Μπάμια: σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Μπάμια: σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Οι μπάμιες είναι φυτά μονοετή, που ανήκουν στην οικογένεια των μαλαχωδών. Τα φύλλα είναι πεντάλοβα οδοντωτά, τα άνθη μεγάλα ωχροκίτρινα, οι  καρποί των κερατοειδείς οκτάγωνοι, με σπόρους στρογγυλούς και χονδρούς.

Οι μπάμιες θεωρούνται λαχανικό πρώτης τάξεως και για αυτό στη κατανάλωση βρίσκουν μεγάλη χρησιμοποίηση: χλωρές, ξηρές είτε κονσερβοποιημένες. Καλλιεργούνται παντού, ποτιστικές ή ξερικές ιδίως στη Μακεδονία.

Ευδοκιμούν σε μέρη ζεστά και σε χώματα βαθιά  μέσης συστάσεως, προπάντων δε καλά λιπασμένα. Ως καταλληλότερο λίπασμα συνιστάται η κοπριά, σε ποσό 4-5 τόνους στο στρέμμα, πρέπει όμως να είναι χωνεμένη και καλής ποιότητος.

Τα χημ. λιπάσματα επίσης δίδουν ικανοποιητικά αποτελέσματα, ως συμπληρωματικά της κοπριάς είτε σκέτα, σε εδάφη πού δεν έχουν οργανικές ουσίες. Από τα σύνθετα χημ. λιπάσματα πολύ καλοί είναι οι τύποι 6-8-8 ή 4-10-11, σε ποσό 100-130 κιλά στο στρέμμα.

Η σπορά γίνεται επί τόπου, σε προετοιμασμένες βραγιές ή αυλάκια, κατ’ Απρίλιο-Μάιο ή και ενωρίτερα, για τους πολύ θερμούς τόπους. Πάντως, πρέπει να πραγματοποιείται όταν περάσουν οι κίνδυνοι από τις παγωνιές, τις οποίες φοβούνται εξαιρετικά οι μπάμιες.

Η εργασία της σποράς εκτελείται είτε με το τσαπί  είτε με το αλέτρι. Οι σπόροι τοποθετούνται σε γουβίτσες ανά 2-3 κατά διαστήματα 30-40 πόντους, όπου σκεπάζονται πολύ ελαφρά. Προκειμένου για ξερική καλλιέργεια ή σπορά πρέπει να γίνεται πυκνότερα. 

Μετά την βλάστηση, οι αναγκαίες περιποιήσεις αποτελούνται από 2-3 σκαλίσματα και τακτικά ποτίσματα μέχρι τέλους της παραγωγής.

Η συγκομιδή αρχίζει μετά το δέσιμο των καρπών, μόλις αποκτήσουν σχετική ανάπτυξη. Πρέπει να μαζεύονται κάθε 2-3 ημέρες, όταν ακόμη είναι τρυφεροί και απαραιτήτως με το κοτσάνι τους. 
Η παραγωγή, συνήθως εξακολουθεί μέχρι φθινοπώρου.

Παραγωγή σπόρου

Για τη παραγωγή σπόρου, πρέπει να διαλέγονται τα ποιό εύρωστα και παραγωγικότερα φυτά, στα όποια διατηρούνται λίγοι καρποί, και κατά προτίμηση εκείνοι της βάσεως.

Αυτοί διατηρούνται, για να ωριμάσουν, μέχρι τέλους, οπότε συλλέγονται και φυλάσσονται. Η βλαστική δύναμις των σπόρων διαρκεί 4-5 έτη.

Ποικιλίες

Οι μπάμιες έχουν, κυρίες, δύο ποικιλίες, τις μακρόκαρπες και τις μικρόκαρπες. Στις πρώτες, οι καρποί γίνονται πολύ μεγάλοι και χονδροί, και η καλλιέργεια τους επιτυγχάνει μόνο ποτιστική. Στις δεύτερες, οι καρποί είναι πολύ μικροί και λεπτοί, χρησιμοποιούμενοι για κονσερβοποιία ή για αρμάθιασμα προς αποξήρανση. Αυτές καλλιεργούνται και ξερικές.

Ασθένειες

Οι συνηθέστερες αρρώστιες στις μπάμιες είναι, το ωίδιο (μπάστρα) (Fryciphe Polygoni). Παρουσιάζεται στα φύλλα και τούς τρυφερούς βλαστούς, τούς οποίους σκεπάζει με μια σκόνη στακτερί.  Όταν η προσβολή είναι δυνατή προξενεί μεγάλες ζημίες, γιατί περιορίζει την παραγωγή και καταστρέφει τη ποιότητα. Ευνοείται με καιρό ζεστό και υγρό. Καταπολεμείται εύκολα με μερικά θειαφίσματα.

Σεπτορίαση  των φύλλων (Septoria malvasearum ). Παρουσιάζεται στα φύλλα με πολυάριθμα κιτρινωπά στίγματα που εμποδίζουν την κανονική τους ανάπτυξη. Δεν κάνει σοβαρές ζημίες, γιατί παρουσιάζεται στο τέλος. Προλαμβάνεται με ραντίσματα βορδιγαλείου πολτού (1 %), τα όποια πρέπει να γίνονται στην αρχή.

Πηγή: Πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Λάμπρου Οικονομίδου-Αθήναι 1940

Οι βρωμούσες ή μιά βρώμικη ιστορία

Σαν τροφή

Οι μπάμιες είναι γενικώς μαλακτικές και η μπάμια είναι πολύ καλ