Δακτυλίτιδα τα φαρμακευτικά είδη
Χνουδωτή δαχτυλίτιδα/Grecian (Digitalis lanata), (Wooly Foxglove)
Ποώδη διετή φυτά που κατάγονται από την Ανατολική Ευρώπη. Είναι πλήρως σκληραγωγημένες στο κρύο. Αυτό είναι το είδος δακτυλίτιδας που σήμερα είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα για την παραγωγή καρδιοενεργών γλυκοζιτών φαρμάκων.
Τα άνθη του φυτού είναι εκπληκτικά, έχουν σχήμα κύπελλο με εμφανή κάτω χείλος, ανοιχτό καφέ με σκούρο μωβ φλέβες.
Το φυτό προτιμά τον πλήρη ήλιο και αρκετά ξερά εδάφη.
Ξαναφυτρώνει από μόνο του με τους σπόρους του.
Αυτό το φυτό έχει τις λιγότερες απαιτήσεις συντήρησης και είναι ιδανικό για αρκετά ξηρές εκτάσεις.
Φυτεύεται την Άνοιξη με επιφανειακή σπορά γιατί ο σπόρος του είναι πολύ μικρός.
Το καλοκαίρι τον πρώτο χρόνο στις νότιες περιοχές όπως η Αχαΐα θέλει πότισμα 1 φορά την εβδομάδα. Μεταφυτεύεται το φθινόπωρο και ανθίζει την δεύτερη χρονιά.
Τα φύλλα συλλέγονται το δεύτερο καλοκαίρι της ανάπτυξής του.
Φυσικά η δαχτυλίτιδα είναι ένα χαμηλής δόσης βότανο που δεν πρέπει να ληφθεί εσωτερικός χωρίς κατάλληλη προετοιμασία και πάντα σε χαμηλή δόση.
Δακτυλίτις η κίτρινη (Σκροφουλαριίδες ή Χοιραδιίδες)- Κίτρινη ΔακτυλίτιδαDigitalis lutea (Scrophulariaceae)-Yellow Foxglove
Η Ευθυτενές, πολυετές φυτό που φθάνει σε ύψος το 1 μέτρο. Έχει στενά, λογχοειδή φύλλα και μακριά στάχυα, αποτελούμενα από κίτρινα άνθη, που έχουν σχήμα καμπανούλας.
Ιθαγενές φυτό της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης, αυτό το βότανο φύεται σε δασικές εκτάσεις, φράκτες και ορεινές περιοχές. Καλλιεργείται στη Ρωσία για θεραπευτική χρήση.
Η κίτρινη δακτυλίτιδα περιέχει καρδιοενεργούς γλυκοζίτες (συμπεριλαμβανομένων των καρδενολιδών α- ακετυλοδιγιτοξίνης, ακετυλοδιγιτοξίνης και λανατοσίδης). Όλοι δρουν για να δυναμώσουν τον αρτηριακό σφυγμό της αδύνατης καρδιάς.
Σε αντίθεση με το στενά συγγενές είδος την κοινή δακτυλίτιδα (D. purpurea, η κίτρινη δακτυλίτιδα δεν φαίνεται να έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή βοτανοθεραπευτική.
Η κίτρινη δακτυλίτιδα έχει χρησιμοποιηθεί λίγο στη βοτανοθεραπευτική, αλλά είναι γεγονός ότι είναι μία λιγότερο τοξική εναλλακτική λύση σε σχέση με την κοινή δακτυλίτιδα και τη χνουδωτή δακτυλίτιδα (D. lanata). Παρουσιάζει παρόμοιες θεραπευτικές δράσεις αλλά τα αλκαλοειδή που περιέχει μεταβολίζονται και αποβάλλονται ευκολότερα από τον οργανισμό. Όπως και οι άλλες δακτυλίτιδες, αυτό το φυτό υποστηρίζει την καρδιά σε περιπτώσεις κακής λειτουργίας ή ανεπάρκειας, αυξάνοντας την ισχύ των συστολών, βελτιώνοντας τη σταθεροποίηση του καρδιακού ρυθμού και ελαττώνοντας την πίεση του αίματος, με το να διεγείρει έντονα την παραγωγή ούρων, πράγμα το οποίο μειώνει το συνολικό όγκο αίματος.
Οι υπερβολικές δόσεις κίτρινης δακτυλίτιδας μπορεί να αποβούν θανατηφόρες. Χρησιμοποιήστε τη μόνο κάτω από την επίβλεψη ειδικού. Η χρήση του φυτού απαγορεύεται σε μερικές χώρες.
Δακτυλίτις η πορφυρά (Σκροφουλαριίδες ή Χοιραδιίδες)-Κοινή δαχτυλίτιδα, χελιδονόχορτο, κορακόχορτοDigitalis purpurea (Scrophulariaceae)-Common Foxglove, Purple Foxglove
Πολυετές φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Έχει έναν μόνο ευθυτενή βλαστό, πλατιά, λογχοειδή φύλλα και βυσσινορόζ ή λευκά άνθη, που έχουν σχήμα καμπανούλας, επάνω σε μακριά στάχυα.
Το βότανο είναι ιθαγενές της Δυτικής Ευρώπης. Αν και καλλιεργείται, το αυτοφυές φυτό θεωρείται ανώτερο σε ποιότητα. Τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι.
Η κοινή δακτυλίτιδα περιέχει καρδιοενεργούς γλυκοζίτες (συμπεριλαμβανομένων της διγοξίνης, της διγιτοξίνης και των λανατοσιδών), ανθρακινόνες, φλαβονοειδή και σαπωνίνες. Η διγιτοξίνη δυναμώνει γρήγορα τους καρδιακούς παλμούς, αλλά αποβάλλεται από το σώμα πολύ αργά. Η διγοξίνη προτιμάται, γι’ αυτόν το λόγο, για μακροχρόνια θεραπεία.
Στην ιστορία της ιατρικής, η κοινή δακτυλίτιδα είναι γνωστή ως η ανακάλυψη του William Withering, ενός γιατρού της αγγλικής επαρχίας του 18ου αιώνα. Περίεργος σχετικά με τη συνταγή που έφτιαχνε ένας ντόπιος βοτανολόγος, διερεύνησε τις πιθανές φαρμακευτικές χρήσεις του φυτού. Η εργασία του οδήγησε στην παραγωγή ενός σωτήριου για τη ζωή φαρμάκου.
Η δακτυλίτιδα έχει εμφανή τονωτική δράση στις καρδιοπάθειες. Η καρδιοπάθεια χειροτερεύει όταν μειώνεται η ικανότητα της καρδιάς να συντηρεί την κανονική κυκλοφορία του αίματος. Οι καρδιοενεργοί γλυκοζίτες της δακτυλίτιδας επιτρέπουν στην καρδιά να κτυπά πιο δυνατά, αργά και κανονικά, χωρίς να απαιτείται περισσότερο οξυγόνο. Συγχρόνως διεγείρει την παραγωγή ούρων, πράγμα το οποίο μειώνει τον όγκο του αίματος και έτσι ελαττώνει το φορτίο της καρδιάς.
Η κοινή δακτυλίτιδα επιτρέπει στην καρδιά να κτυπά πιο ομαλά και είναι ένα ανεκτίμητο γιατρικό για τις καρδιοπάθειες.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Ενδεχομένως θανατηφόρο σε υπερβολική δόση. Χρησιμοποιήστε το μόνο με την επίβλεψη ειδικού.
Πηγές: Βοτανοθεραπεία-Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών-Andrew Chevallier
http://www.horizonherbs.com/product.asp?specific=469
http://www.horizonherbs.com/product.asp?specific=468
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων-Ιπποκράτης πρωτοβάθμια καρδιολογία
http://medlab.cs.uoi.gr/telemedicine/cardiology/ch5/ch5112.html
Ενδείξεις
Οι κύριες θεραπευτικές ιδιότητες της δακτυλίτιδας οφείλονται στην θετική ινότροπη και αρνητική δρομότροποι δράση της.
Ενδείξεις είναι η καρδιακή ανεπάρκεια από οποιαδήποτε αιτία και οι υπερκοιλιακές αρρυθμίες, ιδίως η ταχυαρρυθμία από κολπική μαρμαρυγή.
Ανεπιθύμητες Ενέργειες
Οι εξωκαρδιακές περιλαμβάνουν κυρίως ανορεξία, ναυτία (σπανιότερα εμετό), έγχρωμη όραση και γυναικομαστία.
Οι καρδιακές οφείλονται σε υπέρμετρη αρνητική δρομότροπη δράση (κολποκοιλιακός αποκλεισμός) και σε πρόκληση έκτοπων ρυθμών, ιδίως σε συνδυασμό με υποκαλιαιμία και υπερασβεστιαιμία.
Κάθε είδους αρρυθμία μπορεί να παρουσιασθεί σε τοξικό δακτυλιδισμό συμπεριλαμβάνοντας και την κοιλιακή μαρμαρυγή.
Από τις πιο τυπικές αρρυθμίες είναι η κοιλιακή διδυμία, η κολπική ταχυκαρδία με αποκλεισμό και η κολπική μαρμαρυγή με βραδυκαρδία ή, αντίθετα, με επίμονα υψηλή κοιλιακή συχνότητα.
Αντενδείξεις
Οι σχετικές αντενδείξεις περιλαμβάνουν κυρίως τη στεφανιαία νόσο, την αποφρακτική μυοκαρδιοπάθεια, τον κολποκοιλιακό αποκλεισμό (χωρίς βηματοδότη), τις κοιλιακές αρρυθμίες, τη συνύπαρξη υποκαλιαιμίας, τη συγχορήγηση ασβεστίου κ.λ.π.
Απόλυτη αντένδειξη είναι μόνο μία: ο τοξικός δακτυλιδισμός.
Δοσολογία
Η διγιτοξίνη αποβάλλεται σχεδόν μόνο από το ήπαρ.
Για αυτό η δράση της είναι μακρά, αλλά δεν επηρρεάζεται από την παρουσία νεφρικής ανεπάρκειας. Δόση περίπου 0,1 mg ημερησίως.
Η διγοξίνη αποβάλλεται από το ήπαρ και τους νεφρούς. Δρα συντομότερα και η δράση της παρέρχεται νωρίτερα, αλλά επηρρεάζεται από την ύπαρξη νεφρικής ανεπάρκειας. Δόση περίπου 0,25 mg/ημ. (μικρότερη σε ηλικιωμένους και ουραιμικούς). 'Ωσπου να επιτευχθεί ορισμένη στάθμη δακτυλίτιδας στο αίμα η δράση της είναι ασήμαντη.
Για αυτό αν η ένδειξη για δακτυλίτιδα είναι παρούσα και επείγουσα, πρέπει να χορηγηθεί σε μεγάλη αρχική δόση ("κορεσμού"). Π.χ. διγοξίνη 1,0 mg κατανεμημένο στο πρώτο 24ωρο.
Η ημερήσια δόση για να συντηρηθεί η στάθμη σε θεραπευτικά όρια μειώνεται με την πάροδο της ηλικίας, την παρουσία νεφρικής ανεπάρκειας ή τη συγχορήγηση κινιδίνης.
'Οποτε υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη (κυρίως σε οξύ πνευμονικό οίδημα) δίνεται ενδοφλέβια διγοξίνη.
Αν η ανάγκη δεν είναι επείγουσα η δόση κορεσμού δεν είναι απαραίτητη.
Σε ένα μήνα από την έναρξη της αγωγής με την ίδια δόση συντήρησης η στάθμη στο αίμα είναι ίδια είτε είχε προηγηθεί δόση κορεσμού είτε όχι.
Από τη Βοτανική Πρακτική του Διονυσιου Πύρρου Τόμος Α'(1938) έχουμε και τις ακόλουθες πληροφορίες για την δαχτυλίτις την πορφυρά:
Ποώδη διετή φυτά που κατάγονται από την Ανατολική Ευρώπη. Είναι πλήρως σκληραγωγημένες στο κρύο. Αυτό είναι το είδος δακτυλίτιδας που σήμερα είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα για την παραγωγή καρδιοενεργών γλυκοζιτών φαρμάκων.
Τα άνθη του φυτού είναι εκπληκτικά, έχουν σχήμα κύπελλο με εμφανή κάτω χείλος, ανοιχτό καφέ με σκούρο μωβ φλέβες.
Το φυτό προτιμά τον πλήρη ήλιο και αρκετά ξερά εδάφη.
Ξαναφυτρώνει από μόνο του με τους σπόρους του.
Αυτό το φυτό έχει τις λιγότερες απαιτήσεις συντήρησης και είναι ιδανικό για αρκετά ξηρές εκτάσεις.
Φυτεύεται την Άνοιξη με επιφανειακή σπορά γιατί ο σπόρος του είναι πολύ μικρός.
Το καλοκαίρι τον πρώτο χρόνο στις νότιες περιοχές όπως η Αχαΐα θέλει πότισμα 1 φορά την εβδομάδα. Μεταφυτεύεται το φθινόπωρο και ανθίζει την δεύτερη χρονιά.
Τα φύλλα συλλέγονται το δεύτερο καλοκαίρι της ανάπτυξής του.
Φυσικά η δαχτυλίτιδα είναι ένα χαμηλής δόσης βότανο που δεν πρέπει να ληφθεί εσωτερικός χωρίς κατάλληλη προετοιμασία και πάντα σε χαμηλή δόση.
Δακτυλίτις η κίτρινη (Σκροφουλαριίδες ή Χοιραδιίδες)- Κίτρινη ΔακτυλίτιδαDigitalis lutea (Scrophulariaceae)-Yellow Foxglove
Η Ευθυτενές, πολυετές φυτό που φθάνει σε ύψος το 1 μέτρο. Έχει στενά, λογχοειδή φύλλα και μακριά στάχυα, αποτελούμενα από κίτρινα άνθη, που έχουν σχήμα καμπανούλας.
Ιθαγενές φυτό της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης, αυτό το βότανο φύεται σε δασικές εκτάσεις, φράκτες και ορεινές περιοχές. Καλλιεργείται στη Ρωσία για θεραπευτική χρήση.
Η κίτρινη δακτυλίτιδα περιέχει καρδιοενεργούς γλυκοζίτες (συμπεριλαμβανομένων των καρδενολιδών α- ακετυλοδιγιτοξίνης, ακετυλοδιγιτοξίνης και λανατοσίδης). Όλοι δρουν για να δυναμώσουν τον αρτηριακό σφυγμό της αδύνατης καρδιάς.
Σε αντίθεση με το στενά συγγενές είδος την κοινή δακτυλίτιδα (D. purpurea, η κίτρινη δακτυλίτιδα δεν φαίνεται να έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή βοτανοθεραπευτική.
Η κίτρινη δακτυλίτιδα έχει χρησιμοποιηθεί λίγο στη βοτανοθεραπευτική, αλλά είναι γεγονός ότι είναι μία λιγότερο τοξική εναλλακτική λύση σε σχέση με την κοινή δακτυλίτιδα και τη χνουδωτή δακτυλίτιδα (D. lanata). Παρουσιάζει παρόμοιες θεραπευτικές δράσεις αλλά τα αλκαλοειδή που περιέχει μεταβολίζονται και αποβάλλονται ευκολότερα από τον οργανισμό. Όπως και οι άλλες δακτυλίτιδες, αυτό το φυτό υποστηρίζει την καρδιά σε περιπτώσεις κακής λειτουργίας ή ανεπάρκειας, αυξάνοντας την ισχύ των συστολών, βελτιώνοντας τη σταθεροποίηση του καρδιακού ρυθμού και ελαττώνοντας την πίεση του αίματος, με το να διεγείρει έντονα την παραγωγή ούρων, πράγμα το οποίο μειώνει το συνολικό όγκο αίματος.
Οι υπερβολικές δόσεις κίτρινης δακτυλίτιδας μπορεί να αποβούν θανατηφόρες. Χρησιμοποιήστε τη μόνο κάτω από την επίβλεψη ειδικού. Η χρήση του φυτού απαγορεύεται σε μερικές χώρες.
Δακτυλίτις η πορφυρά (Σκροφουλαριίδες ή Χοιραδιίδες)-Κοινή δαχτυλίτιδα, χελιδονόχορτο, κορακόχορτοDigitalis purpurea (Scrophulariaceae)-Common Foxglove, Purple Foxglove
Πολυετές φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Έχει έναν μόνο ευθυτενή βλαστό, πλατιά, λογχοειδή φύλλα και βυσσινορόζ ή λευκά άνθη, που έχουν σχήμα καμπανούλας, επάνω σε μακριά στάχυα.
Το βότανο είναι ιθαγενές της Δυτικής Ευρώπης. Αν και καλλιεργείται, το αυτοφυές φυτό θεωρείται ανώτερο σε ποιότητα. Τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι.
Η κοινή δακτυλίτιδα περιέχει καρδιοενεργούς γλυκοζίτες (συμπεριλαμβανομένων της διγοξίνης, της διγιτοξίνης και των λανατοσιδών), ανθρακινόνες, φλαβονοειδή και σαπωνίνες. Η διγιτοξίνη δυναμώνει γρήγορα τους καρδιακούς παλμούς, αλλά αποβάλλεται από το σώμα πολύ αργά. Η διγοξίνη προτιμάται, γι’ αυτόν το λόγο, για μακροχρόνια θεραπεία.
Στην ιστορία της ιατρικής, η κοινή δακτυλίτιδα είναι γνωστή ως η ανακάλυψη του William Withering, ενός γιατρού της αγγλικής επαρχίας του 18ου αιώνα. Περίεργος σχετικά με τη συνταγή που έφτιαχνε ένας ντόπιος βοτανολόγος, διερεύνησε τις πιθανές φαρμακευτικές χρήσεις του φυτού. Η εργασία του οδήγησε στην παραγωγή ενός σωτήριου για τη ζωή φαρμάκου.
Η δακτυλίτιδα έχει εμφανή τονωτική δράση στις καρδιοπάθειες. Η καρδιοπάθεια χειροτερεύει όταν μειώνεται η ικανότητα της καρδιάς να συντηρεί την κανονική κυκλοφορία του αίματος. Οι καρδιοενεργοί γλυκοζίτες της δακτυλίτιδας επιτρέπουν στην καρδιά να κτυπά πιο δυνατά, αργά και κανονικά, χωρίς να απαιτείται περισσότερο οξυγόνο. Συγχρόνως διεγείρει την παραγωγή ούρων, πράγμα το οποίο μειώνει τον όγκο του αίματος και έτσι ελαττώνει το φορτίο της καρδιάς.
Η κοινή δακτυλίτιδα επιτρέπει στην καρδιά να κτυπά πιο ομαλά και είναι ένα ανεκτίμητο γιατρικό για τις καρδιοπάθειες.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Ενδεχομένως θανατηφόρο σε υπερβολική δόση. Χρησιμοποιήστε το μόνο με την επίβλεψη ειδικού.
Πηγές: Βοτανοθεραπεία-Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών-Andrew Chevallier
http://www.horizonherbs.com/product.asp?specific=469
http://www.horizonherbs.com/product.asp?specific=468
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων-Ιπποκράτης πρωτοβάθμια καρδιολογία
http://medlab.cs.uoi.gr/telemedicine/cardiology/ch5/ch5112.html
Ενδείξεις
Οι κύριες θεραπευτικές ιδιότητες της δακτυλίτιδας οφείλονται στην θετική ινότροπη και αρνητική δρομότροποι δράση της.
Ενδείξεις είναι η καρδιακή ανεπάρκεια από οποιαδήποτε αιτία και οι υπερκοιλιακές αρρυθμίες, ιδίως η ταχυαρρυθμία από κολπική μαρμαρυγή.
Ανεπιθύμητες Ενέργειες
Οι εξωκαρδιακές περιλαμβάνουν κυρίως ανορεξία, ναυτία (σπανιότερα εμετό), έγχρωμη όραση και γυναικομαστία.
Οι καρδιακές οφείλονται σε υπέρμετρη αρνητική δρομότροπη δράση (κολποκοιλιακός αποκλεισμός) και σε πρόκληση έκτοπων ρυθμών, ιδίως σε συνδυασμό με υποκαλιαιμία και υπερασβεστιαιμία.
Κάθε είδους αρρυθμία μπορεί να παρουσιασθεί σε τοξικό δακτυλιδισμό συμπεριλαμβάνοντας και την κοιλιακή μαρμαρυγή.
Από τις πιο τυπικές αρρυθμίες είναι η κοιλιακή διδυμία, η κολπική ταχυκαρδία με αποκλεισμό και η κολπική μαρμαρυγή με βραδυκαρδία ή, αντίθετα, με επίμονα υψηλή κοιλιακή συχνότητα.
Αντενδείξεις
Οι σχετικές αντενδείξεις περιλαμβάνουν κυρίως τη στεφανιαία νόσο, την αποφρακτική μυοκαρδιοπάθεια, τον κολποκοιλιακό αποκλεισμό (χωρίς βηματοδότη), τις κοιλιακές αρρυθμίες, τη συνύπαρξη υποκαλιαιμίας, τη συγχορήγηση ασβεστίου κ.λ.π.
Απόλυτη αντένδειξη είναι μόνο μία: ο τοξικός δακτυλιδισμός.
Δοσολογία
Η διγιτοξίνη αποβάλλεται σχεδόν μόνο από το ήπαρ.
Για αυτό η δράση της είναι μακρά, αλλά δεν επηρρεάζεται από την παρουσία νεφρικής ανεπάρκειας. Δόση περίπου 0,1 mg ημερησίως.
Η διγοξίνη αποβάλλεται από το ήπαρ και τους νεφρούς. Δρα συντομότερα και η δράση της παρέρχεται νωρίτερα, αλλά επηρρεάζεται από την ύπαρξη νεφρικής ανεπάρκειας. Δόση περίπου 0,25 mg/ημ. (μικρότερη σε ηλικιωμένους και ουραιμικούς). 'Ωσπου να επιτευχθεί ορισμένη στάθμη δακτυλίτιδας στο αίμα η δράση της είναι ασήμαντη.
Για αυτό αν η ένδειξη για δακτυλίτιδα είναι παρούσα και επείγουσα, πρέπει να χορηγηθεί σε μεγάλη αρχική δόση ("κορεσμού"). Π.χ. διγοξίνη 1,0 mg κατανεμημένο στο πρώτο 24ωρο.
Η ημερήσια δόση για να συντηρηθεί η στάθμη σε θεραπευτικά όρια μειώνεται με την πάροδο της ηλικίας, την παρουσία νεφρικής ανεπάρκειας ή τη συγχορήγηση κινιδίνης.
'Οποτε υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη (κυρίως σε οξύ πνευμονικό οίδημα) δίνεται ενδοφλέβια διγοξίνη.
Αν η ανάγκη δεν είναι επείγουσα η δόση κορεσμού δεν είναι απαραίτητη.
Σε ένα μήνα από την έναρξη της αγωγής με την ίδια δόση συντήρησης η στάθμη στο αίμα είναι ίδια είτε είχε προηγηθεί δόση κορεσμού είτε όχι.
Από τη Βοτανική Πρακτική του Διονυσιου Πύρρου Τόμος Α'(1938) έχουμε και τις ακόλουθες πληροφορίες για την δαχτυλίτις την πορφυρά:
Προφυλάξεις
Προσοχή. Η δαχτυλίτιδα είναι δηλητηριώδης φυτό ακόμα και σε μικρές δόσεις.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και
ειδικά όταν λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ακόμα και
συμπληρώματα.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου