Νεότουρκων.



Το 1919 αρχίζει η δεύτερη φάση της γενοκτονίας, με νέους -ακόμα πιο σφοδρούς- διωγμούς από το κεμαλικό καθεστώς, πολύ πιο βίαιους και απάνθρωπους από τους προηγούμενους. Στις 19 Μαΐου 1919 έρχεται η καθοριστική στιγμή για την τύχη του ποντιακού ελληνισμού, με την απόβαση του Κεμάλ στη Σαμψούντα και κατόπιν την εισβολή στην Τραπεζούντα: οι μαζικές εκτελέσεις, ο ξεριζωμός και το κλίμα τρομοκρατίας αναγκάζουν τον πληθυσμό να εγκαταλείψει τις εστίες του. Όσοι επιβιώνουν, καταφεύγουν στα βουνά, με τις κακουχίες και τις στερήσεις σε βασικά αγαθά να μετατρέπουν την έξοδο σε πορεία θανάτου. Όσοι γλιτώνουν και από αυτή τη δοκιμασία, διαπιστώνουν ότι έχουν οδηγηθεί σε ενέδρα, με τις αγχόνες να είναι ήδη στημένες και να τους περιμένουν.



Παρόλα αυτά, η ποντιακή περηφάνια δεν έσκυψε το κεφάλι: οργανώνεται σε αντάρτικο στα βουνά, με τα μέλη της ποντιακής αντίστασης να φτάνουν στις 12.000 περίπου το 1921, σύμφωνα με τον έγκριτο ιστορικό Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο. Οι άτακτοι αυτοί μαχητές, σφυρηλατημένοι στις κακουχίες και την ανέχεια, θα επιφέρουν μια σειρά από δυνατά χτυπήματα στον οργανωμένο κεμαλικό στρατό και θα καταφέρουν να περισώσουν αμάχους από τα λυσσασμένα δόντια του διώκτη.



Παρά την αντίσταση των πατριωτών Ποντίων, μέχρι το καλοκαίρι του 1922 ο Κεμάλ, έχοντας εκκαθαρίσει τα δευτερεύοντα μέτωπα στη Μικρά Ασία (Μικρασιατική Καταστροφή), προχωρά σχεδόν ανενόχλητος στη σταδιακή εξόντωση του ποντιακού ελληνισμού. Πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά λεηλατήθηκαν και κάηκαν, οι κάτοικοι σφαγιάστηκαν, ατιμάστηκαν και εξορίστηκαν, με όσους γλίτωσαν από το τουρκικό μένος να καταφεύγουν στα απομακρυσμένα βουνά για να σωθούν.



Το τέλος του ποντιακού ελληνισμού είχε έρθει. Το ζοφερό πλάνο των τούρκων εθνικιστών πέτυχε τον αποτρόπαιο σκοπό του: με τη γενοκτονία του πληθυσμού, τους εκτοπισμούς, τις λεηλασίες και τις πυρπολήσεις, κατάφεραν την πολυπόθητη αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών. Η βίαιη εξαφάνιση των Ελλήνων από τα προγονικά εδάφη πληρώθηκε με 353.000 ψυχές την περίοδο 1916-1923.

Ο Κεμάλ Ατατούρκ, στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση της 13ης Αυγούστου 1923, πληροφορεί περιχαρής την ομήγυρη: «Επιτέλους, ξεριζώσαμε τους Έλληνες από τον Πόντο» (αναφέρεται από τον συνταγματάρχη Μουζέν, που παρακολούθησε τις εργασίες της εθνοσυνέλευσης, σε επιστολή του προς το γαλλικό Γενικό Επιτελείο Στρατού)...

Ξεριζωμός



Η τελευταία πράξη του ποντιακού δράματος διαδραματίζεται τον Οκτώβριο του 1922: ο Ατατούρκ συμφωνεί να μεταφερθούν οι Έλληνες του Πόντου με τουρκικά καράβια στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί με ελληνικά πλοία στην ελληνική επικράτεια.

Οι Πόντιοι θα αναγκαστούν λοιπόν να αναζητήσουν νέες πατρίδες, με το κύριο σώμα του ελληνισμού του Ευξείνου να καταφεύγει στη μητέρα Ελλάδα, αλλά και μια μερίδα να εγκαθίσταται στις νότιες περιοχές της Ρωσίας.



Το προσφυγικό ποντιακό ρεύμα προς την Ελλάδα θα ξεκινήσει τον Νοέμβριο του 1922 και θα συνεχιστεί σε όλη τη διάρκεια του 1923, ενώ το 1924 ο χριστιανικός πληθυσμός του Πόντου θα περιληφθεί στην ελληνοτουρκική σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των Ποντίων που αποβιβάστηκαν στην Ελλάδα δεν είναι ακριβείς, καθώς περισσότεροι από 1.200.000 μικρασιάτες πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην ελληνική επικράτεια κατά τη δεκαετία του '20.

Οι ποντιακές κοινότητες υπολογίζουν τον αριθμό των ξεριζωμένων σε 400.000 περίπου ψυχές, με το προσφυγικό ποντιακό κύμα να βρίσκει νέο σπίτι στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αλλά και στους νομούς Δράμας, Κιλκίς, Καβάλας, Ξάνθης, Κοζάνης, Πρέβεζας κ.ά., μπολιάζοντας τον τοπικό πληθυσμό με τον πολιτισμό και το πνεύμα που έφεραν στις αποσκευές τους.

Ο ποντιακός θρήνος



Οι Πόντιοι θρήνησαν γοερά την ελληνική στρατιωτική ήττα στη Μικρά Ασία αλλά και το τέλος του ποντιακού ελληνισμού. Ο παρακάτω θρήνος γράφτηκε και τραγουδήθηκε από τους Ποντίους της Πάφρας του Δυτικού Πόντου (αναφέρεται από τον ιστορικό Βλάση Αγτζίδη):



Κοίταξε τις πέτρες της Άγκυρας
βλέπε και τα δακρυσμένα μου μάτια.
Μείναμε σκλάβοι των Τούρκων,
για δες της μοίρας τα γραμμένα.
Οι λόφοι της Άγκυρας είναι μονοκόμματοι
Η Ελλάδα κάηκε, κατακάηκε.
Να τυφλωθείς καταραμένε ’γγλε,
στην Ελλάδα δεν απόμεινε ελπίδα.
Ο στρατός που πήγε για την ’γκυρα,
έμεινε εκεί πεσκέσι στους Τούρκους.
Όσοι μας βοήθαγαν έκαναν πίσω
και τους Έλληνες τους παρέσυρε το κύμα.

Ξηρανθήτω ημίν ο λάρυγξ εάν επιλαθόμεθά σου ω Πάτριος Ποντία γη. (Λεωνίδας Ιασωνίδης)

Να ξεραίνεται η γούλα μ’ αν ανασπάλλω την πατρίδα μ’, τον Πόντον (Κώστας Π. Μαυρόπουλος)


O Όρος Γενοκτονία

Η γενοκτονία ως όρος καθιερώθηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης, όταν καταδικάστηκε η ναζιστική ηγεσία για τα εγκλήματα πολέμου κατά των Εβραίων.Ως νομική έννοια διατυπώθηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και καθιερώθηκε στις 9/12/1948, με τη σύμβαση της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τρεις γενοκτονίες συντελέστηκαν τον 20ο αιώνα, των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου και των Εβραίων. Εξ’ αυτών οι δύο αναγνωρίστηκαν παγκοσμίως, άμεσα των Εβραίων και έμμεσα των Αρμενίων.

Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», και έχοντας ως συμβουλάτορες Γερμανούς αξιωματικούς, οι Νεότουρκοι αρχικά και στη συνέχεια ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν τις δύο πρώτες γενοκτονίες.
Το 1915 την γενοκτονία των Αρμενίων και από το 1916 έως το 1923 τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Με το πρόσχημα να μην ενωθούν οι Έλληνες του Πόντου με τις Ρωσικές δυνάμεις, που πολιορκούσαν τον Πόντο, εκτόπισαν τον πληθυσμό από τις παραλιακές περιοχές, στα μεσόγεια της χώρας.































Μέσα στο καταχείμωνο, σε εξοντωτικές και χωρίς στοιχειώδη σίτιση και ανάπαυση πορείες, έχασαν τη ζωή τους πολλοί Έλληνες. Εκτός από τους θανάτους που προέκυψαν από τις ταλαιπωρίες υπήρξαν και πολλές περιπτώσεις φρικιαστικών θανάτων από άτακτους τσέτες υπό τα αδιάφορα βλέμματα των συνοδών χωροφυλάκων.

Σε πολλές δε περιπτώσεις και με την βοήθεια τους. Και βέβαια δεν εξέλειπαν οι βιασμοί γυναικών, ακόμη και εγκύων, ανήλικων κοριτσιών αλλά ακόμη και ανήλικων αγοριών. Επίσης πολλοί Έλληνες πέθαναν στα τάγματα εργασίας καταπονημένοι από τις εξαντλητικές εργασίες. Έτσι με την εξόντωση του μισού πληθυσμού (353.000) και τον εκτοπισμό-ξεριζωμό του άλλου μισού, τον Αύγουστο του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ αναφώνησε θριαμβευτικά: «Επί τέλους τους ξεριζώσαμε».


Για πάνω από 70 χρόνια, η λέξη γενοκτονία ήταν σχεδόν απαγορευμένη προς χάριν της Ελληνοτουρκικής φιλίας. Οι Πόντιοι όμως δεν ξέχασαν ποτέ το δράμα των προγόνων τους. Πάντα ερχόταν στο νου τους η εικόνα των γονιών και των παππούδων, που όταν ανέφεραν τη λέξη «πατρίδα», γέμιζαν τα μάτια τους δάκρυα. Οργανώθηκαν και αντρώθηκαν κύρια μετά το 1980, και αποφάσισαν να κάνουν το χρέος τους. Έτσι φτάσαμε στην καθιέρωση ημέρας μνήμης για τα θύματα της τουρκικής θηριωδίας. Η ιδέα και οι πρωτοβουλίες για την ψήφιση του σχετικού νόμου ανήκουν στον κοινωνιολόγο Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Με τον νόμο 2193 της 8/11/3/94, η 19η Μαΐου, καθιερώνεται ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η ημερομηνία αυτή επιλέχτηκε επειδή ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στις 19 Μαΐου του 1919 στην Σαμψούντα και τότε ξεκίνησε η δεύτερη και πιο βίαιη φάση του σχεδίου αφανισμού των Ελλήνων.

Τρεις ήταν οι κύριοι παράγοντες που συνήργησαν στην γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Πρώτος παράγοντας οι Γερμανοί καθοδηγητές των Νεότουρκων και του Κεμάλ όπως προαναφέρθηκε.
Δεύτερος παράγοντας οι Σοβιετικοί που στήριξαν πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά τον Κεμάλ, επονομάζοντας μάλιστα το κίνημά του «εθνικοαπελευθερωτικό». Αλήθεια από ποιόν;
Και τρίτος παράγοντας οι Άγγλοι, Γάλλοι και Αμερικανοί που αρχικά ήταν σύμμαχοι της Ελλάδας και στη συνέχεια την εγκατέλειψαν αβοήθητη.
Οι Σοβιετικοί στήριξαν τον Κεμάλ και για έναν άλλο λόγο. Όταν ξεκίνησαν την επανάστασή τους, η Ελλάδα είχε αποστείλει μια σημαντική στρατιωτική δύναμη για να στηρίξει το καθεστώς του Τσάρου. Αυτό δεν το ξέχασαν και δεν το συγχώρησαν ποτέ.

Την ίδια ημερομηνία έχουν καθιερώσει και οι Τούρκοι σαν γιορτή της νεολαίας αλλά και του ξεριζωμού των Ελλήνων. Μάλιστα στα περίχωρα της Σαμψούντας έχουν ιδρύσει χωριό που φέρει την ονομασία 19 Μαίου.

Γι αυτό θα πρέπει οι Έλληνες να είναι προσεκτικοί και να μην πέφτουν σε παγίδες, όπως συνέβη στο παρελθόν με τα εξής θλιβερά περιστατικά:

1. Συμμετείχε και τραγούδησε στην γραμμή του Αττίλα στην Κύπρο στις 19 Μαίου 1997 ο τραγουδιστής Σάκης Ρουβάς. (Εκ των υστέρων ζήτησε συγνώμη)

2. Επελέγει να σταλεί η κρατική ορχήστρα Αθηνών στη γιορτή της τουρκικής νεολαίας την ημερομηνία αυτή το 1998. (Τα μέλη της αρνήθηκαν να πάνε και ο υπουργός πολιτισμού Ε. Βενιζέλος αναγκάστηκε να αναστείλει την αποστολή).

3. Το 1998 ο τότε υπουργός εξωτερικών Γ.Α. Παπανδρέου κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του σφαγέα των Ποντίων Μουσταφά Κεμάλ.

4. Στις 19 Μαίου 2000 προσγειώθηκαν τουρκικά αεροπλάνα στην Άγχίαλο ενώ αποβιβάστηκαν τουρκικά στρατεύματα στην Πελοπόννησο στα πλαίσια άσκησης Ελλάδας-Τουρκίας.

















Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού σε επίπεδο κρατών έχει αναγνωριστεί μόνο από την Κύπρο, ενώ η Αρμενική έχει αναγνωριστεί σε πάνω από 70. Έχει αναγνωριστεί όμως από τις πολιτείες της Ν.Υόρκης, του Νιού Τζέρσεϊ και της Κολούμπια το 2002, της Γεωργίας και της Πενσυλβάνια το 2004, του Κλίβελαντ το 2005 και της Μασαχουσέτης το 2006.

Agro Quality Festival

Agro Quality Festival έως τις 19 Μαΐου

 

Ο πλούτος της ελληνικής γης στην «Τεχνόπολις» στο Γκάζι

Τον πλούτο της ελληνικής γης θα έχουν την ευκαιρία να «συναντήσουν» οι κάτοικοι της πρωτεύουσας στην Τεχνόπολις στο Γκάζι έως και τις 19 Μαΐου, στο πλαίσιο του 4ου Agro Quality Festival, που παρουσιάζει αγροτικά ποιοτικά προϊόντα από όλη την Ελλάδα.

Το φεστιβάλ διοργανώνεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Στρατηγικού Σχεδιασμού και τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Στόχος του, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, είναι η ενημέρωση των καταναλωτών για τα πιστοποιημένα προϊόντα που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, η προώθηση της υγιεινής διατροφής και ασφάλειας, η παρουσίαση των εταιριών πιστοποίησης και γεωργικών συμβούλων και του ρόλου τους στην ελληνική αγορά, καθώς και η ανάδειξη των προϋποθέσεων και των ελέγχων που οδηγούν στην παραγωγή προϊόντων ανώτερης ποιότητας.

«H ελληνική γη κρύβει στα σπλάχνα της το σπόρο της ανάπτυξης. Τα ελληνικά προϊόντα κερδίζουν καθημερινά θέση στις διεθνείς αγορές κι όταν λέμε κερνάμε Ελλάδα, κερνάμε ποιότητα», υπογράμμισε ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μάξιμος Χαρακόπουλος, κατά την τελετή των εγκαινίων του φεστιβάλ νωρίτερα απόψε το βράδυ. «Η ποιότητα της πρωτόγονους μας παραγωγής», σημείωσε μεταξύ άλλων, «είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχουμε και καθήκον όλων μας είναι να γνωρίσουμε την αυθεντική Ελλάδα στους επισκέπτες της χώρας μας». «Η ποιότητα κι η ασφάλεια των προϊόντων μας», συνέχισε, «χτίζουν την ισχυρή ταυτότητα που κερδίζει τον καταναλωτή. Στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης εργαζόμαστε έτσι ώστε τα ελληνικά τρόφιμα να κερδίζουν επάξια τη θέση τους στα ράφια του εξωτερικού κι αξιοποιούμε στο έπακρο ότι έχουμε στα χέρια μας για την προώθηση των προϊόντων αυτών». Ο κ. Χαρακόπουλος δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα περί φορολόγησης των αγροτών, καλώντας «να είναι προσεκτικοί όσοι μιλούν για φορολόγηση των αγροτών τόσο αβασάνιστα».

«Αιχμή του δόρατος της έκθεσης αυτής», τόνισε ο σκηνοθέτης κ. Μανούσος Μανουσάκης, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, «είναι να πείσουμε τον Έλληνα να καταναλώνει ελληνικά προϊόντα. Επιλέγετε ελληνικά προϊόντα, αγοράζετε ελληνικά προϊόντα είναι το σύνθημα». Ειδικά φέτος που ο τουρισμός είναι σε άνοδο, σημείωσε, να λειτουργήσει η ελληνική γαστρονομία σαν πρέσβης της χώρας μας.

«Είμαστε εδώ για να δούμε μια έκθεση που μπορεί να αναδείξει τον γαστρονομικό πλούτο της χώρας μας», τόνισε από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ κ. Ιω. Τσιάλτας, υπογραμμίζοντας την αποστολή του Φορέα για την διασφάλιση της ποιότητας κι ασφάλειας των τροφίμων.

«Ήρθαμε για να εκφράσουμε την υποστήριξή μας στον Έλληνα παραγωγό. Είναι μια καταπληκτική ευκαιρία να δοκιμάσει κανείς την ελληνική γαστρονομία», δήλωσε ο κ. Γιώργος Μάλλιαρης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών. «Αγαπάμε την Ελλάδα και θέλουμε να την αναδείξουμε. Ένα μεγάλο μέρος της καρδιάς της Ελλάδας χτυπάει στο εξωτερικό. Η ελληνική ομογένεια απλώνεται σε 54 χώρες με 6 εκατ. Έλληνες».

Τιμώμενη Περιφέρεια στο 4ο Agro Quality Festival είναι η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. «Η εξωστρέφεια και η εξαγωγική δύναμη της πρωτογενούς μας οικονομίας μπορούν και πρέπει να ενδυναμωθούν μέσα από συντονισμένες ενέργειες και συνεργασίες, όπως το 4ο Agro Quality Festival και για το λόγο αυτό επιλέξαμε να διευκολύνουμε όλες τις επιχειρήσεις της Κεντρικής Μακεδονίας και να τους παρέχουμε δωρεάν χώρο στο περίπτερο της Περιφέρειάς μας για να προβάλουν τα προϊόντα που παράγονται στη γη της Μακεδονίας», δήλωσε σχετικά ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας

Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, όπως είπε στο χαιρετισμό του ο Αντιπεριφερειάρχης Χρήστος Γκουντενούδης συμμετέχει στο 4ο Αgro Quality Festival με ένα περίπτερο 277 τετραγωνικών μέτρων που φιλοξενεί 45 επιχειρήσεις από επτά Περιφερειακές Ενότητες οι οποίες παράγουν τοπικά ποιοτικά προϊόντα (ελαιόλαδο- ελιές, κρασιά, όσπρια, οπωροκηπευτικά, βιολογικά, αρωματικά/φαρμακευτικά φυτά, αρτοσκευάσματα, τυροκομικά-γαλακτοκομικά προϊόντα, προϊόντα κρέατος, αλλαντικά, μέλι, κλπ). Στόχος της συμμετοχής είναι η ανάδειξη της ποιότητας και της μοναδικότητας των προϊόντων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και η προώθησή τους σε νέες αγορές του εσωτερικού και του εξωτερικού.

8ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ορεινής Διάσωσης

Ανοίγει τις Πύλες του το 8ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ορεινής Διάσωσης

 

Πραγματοποιείται το Σαββατοκύριακο στη Θέρμη Θεσσαλονίκης

Σύμμαχος στην σημαντικότατη αποστολή που έχουν να επιτελέσουν οι εθελοντές της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στον εντοπισμό ατόμων σε δύσβατες και απρόσιτες περιοχές αποτελούν τα μικρά πτητικά μέσα, όπως είναι τα μικρά τηλεκατευθυνόμενα ελικόπτερα που κουβαλούν πάνω τους σημαντικά όργανα (βίντεο και φωτογραφικές μηχανές) και παράλληλα δείχνουν σε πραγματικό χρόνο την μορφολογία του εδάφους με εικόνα που ο χειριστής την αντιλαμβάνεται σαν να είναι ο ίδιος πάνω σε αυτό.

Η συγκεκριμένη τεχνολογία αναμένεται να παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια του 8ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Ορεινής Διάσωσης που πραγματοποιείται το Σαββατοκύριακο στις εγκαταστάσεις ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας στη Θέρμη Θεσσαλονίκης. Στο συνέδριο παίρνουν μέρος διασώστες από την Ελλάδα αλλά και από την Ελβετία, τη Γαλλία και το Βέλγιο.

«Τα μικρά πτητικά μέσα είναι ένα πραγματικό εργαλείο στην υπηρεσία μας. Έχουν μεγάλη σταθερότητα και μπορούν να μεταδώσουν την εικόνα που επικρατεί σε περιοχές που δεν μπορεί να περπατήσει άνθρωπος, σε χαράδρες ή σε περιοχές που η οπτική προσέγγιση γίνεται μόνο από αέρα. Φυσικά αυτά τα πτητικά μέσα πετούν σε μέτριες καιρικές συνθήκες, αφού δεν βοηθούν σε δύσκολες καταστάσεις όπως χιονοθύελλες ή δυνατή βροχή. Κι αυτό, όχι τόσο γιατί δεν μπορούν να πετάξουν, αλλά γιατί δεν μπορούν να μεταδώσουν καλή εικόνα», αναφέρει ο επικεφαλής εκπαίδευσης της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, Ζαφείρης Τρόμπακας και συνεχίζει: «Εμείς διαθέτουμε τέτοια πτητικά μέσα και πραγματικά μας έχουν λύσει τα χέρια, πολλές φορές αφού δεν χρειάστηκε να κατέβουμε σε πλαγιές, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία των διασωστών μας».

Στο συνέδριο επίσης θα αναλυθεί από τον τμηματάρχη υγρού στοιχείου της ΕΟΔ, Χρήστου Βετλή η τεχνολογία των θερμικών καμερών. «Πρόκειται για την τελευταία γενιά τέτοιων καμερών που βοηθούν στην ανεύρεση ατόμων ακόμη και στο σκοτάδι. Κάνει εξαιρετική δουλειά και βοηθάει να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος το βράδυ. Είναι από τα σημαντικότερα εργαλεία των διασωστών» αναφέρει ο κ. Βετλής.

Σημειώνεται ότι το βράδυ του Σαββάτου είναι προγραμματισμένη μια ξεχωριστή συνάντηση διασωστών στο καταφύγιο του Σ.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης, στον Χορτιάτη. Πρόκειται για μια συνάντηση που γίνεται μετά από 34 χρόνια των ορειβατών και των διασωστών που είχαν εμπλακεί στο τραγικό δυστύχημα στον Όλυμπο το 1979, στο οποίο έχασαν την ζωή τους δύο ορειβάτες μέλη ομάδας που χάθηκε στη χιονοθύελα.

Το πρωί της Κυριακής, στο Ρετζίκι, θα επιχειρηθεί επίδειξη ορεινής διάσωσης σε βράχο, με τις διαδικασίες ακινητοποίησης πολυτραυματία και τον απεγκλωβισμό του από ορθοπλαγιά.

Πάτρα - Το Φεστιβάλ "Χορεύουμε για την Κύπρο" αυτό το Σάββατο στο θεατράκι της Μαρίνας

Το 5^ο Φεστιβάλ Ελληνικών και Κυπριακών χορών με γενικό τίτλο «Χορεύουμε για την Κύπρο» θα πραγματοποιηθεί αυτό το Σάββατο 18 Μαΐου 2013 στις 20.15 στο θεατράκι της Μαρίνας, στην Ηρώων Πολυτεχνείου στην Πάτρα.

Χορευτές από Συλλόγους της Πάτρας και της ευρύτερης περιοχής θα παρουσιάσουν στην καθιερωμένη αυτή διοργάνωση που γίνεται κάθε χρόνο τον μήνα Μάιο, Ελληνικούς και Κυπριακούς παραδοσιακούς χορούς.

Το Φεστιβάλ διοργανώνουν η Νεολαία της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας (Νεολαία Ο.Κ.Ο.Ε.) και η Ένωση Κυπρίων Νομού Αχαΐας (Ε.Κ.Ν.Α.).

Ανάμεσα στα συγκροτήματα που θα εμφανιστούν, θα είναι και το Χορευτικό Συγκρότημα της Ένωσης Κυπρίων Νομού Αχαΐας.

Αφιέρωμα στον Νίκο Ξυλούρη - Θα τιμηθούν η γυναίκα και τ΄αδέρφια του.

Το Πανεπιστήμιο Πατρών, στο πλαίσιο των «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ 2013» που διοργανώνει με την Επιτροπή Πολιτιστικής Ανάπτυξης, σε συνεργασία με το Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο (χορευτική ομάδα) και με αφορμή τη συμπλήρωση φέτος των 100 χρόνων της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα, έχει αποφασίσει και θα πραγματοποιήσει μουσικοχορευτικό αφιέρωμα μνήμης και τιμής στο μεγάλο μουσικό και τραγουδιστή της Κρήτης και της Ελλάδας, Νίκο Ξυλούρη, την Κυριακή 19 Μαΐου 2013, στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών (μεγάλο αμφιθέατρο-Πανεπιστημιούπολη), ώρα 8:30 μ.μ., με είσοδο ελεύθερη για το κοινό.
Στην παραπάνω εκδήλωση, που ήδη ετοιμάζεται από τα μέλη Ε.Ε.ΔΙ.Π Φυσικής Αγωγής του Πανεπιστημιακού Γυμναστηρίου και την Επιτροπή Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Πατρών, θα τιμηθεί για την προσφορά του Νίκου Ξυλούρη, η σύζυγός του κα Ουρανία Μελαμπιανάκη-Ξυλούρη από τις Πρυτανικές Αρχές του Πανεπιστημίου Πατρών και από το Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο, ενώ αναμνηστικά θα δοθούν στα αδέρφια του κο Αντώνη Ξυλούρη (Ψαραντώνη) και κο Γιάννη Ξυλούρη (Ψαρογιάννη), που θα παρευρεθούν και θα συμμετέχουν με τη μουσική και τα τραγούδια τους στην εκδήλωση.
Το αφιέρωμα, μετά το παραδοσιακό μέρος που θα αναφέρεται στον κρητικό Νίκο Ξυλούρη όπου θα παρουσιαστούν και κρητικοί χοροί από τη φοιτητική ομάδα του Πανεπιστημιακού Γυμναστηρίου και το Σύλλογο Κρητών Πάτρας «Το Αρκάδι», θα παρουσιάσει και τον έντεχνο Νίκο Ξυλούρη, το μουσικό και τραγουδιστή της Ελλάδας. Συνοδεία ορχήστρας, θα ακουστούν πολλά από τα έντεχνα τραγούδια του, σε γνωστούς στίχους και συνθέσεις, τραγούδια που είχαν και έχουν ακόμα μεγάλη δυναμική.
Συγκεκριμένα, το Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο και η χορευτική του ομάδα, μετά τα επιτυχημένα αφιερώματα στον Άκη Πάνου (2010) και στον Τάκη Σούκα (2011), ετοιμάζουν φέτος ένα πολυποίκιλο μουσικό, χορευτικό, βιογραφικό και τιμητικό αφιέρωμα, με σκοπό να γνωρίσει η φοιτητική κοινότητα και να θυμηθούν οι πολίτες της Πάτρας, τη συμβολή του Νίκου Ξυλούρη στη διατήρηση της Μουσικής μας Παράδοσης και των στοιχείων που μας χαρακτηρίζουν ως Έλληνες.
Θα παρουσιαστεί οπτικοακουστικό και φωτογραφικό υλικό της μουσικής πορείας του, ο καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών κος Σήφης Μπουζάκης θα αναφερθεί με βιωματικά στοιχεία στον άνθρωπο και μουσικό-τραγουδιστή Νίκο Ξυλούρη, θα ακουστούν ριζίτικα τραγούδια, αποσπάσματα από τον Ερωτόκριτο, θα παρουσιαστούν πολλοί αντιπροσωπευτικοί χοροί της Κρήτης, αλλά και τα έντεχνα τραγούδια του Ξυλούρη, σε συνθέσεις μεγάλων δημιουργών όπως του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Χρήστου Λεοντή κ.ά. Σε μερικά έντεχνα τραγούδια επίσης, θα παρουσιαστούν και χορογραφίες από τη χορευτική ομάδα του Πανεπιστημιακού Γυμναστηρίου.
Καλλιτεχνική Επιμέλεια εκδήλωσης: Γρηγόρης Μικρώνης, Ε.Ε.ΔΙ.Π. Φυσικής Αγωγής, διδασκαλία Ελληνικών Χορών στο Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο.
Ενορχήστρωση - διεύθυνση ορχήστρας (έντεχνα): Βασίλης Ακριβός

Φοινικόδεντρα στο Μαρούσι...

Bιολογικά σκευάσματα στα φοινικόδεντρα χρησιμοποιεί το Μαρούσι

Ταγκαλάκη Έλενα Στη διάσωση των φοινικοειδών με φιλικά προς το περιβάλλον και με ασφαλή για τη δημόσια υγεία μέσα προχωρά ο Δήμος Αμαρουσίου.

Κατά τη διάρκεια ημερίδας με θέμα: «Διάσωση και Φροντίδα των Φοινικοειδών στην πόλη», που πραγματοποίησε ο Δήμος, διαπιστώθηκε ότι «είναι εξαιρετικά δύσκολο» να δοθεί ριζική αντιμετώπιση της προσβολής των φοινικοειδών από το ρυγχωτό σκαθάρι.

Ο δήμαρχος Αμαρουσίου και πρόεδρος του Συνδέσμου Δήμων για την Προστασία και Ανάπλαση του Πεντελικού Γιώργος Πατούλης ενημέρωσε για την προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος κάνοντας χρήση βιολογικών σκευασμάτων, «ασφαλών για την ανθρώπινη υγεία και φιλικών προς το περιβάλλον».



Μάλιστα ο Δήμος εξήγγειλε εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών μέσα από έντυπο οδηγιών που θα διανεμηθεί σε όλους τους ιδιοκτήτες προκειμένου να γνωρίζουν το σωστό τρόπο διαχείρισης των φοινικοειδών στους κήπους τους.

Παράλληλα από τις εισηγήσεις των επιστημόνων προέκυψαν τα εξής:

• Καταγγέλθηκε η χρήση χημικών φαρμάκων εντός του αστικού ιστού ως δια νόμου απαγορευτική καθώς η επί μακρόν χρήση τους μπορεί να αποβεί τοξική για τον άνθρωπο.
• Επιβεβαιώθηκε ως η μόνη ασφαλής μέθοδος για τον άνθρωπο και το περιβάλλον η χρήση βιολογικών σκευασμάτων.
• Τονίστηκε η μεγάλη δυσκολία της βιολογικής καταπολέμησης ως χρονοβόρας και χρηματοβόρας διαδικασίας. Απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και επίσης έχει αμφίβολο αποτέλεσμα.
• Χρειάζεται συνολική αντιμετώπιση με τη συνεργασία δημόσιων φορέων και ιδιωτών προκειμένου να έχει αποτέλεσμα η προσπάθεια καθώς είναι πολύ εύκολη η μεταφορά της προσβολής από τα ασθενή στα υγιή δέντρα.